Αγαπητή Μυρτώ, παρακολουθώ εδώ και μερικά τεύχη την ιστορία με τον άτυχο νεαρό που του συνέβη αυτό το τραγικό πράγμα με τον ιό HIV και πραγματικά λυπάμαι πάρα πολύ. Από την άλλη πλευρά, όλος αυτός ο διάλογος των γκέι μού δημιουργεί διάφορες σκέψεις. Για να είμαστε προσγειωμένοι, αν παρατηρήσεις τις επιστολές των αναγνωστών σου που σχολίασαν το θέμα, όλες ήταν από ομοφυλόφιλους οι οποίοι διαφωνούσαν συνεχώς για τις μεθόδους σεξουαλικής επικοινωνίας και τους τρόπους πρόληψης. Κανένας ετεροφυλόφιλος δεν ασχολήθηκε. Για να μη μακρηγορώ: ας μη γελιόμαστε. Εκτός ορισμένων (και περιορισμένων) περιπτώσεων, το AIDS είναι υπόθεση των ομοφυλόφιλων. Όσο πιο γρήγορα το καταλάβουν, τόσο καλύτερα για αυτούς. Ευχαριστώ για τη φιλοξενία. -Ανδρέας
Ας μη γελιόμαστε. Λέτε μαλακίες. Όσο πιο γρήγορα το καταλάβετε, τόσο καλύτερα για σας.
»Γελόου, Μυρτώ...! Έχω φτάσει πολλές φορές στο σημείο να σου στείλω, αλλά πάντα τελευταία στιγμή το μετανιώνω γιατί δεν άξιζε μάλλον – αλλά τώρα θα σκάσω. Καιρό τώρα έχω καταλάβει πως όλοι έχουμε λίγο πολύ τα ψυχολογικά μας προβλήματα. Εντάξει, το κατανοώ, και εγώ δεν είμαι ο πιο νορμάλ άνθρωπος επί γης. Επί του θέματος: Είμαι φωτογράφος, θέλω να κάνω μια έκθεση, μιλάω με έναν τύπο κάτι μέρες –φίλος φίλων μου– και κανονίζουμε να πάμε μαζί να τραβήξω φωτογραφίες για την έκθεση σε μια περιοχή της Αθήνας που ξέρει καλά. Πάω τέλος πάντων, ο τύπος μ’ άρεσε, τον γούσταρα, αλλά το θέμα είναι πως από την πρώτη στιγμή δεν τον έβλεπα μόνο για το κρεβάτι, όπως συνήθως (δεν κάνω σχέσεις, μου τη σπάνε). Επί ένα μήνα βγαίναμε, εμένα μου άρεσε τρελά, ήταν απίστευτα γλυκός και τρυφερός, χαιρετούσε και σε αγκάλιαζε σφιχτά επί 10 λεπτά, είχα πάθει πλάκα. Ένα βράδυ, λοιπόν, γίνεται και το κακό. Εκεί δεν ήταν γλυκός, Μυρτώ μου. Είχε απίστευτο πάθος. Πώς γίνεται να ’σαι γλυκός και με τόσο πάθος παράλληλα; Τέλος πάντων, εγώ συνεχίζω να μην τον βλέπω μόνο για sex, μετά από κάτι μέρες φεύγω για κάτι δουλειές εκτός Αθηνών και βλέπω στο Facebook να βάζει «σε σχέση». Και τώρα θα πεις, εντάξει, ρε κορίτσι μου, έβαλε ότι τα έχετε. Ε και; 1. Kαι καλά ιδεολογικά, είναι αντίθετος 2. Δεν θα μου το λέγε; Εμείς δεν είχαμε μιλήσει μετά από κείνο το βράδυ που έγινε ό,τι έγινε. Έρχομαι Αθήνα, του στέλνω μήνυμα, δεν μου απαντάει, μετά από κάνα 2ήμερο μου στέλνει «δεν είμαι Ελλάδα». Οκ, ας το καταπιώ και αυτό. Έρχεται και μου στέλνει να βρεθούμε και την επομένη ακριβώς σκάει στην αρχική του Facebook «Ο.... σε σχέση με την...». Σκάλωσα εγώ. Και έρχομαι να αναρωτηθώ τι πρόβλημα υπάρχει στο κόσμο, Μυρτώ; Γιατί κανείς δεν λέει τα πράγματα όπως έχουν; Πες μου, ρε φίλε, δεν σε γουστάρω, ό,τι έγινε έγινε. Μην κάθομαι και ξεροσταλιάζω. Πιο μεγάλη ήττα δεν έχω φάει στη ζωή μου! Και το πρόβλημα είναι πως δεν ξέρω πώς να το χειριστώ. Συχνάζουμε στο ίδιο μέρος, θα τον βλέπω συχνά. Τι θα κάνω, Μυρτώ; -«Η απελπισμένη»*
*Αν μπορείς δημοσίευσέ το, σε παρακαλώ, γιατί θα σκάσουν τα σωθικά μου.
Ο (γυναικείος μου) παρορμητισμός με σπρώχνει να αρχίσω να κακολογώ τον ηλίθιο γκόμενο που σας πλήγωσε με την ανόητη κρυψίνοιά του και το χαμηλό συναισθηματικό του IQ – και όντως, έτσι όπως περιγράφετε την ιστορία, ο τύπος είναι για σφαλιάρες. Με μια διαφορά. Εσείς πώς ήσασταν μαζί του; Τι σημαίνει στην πράξη η φράση «συνεχίζω να μην τον βλέπω μόνο για sex». Πώς το εκφράσατε; Του το είπατε; Τον ρωτήσατε ποτέ αν συμβαίνει κάτι άλλο στη ζωή του; Γενικά, μεταξύ σας, κάνατε καμιά κουβέντα της προκοπής για το πώς είναι αυτό τον καιρό οι ζωές σας και το τι θέλετε ο ένας από τον άλλο; Επίσης, ένα άτομο που λέει «εγώ δεν κάνω σχέσεις» με κάνει να φαντάζομαι ότι δεν έχει και πείρα από σχέσεις – βλέπε «αίσθηση οικειότητας» κ.λπ. Οπότε, δεν ξέρω τι να πω και γι’ αυτό μαζεύω τη γλώσσα μου μπροστά σε αυτό το υποφωτισμένο γκομενικό τοπίο που περιγράψατε.
Υ.Γ. Όσο για το τι να κάνετε τώρα, μπορώ να σας πω μόνο τι θα έκανα εγώ. Θα περίμενα να μου περάσουν λίγο τα νεύρα και θα του μιλούσα. Ακόμη κι αν εντέλει δεν προέκυπτε κάτι, τουλάχιστον θα μάθαινα τι πραγματικά είχε συμβεί μεταξύ μας.
Υ.Γ. 1 Άσχετο. Σε ποιον αρέσει το χιόνι στην πόλη; Είναι παγωμένο, γλιστερό και βρώμικο. Υπάρχουν αδέσποτοι άνθρωποι και αδέσποτα ζώα. Όλοι κρυώνουν.
Υ.Γ 2 Άσχετο.Ο δυνατός συναισθηματικός κώδικας και η μαγική «γλώσσα» ενός καλλιτέχνη που έδειξε πως η ιδεολογία και η πολιτική είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με το όνειρο και την απόλυτη μοναξιά. Λυπάμαι τόσο που πέθανε ο Θόδωρος Αγγελόπουλος.
13°
