Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε χθες, Δευτέρα 17/12 στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, η εκδήλωση με αφορμή την ελληνική έκδοση του βιβλίου της Μισέλ Ομπάμα “Becoming – Η δική μου Ιστορία». Το βιβλίο παρουσίασαν γυναίκες με επιτυχίες και υψηλές διακρίσεις στον επαγγελματικό τους χώρο:
Η Μαρέβα Γκραμπόφσκι - Μητσοτάκη, συνιδρύτρια της εταιρίας Zeus + Dion, η Όλγα Κεφαλογιάννη - Βουλευτής, πρ. Υπουργός, η Πέγκυ Αντωνάκου, Διευθύνουσα Σύμβουλος της Microsoft Hellas, η Κατερίνα Γκαγκάκη, Επικοινωνιολόγος, η Φώφη Τσεσμελή, DJ – δημοσιογράφος, ιδρύτρια του «HER Project» και η Κατερίνα Παναγοπούλου, δημοσιογράφος του STAR Channel και της Athens Voice, η οποία συντόνισε και την εκδήλωση, μίλησαν για το βιβλίο το οποίο έχει γίνει «μπεστ σέλερ» από τις πρώτες, κιόλας, ημέρες της κυκλοφορίας του.
Η δημοσιογράφος Κατερίνα Παναγοπούλου, αναφερόμενη στη Μισέλ Ομπάμα είπε: «Η Ιστορία της γυναίκας αυτής δείχνει ότι με συνεχή προσπάθεια, υπομονή, επιμονή, αφοσίωση και κυρίως μόρφωση, μπορεί κανείς να πάει μπροστά. Ακόμα και αν έχει γεννηθεί σε ένα στριμωγμένο διαμέρισμα στο Σάουθ Σάιντ του Σικάγο, όπως η Μισέλ Ομπάμα».
Η κα Παναγοπούλου αναφέρθηκε επίσης στη δική της πορεία, στις ευκαιρίες και τα εμπόδια που ως γυναίκα αντιμετώπισε: «Ο καθένας έχει μια ξεχωριστή Ιστορία, με νίκες, ήττες, ας την κρατήσουμε γιατί είναι αυτό που έχουμε δικό μας» τόνισε η επιτυχημένη δημοσιογράφος, αναδεικνύοντας τέλος και τη φράση της Μισέλ Ομπάμα: «Με το να μοιράζομαι την Ιστορία μου, ελπίζω να βοηθήσω να δημιουργηθεί χώρος και για άλλες φωνές. Τόσοι πολλοί από εμάς, περνάμε μέσα από τη ζωή, με τις Ιστορίες μας κρυμμένες, νιώθοντας ντροπή ή φόβο όταν η Αλήθεια μας δεν ανταποκρίνεται εξ ολοκλήρου σε κάποιο εδραιωμένο ιδεώδες».
Στη συνέχεια τον λόγο έλαβε η κα Μαρέβα Γκραμπόφσκι Μητσοτάκη, η οποία αναφέρθηκε στις τρεις βασικές αρχές της Μισέλ Ομπάμα, τις οποίες και η ίδια συμμερίζεται.
Η κα Μητσοτάκη προέτρεψε: «Το βιβλίο αυτό να διαβαστεί απ΄ όλους, από γυναίκες και άνδρες, γιατί είναι ένα σημαντικό βιβλίο. Γιατί οι γυναίκες που έχουν ένα όνειρο για τον εαυτό τους και την οικογένειά τους, μπορούν να ταυτιστούν με το βιβλίο».
«Ταυτίστηκα σε πάρα πολλά σημεία με τις αρχές που παρουσιάζει η Μισέλ Ομπάμα στο βιβλίο της. Είχε αρχές, είχε σωστή οικογένεια. Πολύ σημαντικό είναι αυτό που σου περνούν οι γονείς σου, η οικογένειά σου.
Μια λέξη που μπορεί να καθορίσει τη γυναίκα αυτή είναι η λέξη ταπεινοφροσύνη. Η Μισέλ Ομπάμα είναι ένας κανονικός άνθρωπος, που επέλεξε πώς θα κτίσει την πορεία της, τί άρωμα θα δώσει στην πορεία της.
