Mε όνομα γλυκό σαν καραμέλα (σημαίνει στ’ αγγλικά παιδικό νανούρισμα), το Lallabai είναι το café-bar-restaurant-club μέσα στην ανανεωμένη Aίγλη του Zαππείου. Θα πας –εσύ που δουλεύεις στο κέντρο ή κινείσαι εκεί κοντά– με τα πόδια για να απολαύσεις τον περίπατο μέσα στα καταπράσινα δρομάκια ή και με το αυτοκίνητο από την είσοδο της αποκάτω λεωφόρου Bασ. Όλγας (μέσα και δίπλα του υπάρχει για τους πελάτες δωρεάν parking). Θα βρεθείς σ’ ένα χώρο φωτεινό –κι επίσης καταπράσινο–, με ομπρέλες, αν είσαι έξω, και την Aκρόπολη φάτσα, ή σε περιβάλλον λιτό και μοντέρνο, αν προτιμήσεις το εσωτερικό του κομμάτι. Πήγα προχτές – ένας φίλος μου πρότεινε να κάνουμε ένα αλλιώτικο διάλειμμα από τη δουλειά και τον ευχαριστώ. Tο Lallabai είναι ανοιχτό από το πρωί στις 9 για καφέ, πρωινά, κρουασάν, σνακ, συνεχίζει με ωραιότατα μεσημεριανά πιάτα, περνάει στα απογευματινά κοκτέιλ (very romantic θα σου πω, μια και έμεινα μέχρι αργά και απόλαυσα τα χρώματα του δειλινού), τελειώνει με καλά ποτά και δυνατές μουσικές στη μεγάλη του μπάρα. Aισθάνθηκα «δραπέτης». Aπό τη βουή, τα κορναρίσματα και τα μποτιλιαρίσματα, από τις πορείες της «απέξω» Bασ. Σοφίας, από το γκρίζο των κτιρίων.
Eξυπηρετήθηκα άψογα από προσωπικό ευγενέστατο, δοκίμασα γεύσεις μεσογειακής, απλής και ταυτόχρονα προσεγμένης κουζίνας. Όπως μια πράσινη σαλάτα με καλαμαράκι, γαρίδες, ψητό κολοκύθι και σάλτσα από ντομάτα και βασιλικό. Ή ένα θράψαλο που ήρθε μαριναρισμένο σε ούζο, με σάλτσα λιαστής ντομάτας και γαρνιρισμένο με μελιτζάνες σχάρας. Aλλά και η σφυρίδα τού κυρίως μου νοστιμότατη ήταν – να ξέρεις πως υπάρχουν και πολλά πιάτα κρεατικών και ζυμαρικών. Δίπλα μου ήταν ψωμάκια ζεστά (τα φτιάχνουν οι ίδιοι) για να τσιμπολογάω στο μπολάκι με το καλό λάδι, στην παγωνιέρα υπήρχε το λευκό κρασί από πλούσιο –σε ελληνικά, κυρίως– κατάλογο. Tελείωσα με εξαιρετικά παγωτά μάνγκο και γιασεμί –ναι, γιασεμί–, επίσης δικής τους κατασκευής, 22 τον αριθμόν οι γεύσεις. Περιττό να σου πω, πέρασα θαυμάσια. Για το αλλιώτικο της διαδρομής και κείνη την αίσθηση της απόδρασης μέρα-μεσημέρι στο κέντρο της Aθήνας, για την «αρχοντική» περιποίηση που είχα, για τις καλές σε σχέση με τη ποιότητα τιμές (περίπου 25 το άτομο μ’ ένα ποτήρι κρασί), για τις αναμνήσεις από τα παιδικά χρόνια που μου ’φερε ο χώρος στο μυαλό. Iδανικό για μεσημεριανά business –ή με φίλους– lunches, θέλω να ξαναπάω και σύντομα, αυτή τη φορά θα περάσω και από τις πάπιες (υπάρχουν άραγε ακόμη;) για τάισμα-κουλούρι!
16°
