- CITY GUIDE
- PODCAST
-
20°
Ποια είναι η «Ορέστεια» που περιμένουμε στο Φεστιβάλ Αθηνών;
Η Ιώ Βουλγαράκη, η Λίλλυ Μελεμέ και η Γεωργία Μαυραγάνη μιλούν για τη σύλληψη, το κείμενο και τη συνεργασία τους
Η Ιώ Βουλγαράκη, η Λίλλυ Μελεμέ και η Γεωργία Μαυραγάνη μιλούν στην ATHENS VOICE για την Ορέστεια που παρουσιάζουν στην Επίδαυρο στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών.
Τρεις γυναίκες. Τρία κείμενα. Μία παράσταση τεσσάρων και κάτι ωρών. «Ορέστεια». Οι αξιόλογοι συντελεστές της τριλογίας ετοιμάζονται πυρετωδώς για την επίσημη πρώτη στο Θέατρο της Αρχαίας Επιδαύρου και, ταυτόχρονα, προετοιμάζονται για τη στιγμή που αυτονομημένοι πια, θα ακολουθήσουν δική τους πορεία περιοδεύοντας στα θέατρα της χώρας.
Μέχρι να συμβεί αυτό η Ιώ Βουλγαράκη μάς μιλά για τον «Αγαμέμνονα», η Λίλλυ Μελεμέ για τους «Χοηφόρους» και η Γεωργία Μαυραγάνη για τις «Ευμενίδες».
Η Ιώ Βουλγαράκη δεν επιθυμεί την επικαιροποίηση γιατί τη «στενεύει»
Το χειροκρότημα
«Προσωπικά, στον “Αγαμέμνονα” συγκινούμαι με όλους: με την Κλυταιμνήστρα, που την ύπαρξή της έχει σφραγίσει ο φόνος του παιδιού της και δεν έχει άλλο δρόμο μπροστά της πέρα από την αυτοδικία. Με τον Αγαμέμνονα, που έχει κουραστεί να ανταγωνίζεται τους θεούς αλλά η φύση του δεν τον αφήνει να γαληνέψει. Με την Κασσάνδρα, που σαν μια άλλη Ιφιγένεια πεθαίνει αναίτια. Με τον Χορό, που αμήχανος δεν τολμά καμία πράξη, ώσπου να έρθει να τον σαρώσει βάναυσα μια επόμενη εποχή. Ακόμη και με τον Αίγισθο, που διεκδικεί –μάταια– μια θέση στην Ιστορία. Νομίζω πως το μεγαλείο του ποιητή είναι τέτοιο που μέσα από την ποίηση κλαίει κανείς για όλους, φονιάδες, θύματα και θεατές, ήρωες και αντι-ήρωες, για όλο το ανθρώπινο γένος τελικά. Κάθε θεατής είναι κι ένας άλλος κόσμος, οπότε και μια άλλη πρόσληψη της παράστασης, αλλά φαντασιωτικά αυτό θα ήθελα να συμβεί στον θεατή μας, στον κάθε έναν θεατή μας, χωρίς να τον απασχολεί τι ξέρει και τι πιστεύει για ένα έργο τόσο γνωστό, όσο ο “Αγαμέμνων”».
«Αγαμέμνων»
«Ο “Αγαμέμνων”, το πρώτο μέρος της “Ορέστειας”, της μοναδικής σωζόμενης τριλογίας του αρχαίου δράματος, είναι για μένα ένα μυθικό σύμπαν που αναβλύζει από το παρελθόν αυτού του τρομερού οίκου των Ατρειδών. Αιμομιξίες, φόνοι, ανθρωποφαγίες βρίσκονται στα θεμέλια του έργου. Το πιο πρόσφατο από τα εγκλήματα, η θυσία της Ιφιγένειας, είναι το κέντρο και ο αιμοδότης της δικής μας αφήγησης. Στην “Ορέστεια” οι νεκροί είναι πιο ζωντανοί από τους ζωντανούς. Η παράσταση επιχειρεί να επανεπινοήσει έναν αρχαίο κόσμο, όχι με την ιστορική έννοια αλλά με τη μυθική. Κι αυτό είναι εξαιρετικά ριψοκίνδυνο και σύνθετο, αν θέλουμε να μη γίνουμε γραφικοί. Αλλά για μένα, που αγαπώ τα παραμύθια, είναι αναγκαίο προκειμένου να υπάρξει χώρος για φαντασία. Η επικαιροποίηση δεν με αφορά, με στενεύει».
Η συνεργασία
«Με τη Λίλλυ και τη Γεωργία συνσκηνοθετούμε τις μεταβάσεις από το κάθε μέρος της τριλογίας στο επόμενο και αντιμετωπίζουμε την παρουσίαση της “Ορέστειας” σε μια ενιαία παράσταση ως υφολογική, ερμηνευτική, ενεργειακή και αισθητική εξέλιξη της κοινής ιστορίας που θα αφηγηθούμε».
