Οι σούφι συναντούν τους «Πέρσες»
Την τραγωδία του Αισχύλου ανεβάζει με το ΘΟΚ ο Άρης Μπινιάρης και η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη ομολογεί σε ποια σκηνή της παράστασης κάνει έναν προσωπικό άθλο.
Όπως κάθε ρόλος της αρχαίας τραγωδίας έτσι και ο ρόλος της Άτοσσας είναι δύσκολος και πολυδιάσταστος. Πρόκειται για την πολύχρυση βασίλισσα της αυτοκρατορίας των Περσών, συζύγου του Δαρείου και μητέρας του υπερόπτη και επιπόλαιου Ξέρξη. Πρόκειται δηλαδή για μια πολύ ισχυρή ιστορική φυσιογνωμία. Στους “Πέρσες” επειδή ο Δαρείος έχει ήδη σκοτωθεί και ο Ξέρξης πολεμάει με τους Έλληνες, η Άτοσσα είναι αυτή που κυβερνάει. Είναι μια γυναίκα που εκπροσωπεί την απόλυτη δεσποτική μοναρχία. Έχει ζήσει όλη της τη ζωή στη χλιδή, στη συσσώρευση και αρπαγή των υλικών αγαθών. Από τους πρώτους στίχους της τραγωδίας συνειδητοποιούμε ότι η μεγαλύτερη αγωνία της είναι τι θα γίνει αυτός ο πλούτος, ενώ δεν την αφορά η έκβαση της εκστρατείας του γιου της παρά μόνο το πώς ο τελευταίος θα διατηρήσει την εξουσία. Το τελευταίο αποδεικνύει και πως δεν την διακρίνει κάποιου είδους πολιτική ευθύνη.
»Αν και είναι γυναίκα και μητέρα αδιαφορεί παντελώς για την αγωνία του πλήθους γυναικών, των οποίων τα παιδιά και οι σύζυγοι πολεμούν. Με λίγα λόγια δεν διακρίνουμε σε αυτήν κανένα συναίσθημα ή, αν μας επιτρέπεται να πούμε, κάποιο γυναικείο χαρακτηριστικό. Ακόμα και όταν μαθαίνει για την ασύλληπτη καταστροφή των Περσών αυτή θριαμβολογεί γιατί ο γιος της είναι ζωντανός και θα επιστρέψει, κάτι που δηλώνει πως εδώ πρόκειται για την έκφανση της απόλυτης εξουσίας, την απόλυτη νάρκισσο, μια ματαιόδοξη βασίλισσα.
»Μπορεί να ακούγεται ως ρόλος μονοδιάστατος, όμως ως ηθοποιός οφείλω να βρω τα στοιχεία-ρωγμές στο χαρακτήρα της. Αυτά αποκαλύπτονται σε σκηνές, όπως στη συνομιλία με το φάντασμα του Δαρείου. Ομολογώ δε ότι ξαφνιάστηκα όταν διάβασα κάποιες μελέτες γι’ αυτή, οι οποίες την παρουσιάζουν ως μια τυπική ανατολίτισσα με σαγηνευτικά χαρακτηριστικά. Για εμένα είναι κυρίως ο απόλυτος δυνάστης και έτσι την είδαμε στην παράσταση.
» Όπως και στις προηγούμενες δουλειές του, έτσι κι εδώ ο σκηνοθέτης μας Άρης Μπινιάρης, “διάβασε” την τραγωδία μέσω ενός ηχητικού μουσικού τοπίου. Ρυθμός, επαναλήψεις, παύσεις, ψίθυροι, μελωδίες είναι οι λέξεις που δίνουν το στίγμα στην παράστασή μας. Αυτό κυρίως φαίνεται στα μέρη του χορού. Στους ρόλους δεν ακολουθήσαμε τόσο τη μουσική προσέγγιση. Κρατήσαμε τα στοιχεία της απεύθυνσης, της αμεσότητας, της έκφρασης συναισθημάτων με προσοχή βέβαια, ώστε να μην πέσουμε στο μελοδραματισμό.
»Ο Άρης δημιούργησε μια κλασική παράσταση ως προς την όψη. Τα κοστούμια, για παράδειγμα, δεν είναι σύγχρονα. Το πρώτο ρούχο που φοράω είναι χρυσοποίκιλτο, ενώ το δεύτερο είναι μαύρο ώστε να ταιριάζει στη μεταφυσική συνάντησή της με το φάντασμα του Δαρείου. Μεγάλο ρόλο στην παράσταση παίζει και η χορογραφία της Λίας Χαράκη, μόνιμης συνεργάτριας του Άρη, πάνω στη μουσική που δίνουν δύο τύμπανα και ένας τζουράς. Στη σκηνή της επίκλησης στους νεκρούς έγινε χρήση στοιχείων από ανατολίτικες ιεροτελεστίες, όπως των Σούφι. Μέσα από τον παλμό, τη δόνηση και την επανάληψη θα έρθει η έκσταση και θα συμβεί η επικοινωνία με το μεταφυσικό. Είναι από τις πιο δύσκολες σκηνές γιατί απαιτεί από όλους ένα σωματικό “άθλο”. Ομολογώ πως είναι από τις πιο δύσκολες σκηνές τις οποίες έχω καλεστεί μέχρι σήμερα στην καριέρα μου να βγάλω εις πέρας. Είναι εξοντωτική σκηνή, αλλά απ’ ό,τι φάνηκε εδώ στην Κύπρο όπου ήδη έχουμε παίξει –είναι μια παραγωγή του Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου– τόσο η σκηνή όσο και όλη η παράσταση επικοινωνεί με το κοινό. Μένει να δούμε την αντίδραση και στην Ελλάδα.
