Την ακολουθούσε, περίπου 30 βήματα πίσω. Αυτή έκανε πως δεν το ξέρει. Στην κίνηση του δρόμου, άπλωσε το δεξί της χέρι αναγκάζοντας ένα διερχόμενο να σταματήσει ακριβώς μπροστά της. Ο οδηγός άνοιξε το παράθυρο και περίμενε να την ακούσει. Η Λίζα έβαλε μέσα το κεφάλι της και του έδωσε ένα ήσυχο φιλί στο στόμα. Win Win η φάση. Εκείνος είχε μόλις πάρει ένα φιλί από ένα κορίτσι κι εκείνη είχε μόλις κάνει αυτόν που την ακολουθούσε και που νόμιζε (εκείνος όχι το Λιζάκι) πως θα αποτελέσει τον δάσκαλό της και συμμορφωτή της, να πάρει το μήνυμα πως κάτι τέτοιο απλώς δεν παίζει…
Ύστερα στην ιδέα και μόνο πως αυτός μ’ έναν τρόπο του θα την έβαζε στη θέση της, θα γινόταν ήττα της και στεναχώρια… η Λίζα έπρεπε να τον αποφύγει.
Εκείνος άνοιξε το βήμα του για να την προφτάσει. Την τράβηξε απ’ το χέρι και σφίγγοντάς της τα μάγουλα της έδωσε ένα δυνατό φιλί στο στόμα. Τα δάχτυλά τους έμπλεξαν. Έλξη και απώθηση μαζί. Ποιος ήταν πιο δυνατός;
«Θέλω να χάσω από εσένα», του είπε, γλιστρώντας τα δάχτυλά της απ’ τα δικά του.
«Μόνο αν αξίζουμε τον κόπο», της απάντησε και πριν αυτά βρεθούν στο κενό τα άρπαξε δυνατά… Δικά του.
Τα στόματά τους έλεγαν τα εντελώς αντίθετα από αυτά που εννοούσαν. Μάλλον ήθελαν ο ένας τον άλλον πολύ.
13°
