Τρίτος σε μία σχέση 4 χρόνων για εκείνη. Και ύστερα από 2μηνο ειδύλλιο με καψούρα και τρέλα, με γλεντάει κανονικά και επιστρέφει στον γκαφρά πρώην... Προσπαθεί να κρατήσει επαφή, τρώει μπινελίκια και κόβουμε. Μου ευχήθηκε για τα γενέθλιά μου. Να απαντήσω ένα ευχαριστώ, μην ξανά στείλεις, ή αδιαφορία καλύτερα; (Δεν θέλω να ξαναπαιχτεί κάτι ειδικά με έναν τέτοιο άνθρωπο, αλλά δεν μπορείς να στέλνεις έτσι σαν να μην έκανες τπτ... Λίγη ντροπή, επιτέλους.) Ευχαριστώ! Άσταναπανε
To «ευχαριστώ μην ξαναπάρεις» είναι πάγος. Η αδιαφορία, μαχαιριά. Διαλέξτε όπλο και ρίξτε στο ψαχνό.
Υ.Γ. Το ξέρετε βέβαια ότι το πανηγυράκι της καψούρας και της τρέλας κρατάει μέχρι να πεις «κολοκύθα». Μετά γίνεσαι κολοκύθα.
Μυρτώ μου αγαπημένη, διαβάζοντάς σε τόσο καιρό, ομολογώ ότι είσαι ο πρώτος άνθρωπος που μου ήρθε στο μυαλό όταν σκέφτηκα ότι χρειάζομαι μια γνώμη ουδέτερη και αντικειμενική. Το λοιπόν... Είμαι 27 ετών κι εκείνος 30. Είμαστε μαζί σχεδόν ένα χρόνο, έναν υπέροχο χρόνο. Μένουμε σε διαφορετικές πόλεις, όχι πολύ μακρινές, και βρισκόμαστε αρκετά συχνά, περίπου 10 μέρες το μήνα τις περνάμε μαζί. Επειδή πρόκειται σύντομα να μετακομίσω, σκέφτηκα ότι θα ήθελα να μετακομίσω κοντά του ώστε να περνάμε περισσότερο χρόνο μαζί. Το συζητήσαμε λοιπόν και μου είπε ότι δεν θέλει να περνάμε περισσότερο χρόνο μαζί! Με αγαπάει, με θέλει κ.λπ. αλλά έχει μάθει από τα μικράτα του (που έλεγε και η γιαγιά μου) στις σχέσεις εξ αποστάσεως και δεν μπορεί τα «πολλά πολλά». Προτιμά να βλεπόμαστε λίγες μέρες ή τα ΣΚ και τον υπόλοιπο χρόνο να τον περνάει μόνος. Δε λέω, από τη μια το καταλαβαίνω, μπορεί να είναι ιδιότροπος, αλλά από την άλλη δεν καταλαβαίνω πώς γίνεται κάποιος να σε λατρεύει, όπως λέει, και να μη θέλει να σε βλέπει συχνά. Για πες, λοιπόν, βρε Μυρτώ μου...
Όπως έχω ξαναπεί, ξέρω ζευγάρι που είναι 10 χρόνια μαζί – ο ένας Αθήνα, ο άλλος Θεσσαλονίκη. Μια χαρά τα πάνε και αγαπιούνται πολύ και το ’χουν μοντάρει τέλεια. Βεβαίως, ζουν χωριστά εκ των συνθηκών, όχι από επιλογή, οπότε η δική σας περίπτωση διαφέρει ως προς την επιθυμία. Για να μην πολυλογούμε, πιστεύω το ίδιο που μάλλον πιστεύετε κι εσείς κατά βάθος: όταν κάποιος μας είναι απαραίτητος θέλουμε να είμαστε μαζί του όλη την ώρα. Απλό.
Υ.Γ. Στη θέση σας, αν ήμουν της κοντινότητας, θα προβληματιζόμουν για το πόσο ταιριάζουν οι ανάγκες μου με τις ανάγκες ενός μοναχικού λύκου. Αυτό το λέω για να μην πέσετε στην παγίδα των τοξικών σκέψεων και αμφιβολιών, μήπως το αγόρι σας δεν θέλει πολλά πολλά γιατί ζουζουνίζει εδώ κι εκεί.
Μυρτώ, έχουν περάσει 9 χρόνια και δεν μπορώ να ξεκολλήσω από τον πρώην μου. Κάναμε και οι δύο άλλες σχέσεις αφότου χωρίσαμε, εκείνος προχώρησε ακόμη περισσότερο τη ζωή του και τώρα είναι με μια κοπέλα που ετοιμάζεται να την παντρευτεί αλλά γυρίζει κατά καιρούς σε εμένα με τον ίδιο ερωτικό και όλο υπονοούμενα τρόπο του απαιτώντας χώρο στη ζωή μου, χωρίς να ξεκαθαρίζει τι χώρος είναι αυτός που ζητάει. Δεν μπορούμε να είμαστε φίλοι, όπως λέει κι εκείνος, αλλά δεν μπορούμε και να είμαστε μαζί. Αν με ρωτάς γιατί, δεν ξέρω να απαντήσω. Απλώς κάποια στιγμή ένιωσε να πνίγεται και ύστερα από 11 μήνες τρελού έρωτα χωρίσαμε με κλάματα και από τις δύο πλευρές. Το πρόβλημα είναι ότι με όλο αυτό δεν μπορώ να ξεκολλήσω και να κάνω κάτι άλλο για να λυθούν τα μάγια. Και κάθε φορά που προσπαθώ, το μυρίζεται και εμφανίζεται πιο γλυκός και επικίνδυνος από πριν…
«Όταν η Αυλαία κλείνει, ανόητή μου Ιουλιέτα, στα σκοτεινά οι θεατρίνοι παίζουνε ρώσικη ρουλέτα». Αυτό μου θύμισε το γράμμα σας και χαίρομαι που μου το θύμισε γιατί λατρεύω αυτό το τραγούδι, αλλά, ανόητή μου Ιουλιέτα, δεν υπάρχουν Ιουλιέτες, υπάρχει ο χρόνος που τρέχει ανεπιστρεπτί και αυτό σας το λέει μια ανόητη, εντελώς ανόητη Ιουλιέτα.
Υ.Γ. Άντε μωρέ με τον μαλάκα.
Μυρτώ, κλασική συνταγή. Την πατάς με ένα στρέιτ και είσαι γκέι. Ο στρέιτ σε παίζει, σου στέλνει μνμ, σου χαμογελάει όλο νόημα, σου αγγίζει τυχαία το χέρι, σου κάνει ένα ταχυδακτυλουργικό που για να δουλέψει πρέπει να κάθεται δίπλα σου και να σου φυσάει το αυτί απαλά επί 5 λεπτά, σου κάνει δήθεν θυμωμένες σκηνές όταν βγαίνεις με άλλους φίλους και νάζια και χαριτωμενιές και όλα κομπλέ και φιλικά. Τι κάνεις;
