Οι θεατρικές παραστάσεις «Ο πατέρας», «Τρεις αδελφές», «Ρίττερ, Ντένε, Φος», «Ρινόκερος», «Άμλετ» και «Αίας» θα είναι οι νικητές της φετινής σεζόν.
Δυνατά ονόματα που συνδυάζονται με εξαιρετικούς σκηνοθέτες. Φώτα. Λάμψη, τόση όση χρειάζεται για να ξεχάσουμε τις επόμενες δύο ώρες κινητά, έγνοιες, social media. Επαναλήψεις που σίγουρα θα διεκδικήσουν μια θέση στον ήλιο, έργα που παίζονται για πρώτη φορά στην αθηναϊκή σκηνή και άλλα που αναμένεται να βρεθούν μεταξύ των νικητών της φετινής σεζόν, γιατί απλά «μπορούν» αφού η δουλειά που έχουν να παρουσιάσουν είναι εξαιρετική.
Ο Βασίλης Μπισμπίκης, μετά την απόλυτη επιτυχία του «Άνθρωποι και ποντίκια», φαίνεται να έχει πάρει φόρα και να ετοιμάζεται να κάνει το τρία στα τρία φέτος. Με την επανάληψη του πρώτου αλλά και με την παρουσίαση των δύο καινούργιων του σκηνοθεσιών. Ο «Πατέρας» έχει ήδη πέσει στη μάχη με το feedback να είναι ήδη εξαιρετικά καλό, ενώ τα «Κόκκινα φανάρια» τα οποία θα ανέβουν με queer καστ στο Θέατρο Cartel αναμένεται να «τριτώσουν» την επιτυχία.
Ο «Πατέρας» είναι η πρώτη σκηνοθεσία του Βασίλη Μπισμπίκη εκτός γηπέδου του (Cartel), ενώ αποτελεί μια ακόμη προσπάθειά του να εγκαθιδρύσει τον ρεαλισμό στο θέατρο – στον δρόμο που χάραξε ο Γιάννης Οικονομίδης.
Τρεις αδελφές Θέατρο Βεάκη, Στις 17 Ιανουαρίου
Με το καστ της αφρόκρεμας των δυνατών ταλέντων της ελληνικής σκηνής, ο Δημήτρης Καραντζάς, αν και θα αργήσει στην εκκίνηση, αναμένεται να συζητηθεί και οι «Τρεις αδελφές» του να βρεθούν μεταξύ των πρώτων στη μάχη του χειροκροτήματος. Ο ίδιος ο Καραντζάς ανέβασε τον πήχη με τις καλοκαιρινές «Νεφέλες» και την πρώτη συνεργασία του με την Καριοφυλλιά Καραμπέτη. Μένει να δούμε εάν θα κερδίσει ξανά το στοίχημα.
Τρεις εκπληκτικές ερμηνείες σε ένα βασανιστικά δυνατό κείμενο. Η Μαρία Πρωτόπαππα μπαίνει στον θαυμαστό, μπερδεμένο, ευφυή κόσμο του Τόμας Μπέρνχαρντ και μέσα από μια λιτή αλλά ομιλούσα σκηνοθεσία μάς καλεί να μπούμε στα έγκατα ενός μεγάλου μυαλού, όπως ήταν αυτό του Λούντβιχ Βιτγκενστάιν. Αργύρης Ξάφης, Στεφανία Γουλιώτη και Λουκία Μιχαλοπούλου συνθέτουν το απόλυτο τρίπτυχων πραγματικά καλών ερμηνειών.
Ο Γιάννης Κακλέας ξανασυναντά τον Άρη Σερβετάλη και τον Ιονέσκο σε μια παράσταση που έχει κερδίσει την προσοχή από την πρώτη κιόλας ημέρα της ανακοίνωσής της. Ο φανταχτερά dark κόσμος του σκηνοθέτη συναντά την κίνηση των πρωταγωνιστών του συνθέτοντας μια παράσταση που, αν μη τι άλλο, θέλουμε να παρακολουθήσουμε.
Σε μια ιστορική στιγμή της καριέρας της, συναντάμε την Κατερίνα Ευαγγελάτου στο θέατρο που ίδρυσε ο πατέρας της, Σπύρος Ευαγγελάτος. Οχτώ χρόνια μετά την αναστολή της λειτουργίας του «Αμφι-θεάτρου», η καλλιτεχνική διευθύντρια του Φεστιβάλ Αθηνών ανεβάζει Σέξπιρ με τον ταλαντούχο Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλο στον ομώνυμο ρόλο.
Φώτα που τρεμοπαίζουν πάνω σε ένα γυμνό κορμί, μαύρη μπογιά και μουσική που σε ανατριχιάζει κατά τη διάρκεια της αφήγησης. Μπορεί ως ολόκληρο έργο να το έχουμε δει ουκ ολίγες φορές στην Επίδαυρο και τα διάφορα υπαίθρια θέατρα της χώρας, ωστόσο ο μονόλογος του «Αίαντα» παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην ελληνική σκηνή. Ο Γιώργος Νανούρης, στην πρώτη του σκηνοθεσία σε Αρχαίο Δράμα, τοποθετεί αριστοτεχνικά το κοινό στη σκηνή και δίνει στον μοναδικό Μιχάλη Σαράντη και τον εξαιρετικό ζωγράφο Απόστολο Χατζάρα τον χώρο (του θεάτρου) και τον χρόνο να μας διηγηθούν την ιστορία του Αίαντα μέσα από τη μετάφραση του ποιητή Νίκου Παναγιωτόπουλου. Ένα σίγουρο sold out και μια άχαστη παράσταση.
Τι μας είπε για τα ιστορικά γεγονότα και τη σχέση τους με το σήμερα, τους ακίνητους ταξιδιώτες και την παράσταση «Ματαρόα στον ορίζοντα» στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ
13°
