«Δεν θα σου πω τι θα γδυθώ…», του είπε η Λίζα κλείνοντάς του το τηλέφωνο. Κάπως έτσι έδωσαν ραντεβού για τον χορό των μεταμφιεσμένων δίχως ο ένας να ξέρει τι θα ντυνόταν ο άλλος.
Η Λίζα χωρίς σοβαρή προσπάθεια μεταμφίεσης, με τη στολή του μποξέρ –της καθημερινής της προπόνησης δηλαδή- αναζητούσε διαθέσιμο σάκο για τις εκτονώσεις της, προσπαθώντας να κρυφτεί καλά μέσα στην κουκούλα του φούτερ της. Ο άλλος ντυμένος ταυρομάχος, αρρενωπός μέσα στη δύναμή του, είχε μεγάλη προσφορά από ταυρίνες έτοιμες να εκνευριστούν από το κόκκινο πανί του.
Πήρε δυο ίδια κοκτέιλ και τον πλησίασε για να του δώσει το ένα. Φυσικά εκείνος την κατάλαβε και έβγαλε τη μάσκα. «Γιατί βιάζεσαι;», την ρώτησε κάπως απογοητευμένος.
«Εξακολουθώ να μην σου λέω τι θα γδυθώ», του απάντησε αυτή και κατάπιε το ποτό της. Έφυγαν βιαστικά και πιασμένοι χέρι χέρι, πράγμα σπάνιο γι’ αυτούς.
Στο κρεβάτι τα βογγητά επιβεβαίωναν πως το θηρίο εκνευρίστηκε για τα καλά από το κόκκινο πανί του ταυρομάχου μα βγήκε εύκολα νοκ άουτ στο ρινγκ της Λίζας.
16°
