ΣΕ ΕΙΔΑ

Γλυκιά ώριμη κοπέλα. Σε άκουσα άθελά μου να μιλάς στο τηλέφωνο με μια φίλη σου και να λες ότι ψάχνεις έναν άγνωστο άντρα να μιλάτε στο τηλέφωνο χωρίς ταμπού. Γιατί όχι; Στειίλε να το δοκιμάσουμε μαζί.

Λατρεμένη Χ, Μετά από τόσο καιρό που είμαστε μαζί, ήθελα να σου γράψω ένα γράμμα, και να μοιραστώ έτσι μαζί σου την ευγνωμοσύνη που νιώθω. Από την πρώτη στιγμή που σε κοίταξα, ένιωσα κάτι μέσα μου να κάνει «κλικ». Σίγουρα έπαιξαν ρόλο οι εκφραστικές σου ματάρες, το υπέροχο χαμόγελό σου και η αυτοπεποίθηση που είχες. Ψηλή, εντυπωσιακή και αθλητική. Από τις πρώτες μου σκέψεις ήταν το «Πώς θα ήταν άραγε να χαϊδεύω αυτά τα μαλλιά της ενώ ξυπνάω δίπλα της;». Δεν είχα νιώσει τόσο πόθο για γυναίκα - ακόμα δεν χορταίνω τα φιλιά σου! Δεν χορταίνω ποτέ να σε κοιτάζω, Χ, και εννοείται πάντα απολαμβάνω να σε ακούω να μιλάς, με αυτή τη βαθιά φωνή σου. Δεν θα ξεχάσω το πόσο σιγουριά με έκανες να νιώθω στο πρώτο μας ραντεβού, σε εκείνο το όμορφο και ήσυχο μπαρ. Το πόσο εύκολο μου το έκανες να μοιραστώ μαζί σου την ιστορία μου - δεν θα ξεχάσω την αίσθηση του χεριού σου πάνω στο δικό μου όταν σ' τα έλεγα και με κοιτούσες με συμπόνια και κατανόηση. Μου αρέσει τόσο πολύ που αράζω μαζί σου σπίτι τα σαββατοκύριακα. Όμορφη μουσική, ατμόσφαιρα και κακά αστεία μπλεγμένα με σεξ και αγκαλιές. Αλλά και οι όμορφες εξορμήσεις μας - πάντα ακολουθούμενες από τα δικά σου πρόστυχα και απαιτητικά challenges που μου βάζεις. Χαίρομαι πολύ που και εσύ είσαι ανοιχτόμυαλη και ένας ήρεμος άνθρωπος που τον ενδιαφέρει η ουσία των πραγμάτων. Που δεν διψάς για το φαίνεσθαι όπως οι περισσότεροι γύρω μας. Πάντα σε θαύμαζα για τους στόχους σου, και για το πόσο σου αρέσει να βελτιώνεσαι στα πάντα - η όρεξή σου για ζωή αποτελεί πάντα πηγή παρακίνησης και για μένα. Επίσης το πόσο με βοηθάς να βάζω τις προτεραιότητες και τις σκέψεις μου σε τάξη είναι κάτι που δεν το περίμενα ποτέ. PS: Ανυπομονώ για την επόμενη φορά που θα κάνουμε τα δικά μας τα άρρωστα.

Καλησπέρα, αναζητώ εσένα που περιμένεις και αναμένεις το αναπάντεχο, που θα σε βγάλει από την ασφαλή ζώνη της καθημερινότητάς σου. Που θα γνωριστούμε σταδιακά και θα ανακαλύψουμε ο ένας τον άλλον και θα πούμε τα πιο βαθιά μυστικά μας. Εσένα που θες να ερωτευτείς την ψυχή, την προσωπικότητά μου, και σταδιακά όλα τα υπόλοιπα. Αναμένω και ανυπομονώ.

Ήμουν με δύο φίλες μου στη Μπόχαλη κοντά στο Λατα και σας ζητήσαμε να μας βγάλετε φωτογραφία αργά το βραδυ στις 12 Αυγούστου. Ήσουν με έναν φίλο σου. Θα φεύγατε την επόμενη μέρα. Είμαι η κοπέλα με το κόκκινο μπλουζάκι...

Ήμουν με δύο φίλους μου, εμφανίστηκες με την παρέα σου... Και καθώς έμπαινες, μαγνητίστηκα από την ομορφιά και την αύρα σου! Καθίσατε διαγώνια από το δικό μας τραπέζι/πάσο και η παρέα σου αποτελούνταν από τη φίλη σου και δύο παιδιά που αργότερα καταλάβαμε ότι ήταν αμφιφυλόφιλοι... Μετά από λίγο έφυγαν. Έμεινες με τη φίλη σου και συζητούσατε, και έτσι δεν μπόρεσα να έρθω να μιλήσω γιατί δεν ήθελα να διακόψω την κουβέντα σας που, από όσο μπορούσα να διακρίνω, ήταν σοβαρή. Θα ήθελα να σε ξαναδώ και να σε γνωρίσω, γιατί από το βλέμμα σου διέκρινα ένα απίστευτα ενδιαφέρον άτομο!

Ήσουν με την οικογένειά σου ντυμένος με ένα πορτοκαλοκόκκινο ριγέ πουκάμισο με άσπρο παντελόνι στο Αθηναϊκόν στο Ψυχικό τον Δεκαπενταύγουστο μεσημέρι. Ήσουν καστανόξανθος, χωρίς γένια. Έπεσαν κάποια βλέμματα, αλλά προφανώς δεν μπορούσαμε να γνωριστούμε. Ίσως γιόρταζες γιατί είδα μια τούρτα στο τραπέζι. Είμαι η κοπέλα με το πορτοκαλί μαλλί σε κότσο που φορούσα ένα φόρεμα λευκό με print. Θα ήθελα πολύ να σε βρω, γιατί μου άρεσε το χαμόγελό σου και φαίνεσαι θετικός άνθρωπος.

Έχει σημασία τελικά; Πού, πότε, με ποιον ήσουν, με ποιον ήμουν, τι φόραγα, τι έπινες, πότε έφυγες, πότε ήρθα; Αν για εσένα η απάντηση είναι όχι, γράψε να τα πούμε, τελικά είναι πιο υγιές το άγνωστο.

Αυτή η σελίδα είναι γεμάτη από άτομα που κρίνοντας κάποιον/α επιφανειακά από την εξωτερική εμφάνιση ή τα ρούχα που φόραγε στην ουσία δηλώνουν ότι ήταν πολύ δειλοί/ες για να του/της μιλήσουν. Γιατί πιστεύετε ότι η τύχη θα ανταμείψει τη δειλία και την επιφανειακότητά σας;

Σε είδα τον Δεκαπενταύγουστο στο πλοίο από Αίγινα για Πειραιά (δρομολόγιο 19:30). Καθόμασταν στο πάνω κατάστρωμα και ήσουν με άλλα δύο άτομα παρέα. Κοιταζόμασταν και κάναμε την ίδια διαδρομή με τα πόδια μέχρι τον ΗΣΑΠ του Πειραιά. Αφού φτάσαμε στην αποβάθρα, δεν σε ξαναείδα.

Σε ρώτησα πού έκανες το τατουάζ σου... Με ρώτησες αν είμαι από εκεί... Μετά σε έχασα, στείλε αν το δεις.