Είναι νομοτελειακό πως, ό,τι ανεβαίνει, κατεβαίνει. Αν και στην Ισπανία μονοπωλεί τους τίτλους, η Μπαρτσελόνα δεν θυμίζει την ομάδα που λατρεύτηκε πριν από μερικά χρόνια.
Ο Μέσι έχει πάει ήδη 31 ετών (αν και ουσιαστικά μόνος του παίζει σε πολλά ματς), ο Σουάρες είναι με τα φεγγάρια του, ενώ είναι καταλυτική η απουσία των Τσάβι-Ινιέστα, που ελάχιστα έχουν αντικατασταθεί. Αν στα παραπάνω προσθέσουμε και την καθίζηση των Πικέ-Μπουσκέτς, καταλαβαίνουμε πως οι Καταλανοί δεν είναι από τις ομάδες που έχουν μεγάλη τύχη να σηκώσουν το φετινό Τσάμπιονς Λιγκ.
Άλλωστε τα τελευταία χρόνια η Ρεάλ Μαδρίτης είναι αυτή που κατέκτησε το τρόπαιο τέσσερις φορές. Είναι λογικό πως θα έρθει και η δική της πτώση και φαίνεται πως αυτή η ώρα έφτασε.
Όταν ο Ζιντάν αντικαθίσταται από κάποιον Λοπετέγκι και τη θέση του Κριστιάνο Ρονάλντο παίρνει ο… κανένας, μοιάζει φυσιολογικό πως αρχίζει η περίοδος κάμψης και για τη «βασίλισσα». Πέρα από τα επιθετικά τους προβλήματα, οι Μαδριλένοι εμφανίζουν ξανά παιδικές ασθένειες στην άμυνα.
Το βράδυ της Τετάρτης, η Σεβίλλη διέσυρε την πρωταθλήτρια Ευρώπης με 3-0 από το πρώτο ημίχρονο (!), κάνοντας ένα πάρτι απέναντι στους Ράμος, Μαρσέλο, Βαράν, Κασεμίρο που δεν μπορούσαν να αντιδράσουν.
Μόνο που στη Βαρκελώνη δεν μπορούν να το… χαρούν. Διότι εκεί τα πράγματα είναι χειρότερα. Πρώτα ήρθε η εντός έδρας ισοπαλία με τη Χιρόνα (2-2) και χθες η ήττα από τη Λεγανές με 2-1. Με ανατροπή και δύο γκολ μέσα σε 68 δευτερόλεπτα! Ειδικά το λάθος του Πικέ στο δεύτερο τέρμα, δεν γίνεται ούτε σε αλάνα…
Πάντως, αυτός που έχει το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ο Ερνέστο Βαλβέρδε, ο οποίος αμφισβητείται έντονα. Αφενός γιατί παρατάσσει την ομάδα του πολλές φορές παθητικά, αφετέρου διότι δεν μπορεί να εμπνεύσει τους παίκτες και να πάρει απ’ αυτούς το 100%.
14°