Ανατρέχοντας στη δική μου εμπειρία, είδα αυτό που μου έμαθε η μητέρα μου: να είσαι ταπεινός, να μην έχεις έπαρση. Το δεύτερο που θεωρώ σημαντικό, το οποίο το πήρα από τους γονείς μου, αλλά κυρίως από τον παππού μου, είναι η σκληρή δουλειά. Γιατί τίποτα δεν γίνεται χωρίς σκληρή δουλειά. Και αυτό το λέω καθημερινά στα παιδιά μου. Οι συγκύριες μπορεί να είναι διαφορετικές, οι συνθήκες άλλες για τον καθένα, αλλά είναι προϋπόθεση η σκληρή δουλειά. Προϋπόθεση να βάλεις έναν στόχο, να δουλεύεις, να κοιτάς τον στόχο και να μην κοιτάς τίποτα που να σε ενοχλεί. Γιατί σίγουρα θα έχεις πράγματα που θα σε ενοχλούν. Όπως λέει και η Μισέλ Ομπάμα, υπάρχουν πράγματα που ενοχλούν, από δικούς σου ανθρώπους, και από άλλους ανθρώπους όπως το μπούλινγκ, που ανέδειξε, αλλά αυτή έδειξε ότι μένει προσηλωμένη στον στόχο της.
Έτσι και εγώ -έτσι με έμαθε η μητέρα μου- είμαι προσηλωμένη στον στόχο μου. Και το πιο σημαντικό είναι η μόρφωση. Γιατί η μόρφωση είναι κάτι που κανείς δεν μπορεί να σου πάρει! Τα πλούτη μπορεί να τα χάσεις από την μια μέρα στην άλλη. Την εξουσία το ίδιο. Την μια μέρα σε «γλείφουν» και την άλλη δεν σε ξέρουν. Αυτή είναι η αλήθεια, είτε μας αρέσει είτε όχι. Αλλά τη μόρφωση, δεν μπορεί να στην πάρει κανείς. Είναι κάτι δικό σου και το έχεις από την αρχή έως το τέλος. Το τρίτο που θα ήθελα να πω, είναι για το πώς η Μισέλ Ομπάμα αντιμετώπισε τα παιδιά της. Το πρώτο πράγμα είναι τα παιδιά μου, δεν μπορώ να ζήσω χωρίς αυτά..», τόνισε η κα Μαρέβα Γκραμπόφσκι - Μητσοτάκη
Στη συνέχεια, τοποθετήθηκε η επικοινωνιολόγος κα Κατερίνα Γκαγκάκη, η οποία μεταξύ άλλων τόνισε:
«Τα σημεία τα οποία κρατάω από το βιβλίο της Μισέλ Ομπάμα είναι όπως είπε και η Μαρέβα, η κανονικότητα. Είναι μια γυναίκα η οποία δείχνει πάρα πολύ κανονική. Όταν λοιπόν φαντάζεσαι την Μισέλ Ομπάμα, φαντάζεσαι κάτι πάρα πολύ μεγάλο, κάτι πολύ καλύτερο από αυτό που ζεις εσύ. Τα πράγματα σου φαίνονται πολύ διαφορετικά σε σχέση με τη δική σου ζωή. Φανταστείτε τί συναίσθημα μπορεί να σου δημιουργήσει, όταν διαβάζοντας το βιβλίο αντιλαμβάνεσαι ότι καθόλου διαφορετικό δεν είναι. Έχει αντίστοιχες δυστοκίες, δυσκολίες, αγωνίες, συγκρούσεις, νεύρα. Όλα αυτά που θεωρούμε ότι μόνο σε εμάς συμβαίνουν, και όχι σε άλλους.
Έχει λοιπόν ήττες, μπορεί να εμφανίζονται πιο στρογγυλοποιημένες, αλλά τις έχει.
Όταν αναφερόμαστε στην κανονικότητα και στην αγωνία, μου έρχεται μια φράση, που έρχεται στο μυαλό μου αρκετά συχνά.
Λέει η Μισέλ στο βιβλίο: Είμαι αρκετά καλή; Και την ερώτηση αυτή -ειδικά στην αρχή- δεν την απαντάει ακριβώς. Φαίνεται ότι είναι μια συνεχής ανασφάλεια. Γιατί πιστεύω ότι δεν υπάρχει καμία γυναίκα που να μην της έχει περάσει ποτέ από το μυαλό, αν είμαστε αρκετά καλές. Αν είμαστε αρκετά καλές στη δουλειά, αρκετά καλές ως φίλες, ως μητέρες, ως επαγγελματίες, ως επικεφαλής ομάδων. Αν είμαστε αρκετά έξυπνες, ικανές, ωραίες. Προσωπικά το έχω σκεφτεί εκατοντάδες φορές, συνεχίζω να το σκέφτομαι, και βρήκα πάρα πολύ ανακουφιστικό και γαλήνιο το γεγονός ότι αυτή η γυναίκα το έχει συνεχώς στο μυαλό της.