Η Λίλλυ Μελεμέ έχει μία ερώτηση: «Κι αν δεν το πράξω;»
«Κι αν δεν το πράξω; αναρωτιέται ο Ορέστης στις “Χοηφόρους”. Μέσα σε έναν κόσμο τυπικής και άτυπης αιχμαλωσίας, σε έναν κόσμο που λαχταράει να αφήσει πίσω του κάθε τι παλιό ώστε να ανατείλει μια νέα σειρά πραγμάτων, επιτέλους ήρθε ο καιρός να ξεπλύνει το μίασμα των αρχαίων αιμάτων, ένα παιδί· ο Ορέστης».
«Χοηφόροι»
«Οι “Χοηφόροι”, το δεύτερο κομμάτι της Αισχύλειας “Ορέστειας”, σηματοδοτούν την ώρα της πράξης. Τόσο οι ρόλοι, όσο και ο χορός, είναι κρίκοι μιας ιστορίας αιμάτινης. Μιας ιστορίας εκδίκησης, με απόλυτο σκοπό και με κάθε κόστος την απόφαση για αλλαγή· για τις μέρες τις καλές που έρχονται. Ξεκινώντας από την ύβρη, το σχήμα των Χοηφόρων διανύει μια τραγική πορεία οδύνης προκειμένου να μεταβεί από την κοινωνία της αυτοδικίας, σε έναν πολιτικό οργανισμό έννομης τάξης. Εδώ οι ήρωες κοχλάζουν. Η τελετουργική, οριακά μαγική και χθόνια διάσταση των πράξεων, αποτελεί βασικό συστατικό της παράστασής μας. Ο χορός –γυναίκες αιχμάλωτες πολέμου και ψυχικά συνδεδεμένες με το νεκρό Αγαμέμνονα– κατέχουν ενεργό ρόλο στα γεγονότα, πυροδοτώντας τους ήρωες και εκπέμποντας μανικά sos. Κάνουν τη δική τους ιδιάζουσα διαδήλωση».
Είναι καιρός να πάμε παρακάτω
«Η επιστροφή του ανέστιου φυγά ως κοινωνικού και ατομικού λυτρωτή πλέον, η σύγκρουση της πατριαρχίας με τη μητριαρχία και τέλος η μητροκτονία, θα σημάνουν τη ρήξη του παλιού κόσμου. Είναι η απόλυτη στιγμή του Τώρα. Με σύμβολο το φίδι, οι ήρωες μεταμορφώνονται. Τα θύματα και οι θύτες αλλάζουν ρόλους μεταξύ τους υποκύπτοντας στη μολυσματική δύναμη της βίας που επεκτείνεται. Το πεπρωμένο, εξαρτημένο από την αρχική αμαρτία, αδημονεί να επαναλάβει το αποτρόπαιο.
Οι πένθιμες χοές είναι οι μαγικές προσφορές που θα ξυπνήσουν την αθάνατη ψυχή του βασιλιά αλλά και ο μοχλός θάρρους και τόλμης που θα τονώσει το ομαδικό πνεύμα και θα οδηγήσει στην ποθητή εκδίκηση. Ο Ορέστης ως εκδικητής, έχοντας την ευθύνη της πράξης του, έρχεται να λυτρώσει την πόλη, τους ανθρώπους αλλά και μια ολόκληρη γενιά, διανύοντας μια ατομική και πολιτική πορεία προς την ενηλικίωση. Ο Αισχύλος στην “Ορέστεια”, κάνει έκκληση στην πληγωμένη Πόλιν. Συνθέτει τον μύθο, ώστε να λύσει την κατάρα και να πατάξει τα μιάσματα παντός είδους. Από αυτή τη βαθιά σύγκρουση ενστίκτων και φύλων, θεών και ανθρώπων, προτρέπει τους πολίτες πως είναι καιρός να πάμε παρακάτω».
Το χειροκρότημα
«Η παράσταση προσεγγίζει τον κόσμο του Αισχύλου με όχημα το αιμάτινο δρομολόγιο από το σκοτάδι στο φως, με το σώμα, τον λόγο και το νερό – ως στοιχείο λύτρωσης και λησμονιάς. Ο Ορέστης στο τέλος, μόνος, κυνηγημένος από τις αόρατες για τους άλλους Ερινύες, ελευθερωτής και μητροκτόνος, έχει πολύ δρόμο ακόμη να διανύσει για να βρει ο ίδιος τη λύτρωση και το πρόβλημα της Δίκης τη λύση του».
