Café Greco

Θα το γνωρίζεις, αδελφέ

πως στην τουρκοκρατία

οι Έλληνες μάθαν τον καφέ

κι ανοίξαν καφενεία

Τότε τον λέγαν τουρκικό

και τονε πίναν λίγοι

σκέτο, βραστό, βαρύ γλυκό

μέτριο, με ολίγη

Πίνανε και καφέ ω’λε

με γάλα απ’ την καρδάρα

ρίχνανε και ψωμιά καλέ

και κάνανε παπάρα

Μετά έγινε ελληνικός

ο τούρκικος του Μήτρου

κι έσκασε μύτη ο γαλλικός

και ο καφές του φίλτρου

Θυμάσαι με το νεσκαφέ

που όλοι είχαν κολλήσει

και το χτυπούσαν, αδελφέ

μέχρι που να ασπρίσει

Μα τώρα γίναμε Ευρωπαίοι

κι οι νέοι όλοι αμέσως

κόψανε ελληνικό, φραπέ

κι αρχίσαν τα εσπρέσσος

Τώρα ζητούν φρέντο γλυκό

μακιάτο, φρεντοτσίνο

έναν κορέτο ιταλικό,

λούνγκο και καπουτσίνο

Αλλάξαν όλα, αδελφέ

γίναν άστα λα βίστα

το καφενείο το λεν καφέ

τον καφετζή μπαρίστα

Τα νεύρα έχουν τεντωθεί

από την καφεΐνη

και όποιος πάει να κοιμηθεί

το μάτι του δεν κλείνει

Και σαν τον Κλούνεϊ μπορούν

να δώσουνε adesso

τα μοκασίνια που φορούν

για ένα φλιτζάνι εσπρέσο