Και προσδοκά και κείνη αυτό που κάνουμε όλες μας με έναν τρόπο: την αντανάκλαση της επιβεβαίωσης, στα βλέμματα των ανθρώπων γύρω της, στα χειροκροτήματα, στην επιβράβευση. Κρατάω ακόμη τη συνειδητοποίηση, την επιβεβαίωση των στερεοτύπων. Υπάρχει το στερεότυπο του φύλου, της κουλτούρας, το στερεότυπο της δυναμικής γυναίκας, που συχνά ταυτίζεται με μια επιβολή, με μία νευρικότητα. Και αμφιβάλλω αν υπάρχει δυναμική γυναίκα η οποία να μην το έχει αντιμετωπίσει.
Και αυτό που μου αρέσει και κάνει η Μισέλ Ομπάμα στο βιβλίο της είναι πως χωρίζει τη ζωή της σε τρία κεφάλαια: Στο «εγώ» που έχει να κάνει με το πώς μεγαλώσαμε, στο «εμείς», δηλαδή εγώ και οι άνθρωποι που αγαπώ. (Στη δική μου προκειμένη περίπτωση είναι ο μπαμπάς μου), είναι τα παιδιά μας, η οικογένειά μας, είναι αυτό που φτιάχνει τον μικρόκοσμό μας, και είναι και οι πολλοί. Είναι η «εξέδρα». Γιατί καθένας από εμάς, είτε το παραδέχεται είτε όχι, ζει σε μια εξέδρα, είτε μεγαλύτερη, είτε μικρότερη. Ανάλογα με το τί πιστεύει ο καθένας υπάρχει αυτή η εξέδρα. Αλλά υπάρχει και ένα τελικό συναίσθημα, που για μένα είναι το μεδούλι κάθε βιβλίου, είναι αυτό το συναίσθημα που είναι ενστικτώδες, είναι αυτό που κλείνεις την τελευταία σελίδα.
Για μένα αυτό το συναίσθημα ήταν η «παντοδυναμία». Γιατί η Δική μας Ιστορία υπάρχει, είναι σημαντική και δεν χρειάζεται να μπει σε εξώφυλλα. Και είναι πολύ σημαντική Ιστορία. Και είναι δικιά μας!
Τον λόγο πήρε στη συνέχεια η δημοσιογράφος και DJ κα Φώφη Τσεσμελή. Περιγράφοντας τη ζωή της, τα παιδικά της χρόνια, τις σπουδές της και τα πρώτα της επαγγελματικά βήματα, στάθηκε στις ευκαιρίες που έχουν οι γυναίκες στον επαγγελματικό τους χώρο σε σχέση με τους άνδρες. Τόνισε χαρακτηριστικά: «Δεν θα ξεχάσω ποτέ, όταν ξεκίνησα να γίνομαι «γνωστή», με κάλεσε ο διευθυντής μου και με «αγάπη» μου είπε: Έχεις τρία κακά. Έχεις πάρα πολλές γνώσεις, είσαι υγιώς φιλόδοξη και είσαι γυναίκα. Και αυτό σημαίνει ότι θα φτάσεις μέχρι ενός σημείου. Και μου το είπε για να με προετοιμάσει ψυχολογικά για να μην πληγωθώ. Και εκεί ήταν η πρώτη στιγμή που κατάλαβα τα περίφημα «γυναικεία τείχη» στα οποία αναφέρεται η Μισέλ Ομπάμα στο βιβλίο της. Γιατί οι γυναίκες έχουμε συνηθίσει να φτάνουμε μέχρι ενός σημείου, να κοιτάμε πάνω από τον ουρανό, όμως υπάρχει ένα ταβάνι το οποίο είναι γυάλινο και το οποίο δεν μπορούμε να περάσουμε. Γι αυτό είναι σημαντικά όσα αναφέρει στο βιβλίο της η Μισέλ Ομπάμα, ότι πρέπει να σπάσουμε αυτό το γυάλινο τείχος».
Η κα Τσεσμελή αναφέρθηκε στις διακρίσεις που αντιμετωπίζει στον επαγγελματικό της χώρο, βάσει του φύλου της και στο project οποίο ξεκίνησε, το HER, μια προσπάθεια που αποσκοπεί στη δυνατότητα ισότιμης πρόσβασης των γυναικών στις εργασιακές ευκαιρίες.
Καταλήγοντας η κα Τσεσμελή τόνισε ότι η χώρα βιώνει κρίση αξιών, δηλώνοντας ότι από την κρίση αυτή μπορεί να μας βγάλει μόνον ο πολιτισμός!
