ΣΕ ΕΙΔΑ

Παρασκευή 27/9, στο 022 γύρω στις 11 το πρωί. ΟΚ, μόλις σε εντόπισα στο λεωφορείο... κόλλησα. Υποτίθεται πως σε λίγες ώρες έδινα μάθημα για την εξεταστική και είχα στα χέρια μου το τούβλο βιβλίο μου, όμως έβλεπες πως πρόσεχα μόνο εσένα. Βρισκόμουν στο κάθισμα απέναντί σου και φορούσα γυαλιά μυωπίας. Μιλούσες στα αγγλικά σε μια φίλη σου με κοντό μαλλί. Κατεβήκατε στη στάση ΟΤΕ και ναι... από τότε θέλω και ελπίζω να σε βρω και ξαναδώ.

29/9 Ολυμπιακός - Ατρόμητος, θύρα 18, καθόσουν χαμηλά. Μελαχρινή, όμορφη με πιασμένα τα μαλλιά. Κοιταχτήκαμε κάποιες στιγμές, αλλά δεν μπορούσα να κάνω κίνηση για πολλούς λόγους.

Σε βλέπω πολλές μέρες και βλέπω και τα μάτια σου, που θέλουν να μου πουν κάτι... Με ενημερώνεις συχνά για κατάσταση υγείας συγγενούς μου ασθενή. Τόσες μέρες και δεν ξέρω ούτε το όνομά σου.

Ήσουν μόνη ψηλά στην παραλία. Η κοπέλα ήταν η ξαδέρφή μου, οπότε γι' αυτό σε κοιτούσα. Αν το αντιλήφθηκες δηλαδή... Θα ήθελα να σε γνωρίσω!!!

Σε είδα μέσα στην Ιερά Μονή του Αγίου Ιωάννη του Ρώσου και μετά σε μία ταβέρνα που κάθησα για φαγητό με δύο φιλικά ζευγάρια. Σκέφτηκα να έρθω να σου μιλήσω αλλά δεν το έκανα ποτέ. Ήσουν με τη μητέρα σου και ίσως την αδελφή σου, και μιλούσες συνεχώς στο τηλέφωνo. Αν δεις το μήνυμα, θα χαρώ πολύ να τα πούμε από κοντά. Καθόμουν ακριβώς απέναντ;i σου στην ταβέρνα.

Σε είδα, σε είδα αρκετές φορές εδώ να γράφεις και να ξαναγράφεις μηνύματα, ή να απαντάς σε μηνύματα άλλων. Έφυγες μόνη... δεν πρόλαβα να σου μιλήσω. Αν το δεις, που σίγουρα θα το δεις... στείλε.

Σοκ και Deosathens! 22/9 γύρω στις 12μιση με 2 και κάτι; (κάπου εκεί). Με είδες, σε είδα, αλλά δεν πρόλαβα να κάνω τίποτα. Πάγωσα 😳. Κι εσύ έφυγες πιο νωρίς. Προσπάθησα να σε βρω. Δεν ξέρω τίποτα για σένα, ούτε καν όνομα ούτε social, αλλά θέλω σίγουρα να σε ξαναδώ (αν θες κι εσύ και το δεις στείλε μου) *Hint: ήσουν με 2 φίλους σου στο διπλανό μας τραπέζι, ήμουν απέναντί σου με μεγάλη παρέα και φορούσα ροζ φόρεμα και λευκό πουκάμισο)

Μιλήσαμε λίγο κάπου προς το ξημέρωμα όταν χόρευαν οι φίλες σου και ήσουν έτοιμη να φύγεις... Είσαι από τον Πύργο, μου είπες, και είμαι και εγώ από εκεί κοντά. Έφυγες βιαστικά και ούτε γεια δεν είπαμε...

Σε είδα όταν έπαιζαν οι Regressverbot στο αγοραφοβικό. Ήσουν στο πλάι της σκηνής κι εγώ μπροστά. Είμαι το κορίτσι που χόρευα, ανταλλάξαμε κάποια βλέμματα, ήσουν με την παρέα σου. Νομίζω φορούσες μαύρο φόρεμα και τζιν μπουφάν. Καρέ μαλλί καστανό κι υπέροχο χαμόγελο. Κάποια στιγμή έφυγες από κει. Σε ξαναείδα στο ποδήλατό σου, δεν πρόλαβα να σου μιλήσω. Εάν θες να επικοινωνήσεις, το ινστα είναι wednesday _egn.

Σε είδα στη συναυλία της Βανδή στον Λυκαβηττό 21-9-2024, καθόσουν μια σειρά πιο κάτω από εμένα. Ήσουν με δύο φίλες σου και ένα παλικάρι που τράβαγε συνέχεια βίντεο με το κινητό του. Μάλλον φίλος σου από ό,τι κατάλαβα. Ήμουν ακριβώς πίσω σου με έναν φίλο μου. Διασταυρώθηκαν τα βλέμματά μας μερικές φορές. Θέλω να ξαναδώ από κοντά τα δύο αυτά υπέροχα μαύρα μάτια. Ο γαλανομάτης με το άσπρο πουκάμισο και τη ζακέτα Adidas σε ψάχνει.