Athens Voices 232

«Βάζει ο Ντούτσε τη στολή του και τη σκούφια την ψηλή του κι ανοίγει το φερμουάρ»

(Πιτσιρίκια στο δρόμο πειράζοντας τη μαμά τους που τα τραβάει από το χέρι)

«Η λύση στο πρόβλημα της Ολυμπιακής: ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ ΠΟΥΛΑ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΟΥ ΡΟΥΣΟΠΟΥΛΟΥ»

(Σε aθηναϊκό τοίχο)

«Πάλι εσύ μπροστά μου;»

(Μηχανάκι σε πεζό, Εξάρχεια)

Αγανακτισμένος ταξιτζής μιλάει στο κινητό του με ανοιχτά παράθυρα: «Ξέρεις. Εγώ δεν τα πάω καλά με τους Κολωνακιώτες»

Περαστικός τού χτυπάει το καπό: «Ούτε κι εμείς με τους ταξιτζήδες»

(Σόλωνος, ψηλά)

«Άντρες έχουμε, δουλειές έχουμε, γι’ αυτό μας ζηλεύει»

(Γυναικοπαρέα, μεσημέρι Κυριακής, Διόσκουροι, Πλάκα)

- Δεν μου λες; Έχεις χώρο σπίτι σου να κοιμηθούμε όλες μαζί;

- Ναι ρε, ελάτε. Χώρος άφθονος.

(6 κορίτσια στο Χημείο)

Τετράχρονο: «Μπαμπά, τι είναι αυτά τα μαύρα στο πεζοβρόμιο;»

Μπαμπάς: «Τσίχλες, μωρό μου»

(Πλατεία Κοτζιά)

«Η αποτυχία μου ήταν το Kouros, που μύριζε επάνω μου σαν γιουβαρλάκια»

(Ο Γ. Παυριανός σχολιάζοντας τις κολόνιες της ζωής του)