Από την πλευρά της η κα Πέγκυ Αντωνάκου, διευθύνουσα Σύμβουλος της Microsoft Hellas, επικεντρώθηκε στο δίπολο «καριέρα – οικογένεια». Αναρωτήθηκε μάλιστα τί κοινό θα μπορούσε να έχει μια CEO εταιρίας με μια DJ, δηλώνοντας ότι εντυπωσιάστηκε γιατί και η ίδια έχει ακούσει την ίδια ατάκα: «Είσαι πολύ καλή, αλλά είσαι γυναίκα».
Η κα Αντωνάκου διηγήθηκε την εμπειρία της όταν η εταιρία της βραβεύτηκε ως κορυφαία παγκοσμίως: «Για μας ήταν πολύ σημαντικό να μας απονέμουν το βραβείο της σημαντικότερης εταιρίας παγκοσμίως. Και μπορείτε να καταλάβετε, πόσο σημαντική ήταν η διάκριση, η οποία συνέπεσε με τη δύσκολη περίοδο των Capital Controls. Και όταν κληθήκαμε μπροστά σε 15.000 συναδέλφους να παραλάβουμε αυτό το βραβείο, εγώ ήμουν σπίτι περιμένοντας να γεννήσω από στιγμή σε στιγμή. Αυτό ήταν το πρώτο εμφανές παράδειγμα ότι και η μητρότητα έχει και αυτή τις θυσίες της».
«Θα έλεγα ότι αυτό που με ενέπνευσε από το βιβλίο και από τη Μισέλ Ομπάμα ως προσωπικότητα, είναι το γεγονός ότι σε ενθαρρύνει να πιστέψεις, να αγαπήσεις και να αναπαράγεις την Ιστορία σου. Όποια και αν είναι αυτή, με τους πιθανούς περιορισμούς που έχει, με τα πάνω και τα κάτω της».
Η κα Αντωνάκου αναζητώντας τη δική της ταύτιση με το βιβλίο της Μισέλ, αναφέρθηκε στην απώλεια του πατέρα της, η οποία τη σημάδεψε τη ζωή της, ενώ στάθηκε ιδιαίτερα στην έμπνευση που προσφέρει η Μισέλ Ομπάμα σε κάθε γυναίκα προκειμένου να «πιάσει» τα όνειρά της.
Κλείνοντας την Εκδήλωση η Βουλευτής και πρώην Υπουργός κα Όλγα Κεφαλογιάννη, δήλωσε ότι ταυτίστηκε και η ίδια με τη Μισέλ Ομπάμα στην περιγραφή της απώλειας του πατέρα της, ενώ χαρακτήρισε πρόκληση «να μελετήσεις, να γνωρίσεις και να καταλάβεις μια συναρπαστική γυναίκα όπως η Μισέλ Ομπάμα». Η κα Κεφαλογιάννη ανέφερε ότι η Μισέλ Ομπάμα είναι μια πολυδιάστατη προσωπικότητα, με συγκρότηση και αυτογνωσία. «Πολλά κομμάτια της ζωής της αγγίζουν όλες τις γυναίκες.
Παρότι μας χωρίζει μεγάλη απόσταση από τις ΗΠΑ, όμως πολλά από τα προβλήματα είναι κοινά. Γι αυτό και η Μισέλ Ομπάμα αποτελεί θετικό παράδειγμα για όλες τις γυναίκες ανεξαρτήτως χρώματος και εθνικότητας. Ένα παράδειγμα αφοσίωσης, επιμονής ήθους, προσφοράς. Όπως η Μισέλ αναμετρήθηκε με τις δυσκολίες και βγήκε νικήτρια, όλες μας, η κάθε μία στο πεδίο της, οφείλουμε να αναμετρηθούμε με τις προκαταλήψεις, τους φόβους και τους αυτοπεριορισμούς μας για να κερδίσουμε τον αυτοσεβασμό μας και τις μικρές και μεγάλες μάχες που έχουμε μπροστά μας».
Τέλος η κα Όλγα Κεφαλογιάννη καταχειροκροτούμενη έκλεισε την ομιλία της με μια φράση της πρ. πρώτης κυρίας των ΗΠΑ: «Για να κερδίσουμε τελικά τη ζωή μας, δεν έχουμε την πολυτέλεια να καθόμαστε με σταυρωμένα τα χέρια και να περιμένουμε να έρθει η αλλαγή».
Το βιβλίο κυκλοφορεί στην Ελλάδα από τις Εκδόσεις AΘens Bookstore και διατίθεται σε όλα τα βιβλιοπωλεία.
16°