Η Γεωργία Μαυραγάνη περιμένει την κοινωνική και πολιτική κάθαρση
«Ευμενίδες»
«Στο τρίτο μέρος της τριλογίας, αυτό που ξεχωρίσαμε είναι ότι στην ουσία έχουμε να κάνουμε με τον καθαρμό όλης της γενιάς του Ορέστη. Αυτό δεν σημαίνει μόνο τη συγχώρεση αλλά στην ουσία τον αναβαπτισμό όλης αυτής της γενιάς φτάνοντας μέχρι και τον τελευταίο νεκρό του. Πηγαίνοντας στην ιστορία πάρα πολύ πίσω μέχρι και τον Ντάνταλο. Ο Ορέστης μέσα από αυτό ηρωοποιείται μαζί με τη γενιά του. Στα αρχαία ελληνικά ηρωοποίηση σημαίνει αυτός που μένει στον χρόνο. Εδώ ο Αισχύλος επιλέγει όλη η ορέστεια να επιβιώσει σαν ένα σύμβολο ζωής και όχι θανάτου. Για να συμβεί αυτός ο καθαρμός όλης της γενιάς θα πρέπει να ψηφίσει την αθώωσή του η κοινωνία των ανθρώπων γι’ αυτό και γίνεται δικαστήριο. Στην ουσία οι άνθρωποι, καθώς αρχίζουν να ομονοούν προκειμένου να βρουν τον τρόπο να αποδώσουν τη δικαιοσύνη, μας δείχνουν πώς μπορεί να δουλέψει μία κοινωνία».
Το χειροκρότημα
«Για μένα το έργο είναι βαθιά χορικό. Η φόρμα που έχουμε επιλέξει είναι χορική. Υπάρχει κάτι αρκετά μυσταγωγικό, έχει ένα έντονο συναίσθημα το οποίο προσπαθούμε να αναδείξουμε. Προσπαθούμε όλοι στην παράσταση να πετύχουμε μία τελετουργική κάθαρση, κοινωνική και πολιτική, και των θεατών και των ηθοποιών».
Η συνεργασία
«Στην ουσία το πρώτο από όλα είναι ότι μας ενωποιεί ο ίδιος ο ποιητής οπότε, αναγκαστικά, ερχόμαστε και σε μία συνομιλία».
Δείτε περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση στο Guide της Athens Voice
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Μέσα από το θρυλικό μυθιστόρημα της Ζέη, ταξιδεύουμε στον μαγικό κόσμο των παιδιών, όπου όλα είναι δυνατά
Ο Γιάννης Μόσχος παρουσίασε το πρόγραμμα και ανακοίνωσε ότι δεν θα διεκδικήσει δεύτερη θητεία στο Εθνικό
Μιλήσαμε για το ανατρεπτικό «The Second Woman» στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, την προσέγγισή της και τις δυσκολίες του project
Επιστροφή για τη σεζόν 2024-2025 με ένα πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα
2 επαναλήψεις και 3 νέες παραστάσεις περιλαμβάνει το θεατρικό πρόγραμμα του «Μπέλλος» για τη φετινή σεζόν
Ένα πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα με 8 καινούργιες παραγωγές και 8 επαναλήψεις για τα 8 χρόνια λειτουργίας του
Μια συζήτηση για την παράσταση που ανεβαίνει στο Θέατρο Μικρό Παλλάς
Τι θα δούμε στις τρεις σκηνές του ΘτΝΚ (Κεντρική, Δώμα και Κάτω Χώρος), στο Θέατρο Χώρα, στο Θέατρο Πόρτα, στο Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν αλλά και στο Θέατρο Κνωσός
Γιάννης Χουβαρδάς, Κωνσταντίνος Ρήγος, Αλέξανδρος Ρήγας αλλά και φυσικά ο Αστέριος Πελτέκης, σκηνοθετούν στο ΚΘΒΕ
Και ακόμα «O κατα φαντασίαν ασθενής», το «Blind Forgiveness» και «Η θάλασσα και ο γέρος»
Μια σοβαρή κωμωδία για τη σεξουαλικότητα, την αγάπη και τον ηλεκτρισμό σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη
«Ο χορός των εραστών» ανεβαίνει τον Οκτώβριο στη Στέγη, με πρωταγωνιστές τον Νίκο Καραθάνο και τη Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου
Το «Αρτώ/Βαν Γκογκ» και το «Κόκκαλο» θα παρουσιαστούν για τρίτη φορά εκτός ελληνικών συνόρων
Θα ανοίξει τον Κύκλο Κλασικών Παραστάσεων στο ιστορικό θέατρο Olimpico
Ένα ραδιοφωνικό έργο του Γιώργου Μανιώτη
Η προσφορά προπώλησης ισχύει από την 1η Σεπτεμβρίου έως και τις 30 Σεπτεμβρίου 2024
5 παραστάσεις, 3 νέες και 2 επαναλήψεις παραστάσεων που ξεχώρισαν, αυτή τη χρονιά στο Θέατρο Πορεία
Περισσότερο πολυφωνικό από ποτέ, βαθιά πολιτικό ανέβασε τον πήχη ακόμα πιο ψηλά
Ο εμπνευστής και δημιουργός της ομάδας Οθόνιον μιλάει για σπάνιο αριστούργημα του 18ου αιώνα που ζωντανεύει με έγχρωμες φιγούρες
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.