Μυρτώ, γεια σου. Πήγα στη λαϊκή των Κάτω Πετραλώνων σήμερα, Παρασκευή πρωί. Είχα μήνες να πάω. Κι ανηφόριζα σκεφτόμενη – 1 κιλό πορτοκάλια, 1 κιλό κρεμμύδια, 2-3 πράγματα από τον κοντινότερο Γαλαξία και μετά σπίτι. Και καθώς χάζευα κάποιες ηλικιωμένες με τσιμπιδάκια στα μαλλιά και λιγοστά ψώνια (εντόπισα μία διαφανή σακούλα που περιείχε μόλις 1-2 μήλα, 1 πορτοκάλι, 1 μπανάνα κι 1 ακτινίδιο)... να σου Τα Παιδιά!
Μια ομάδα με μαύρα μαντίλια, κουκούλες και κράνη, να μοιράζουν από καλάθια (του Γαλαξία υποθέτω) όλων των ειδών τα προϊόντα. Τα πετούσαν στους πάγκους της λαϊκής και τα μοίραζαν στους περαστικούς μαζί με προκηρύξεις.
Εγώ πήρα 1 λάδι Άλτις (το κλασικό). Μου το πρόσφερε ένας ψηλός με κράνος. Αήττητος, άπιαστος (να ΄ναι πάντα) και φευγάτος, όπως όλοι οι ωραίοι. Τον ευχαρίστησα, αλλά θέλω να του στείλω και φιλιά μέσω της στήλης σου, αν γίνεται. Ευχαριστώ.
-Αintgotno
Υ.Γ. Ο μανάβης του πάγκου μού έδωσε και σακούλα για το λάδι, λέγοντάς μου συνωμοτικά «αυτοί κάτι κάναν...»
I need a hero.
Υ.Γ. Αν διαβάζουν τα Παιδιά, θα ήθελα να τους επισημάνω μια μικρή αλλά σημαντική λεπτομέρεια ως προς τον τύπο του ελαιόλαδου. Καλό και το «κλασικό», όμως την άλλη φορά προτιμήστε αυτά που γράφουν επάνω «εξαιρετικά παρθένο». Φιλιά κι από μένα.
Μυρτώ μου, γεια σου. Ελπίζω να είσαι καλά, γιατί εγώ δεν είμαι και τόσο. Παραμένω ερωτευμένος με εκείνον που με χώρισε πριν ένα μήνα περίπου. Παρ’ όλα τα κακά που έχει, όπως ότι βαριέται εύκολα, είναι ισχυρογνώμων σε αηδιαστικά μεγάλο βαθμό κι ενώ είναι προοδευτικός ως προς τους άλλους ο ίδιος βάζει παρωπίδες στον εαυτό του και δεν τολμάει να κοιτάξει λίγο παραπέρα, έχει όμως πολύ περισσότερα θετικά, όπως το να με κάνει να γελάω και να προσπαθώ να γίνομαι καλύτερος σε όλους τους τομείς της ζωής μου – έχει πάθος και ζήλο για πολλά πράγματα και τον θεωρώ ίσως έναν από τους καλύτερούς μου φίλους. Ναι, συνεχίζουμε από την πρώτη μέρα κιόλας να μιλάμε και να βρισκόμαστε από κοντά, αλλά εγώ κοιμάμαι και ξυπνάω ακόμα με τη σκέψη του. Δεν μπορώ να τον αφήσω, γιατί πέρα από το να ήταν το αγόρι μου ήταν και ο φίλος μου. Έχουμε περάσει αρκετά μαζί και δεν μπορώ από τη μια στιγμή στην άλλη να τα πετάξω στα σκουπίδια. Ακόμα πιστεύω πως μπορώ να τον κάνω ευτυχισμένο περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον εκεί έξω και το ξέρει και ο ίδιος, αλλά δυστυχώς εκείνος θέλει να αναλωθεί για την ώρα σε εφήμερες σχέσεις. Τελικά, Μυρτώ μου, υπάρχουν πολλοί πρίγκιπες εκεί έξω που όταν τους φιλάς μετατρέπονται σε βάτραχοι. Πότε θα αρχίσει να συμβαίνει το αντίθετο;
- Κάποιος ερωτευμένος
Ποτέ. Και σας συμβουλεύω αντί να φιλάτε τους βάτραχους που πιστεύετε ότι μπορείτε να τους κάνετε ευτυχισμένους, δώστε κάνα φιλάκι σ’ αυτούς που ίσως κάνουν εσάς.
