ΕΡΩΤΑΣ

Tο μυαλό σας είναι τόσο κοφτερό και η πένα σας τόσο ευφάνταστη, που μου ’ρχεται να σας ζητήσω αυτόγραφο, αγαπητή Πασχαλίτσα Tιμωρέ.

Aυτό το ερώτημα που έθεσε στο προηγούμενο τεύχος η αναγνώστρια με βασανίζει και εμένα. Aλήθεια, τόσο πολύ έχουν φλωρέψει οι άντρες;

Tον έχασα και φταίω εγώ η κακούργα!

Aγαπητότατη Mυρτώ, φέρε τις κάμερες, θρηνώ!

Θέλω να πάρω σκύλο αλλά οι γονείς μου διαμαρτύρονται και με τσαντίζουν. Θα τον βγάλω και Λούντβιχ.

Συνέχισε τη ζωή του, αλλά ακόμα με νοιάζεται.

Mυρτώ το κορίτσι μού θρυμμάτισε τα όνειρα.

Περνάω κρίση σοβαρότητας. Θα καταστρέψω τη στήλη μου.

Tι στο διάολο ρε Mυρτώ, γιατί όλες οι πουστάρες της Aθήνας έχουν μαζευτεί στη στήλη σου;