Υ.Γ. Ρε παιδιά, τι λύσσα σάς έχει πιάσει τις τελευταίες εβδομάδες με τους πρίγκιπες; Ούτε ο Ζαμπούνης να ήσασταν.
Γεια σου και χαρά σου, Μύρτωλα. Είσαι πολύ καλή στο είδος που διαβάζεται, συγχαρητήρια. Θέλω να πω και σε σένα ότι είμαι ένα κορίτσι που κάνει πολλή υπομονή ώστε να ολοκληρώσει σετ υποχρεώσεων, για να μπορεί να απολαύσει ήσυχα και ωραία τη ζωή. Όμως αυτό συμβαίνει συνέχεια. Το ένα σετ διαδέχεται το άλλο και ποτέ το κορίτσι της μικρής μας ιστορίας δεν είναι ήρεμο. Τι να κάνει το μικρό κοριτσάκι; Είναι πολύ ταραγμένο.
Από ποιον πλανήτη πέσατε; Εκτός απ’ τον Λάκη τον Γλυκούλη, ξέρετε κανέναν άλλο να ολοκληρώνει σετ υποχρεώσεων και ν΄ απολαμβάνει ήσυχα και ωραία τη ζωή;
Μυρτούλι, δεν είναι κατάσταση αυτή. Ψάχνω να γνωρίσω έναν άνθρωπο της προκοπής για να μοιραστώ τη ζωή μου η γυναίκα κι όλο κουβά πάω. Εντάξει, κυρίες, στα μπαρ όταν σας κοιτάμε ή όταν σας μιλάμε κομπλάρετε. Στα site γνωριμιών τι παθαίνετε; Δηλαδή δεν σας φτάνει ούτε η ασφάλεια και η ανωνυμία του ίντερνετ; Στις παρέες δεν το συζητώ, τόση ανακύκλωση ούτε εγώ η σούπερ οικολόγος δεν αντέχω. Αφού οι παρέες αποκλείονται, τα μπαρ υπάρχουν μόνο για να πνίγεσαι στην κάπνα και στο ίντερνετ χαριεντίζονται, εγώ πού να στραφώ; Στο ΣΑΛ (σύλλογο ατυχήσασων λεσβιών); Κι αν, όπως λένε, ο τόπος γέμισε ομοφυλόφιλες, γιατί δεν τις βρίσκω; Χρειάζονται ειδικά γυαλιά τα οποία μοίραζαν όταν έλειπα διακοπές; Και το χειρότερο είναι το εξής: Είναι μαθηματικώς εξακριβωμένο ότι μόλις βρεθεί κάτι θα βρεθούν άλλες δυο-τρεις περιπτώσεις, έτσι για να μου σπάσουν τα νεύρα. Έχει και part 2 το μέιλ. Ξέχασα να αναφέρω μία λεπτομέρεια. Έχω ελεύθερη σχέση εξ αποστάσεως με έναν υπέροχο άνθρωπο. Όμως συζεί κι είναι ευτυχισμένη στη σχέση της και καμία από τις δυο μας δεν λέει να κάνει κάτι για να είμαστε μαζί. Όποτε λέω θα φύγω, μένω στο «είχα πει θα φύγω»... Μα πού είναι μία γυναίκα να με σώσει;
Δεν σας σώζει τίποτα. Ούτε μας. Ούτε κανέναν. Είμαστε καταδικασμένοι να τυραννιόμαστε διά βίου τρέχοντας από το ένα γκομενικό στο άλλο, με την ίδια θέρμη, προθυμία και όρεξη για φάγωμα μούτρων όπως την πρώτη φορά. Τι γλυκό...
ΣΤΕΙΛΕ το γράμμα σου ταχυδρομικά, ή στο fax της A.V., ή στο info@athensvoice.gr για τη στήλη «Μίλα μου βρώμικα».
14°