Info: 11-12/8 21.00, Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου.
Σκηνοθεσία - Mουσική δραματουργία: Άρης Μπινιάρης
Δραματουργική συνεργασία: Αντώνης Σολωμού
Μετρική διδασκαλία: Θεόδωρος Στεφανόπουλος
Σκηνικά: Κωνσταντίνος Λουκά
Κοστούμια: Ελένη Τζιρκαλλή
Κινησιολογία: Λία Χαράκη
Σχεδιασμός φωτισμού: Γεώργιος Κουκουμάς
Ηχητικός σχεδιασμός: Γιώργος Χριστοφή
Αγγλικοί υπέρτιτλοι: Μαρία Καλλίδου
Παίζουν: Καρυοφυλλιά Καραμπέτη (Άτοσσα), Χάρης Χαραλάμπους (Αγγελιαφόρος), Νίκος Ψαρράς (Δαρείος), Αντώνης Μυριαγκός (Ξέρξης)
Χορός: Ηλίας Ανδρέου, Πέτρος Γιωρκάτζης, Γιώργος Ευαγόρου, Λευτέρης Ζαμπετάκης, Νεκτάριος Θεοδώρου, Μάριος Κωνσταντίνου, Παναγιώτης Λάρκου, Δαυίδ Μαλτέζε, Γιάννης Μίνως, Άρης Μπινιάρης, Ονησίφορος Ονησιφόρου, Αντρέας Παπαμιχαλόπουλος, Μάνος Πετράκης, Στέφανος Πίττας, Κωνσταντίνος Σεβδαλής
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Προσωπικές ιστορίες που «ακουμπούν» στην έντονη επιθυμία όλων των ανθρώπων του κόσμου για ελευθερία, ισότητα και ουσιαστική αποδοχή της διαφορετικότητας
Τι θα δούμε στο Σύγχρονο Θέατρο, σε σκηνοθεσία Τάσου Πυργιέρη
«Περιμένοντας τον Γκοντό» στη Στέγη, «Κοππέλια» στην ΕΛΣ, «Ένας εχθρός του λαού» στο Ρεκτιφιέ, «Και λέγε λέγε» στο Τέχνης, «Αίμα στη σκηνή» στο Σύγχρονο κ.ά.
Ένας Πολυχώρος Πολιτισμού στο Κέντρο της Αθήνας
Από 19 Μαΐου έως 2 Ιουνίου 2024, δεκάδες νέοι καλλιτέχνες από όλους τους κλάδους δημιουργούν πρωτότυπα καινοτομικά projects σε όλους τους χώρους της Αμαξοστοιχίας. Είσοδος ελεύθερη.
Μιλήσαμε για την αγάπη του για τα παραμύθια, τα όνειρα, τη θνητότητα. Αφορμή η νέα του παράσταση στο Bios.
Γιατί σε ένα καλύτερο μέλλον τον πρώτο λόγο έχει πάντα ο πολιτισμός.
Σ’ ένα μανέζ στις πλαγιές του Ταϋγέτου η καταξιωμένη ηθοποιός ερμηνεύει τον εμβληματικό ήρωα του Σαίξπηρ με το χάραμα και το σούρουπο
Μιλήσαμε με τον σκηνοθέτη για την παράσταση στο Φουαγιέ του Δημοτικού Θέατρου Πειραιά
«La Rondine» από την MET στο Μέγαρο, «Τάξη» στο Θέατρο Σταθμός, «Μοσκώβ-Σελήμ» στον Φάρο ΚΠΙΣΝ, «Emotional Dogs» στο Bios κ.ά.
Διεθνής διάκριση για το ελληνικό θέατρο που σηκώνει αυλαία τον Μάιο στο The Tank Theater
Ο διεθνούς φήμης Έλληνας σκηνοθέτης και το θεατρικό έργο που καθόρισε τον 20ό αιώνα, στην πρώτη παρουσίασή του στη Στέγη
«Αν βάλεις όριο στην κωμωδία, αυτό ακυρώνει την ίδια της τη φύση»
«Βίρα τις άγκυρες» από το ΚΘΒΕ στο Παλλάς, «Vanya» από το Λονδίνο στο Μέγαρο, «Miss Julie» στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, «Περσεφόνη» του Γιάννη Ρίτσου στον Φούρνο κ.ά.
Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του ΚΘΒΕ μας συστήνει το έργο και τα πρόσωπά του και μιλά για την επιθεώρηση και τη σημασία της
Μιλήσαμε με τον σκηνοθέτη για την παράσταση στο Θέατρο Τέχνης για τα γεγονότα του '73
Όταν ο ηθοποιός διήγηθηκε τη ζωή του στην ATHENS VOICE
Μιλήσαμε για την παράσταση «Τζούλια» σε πρωτότυπο κείμενο του Τάσου Ιορδανίδη βασισμένο στο «Δεσποινίδα Τζούλια» του Στρίντμπεργκ
Μια διαφορετική αλλά άκρως ενδιαφέρουσα μουσικοθεατρική εμπειρία
Η παράσταση «Ο αποτυχημένος» που υπογράφει με αφετηρία το μυθιστόρημα του Τόμας Μπέρνχαρντ, οι εμμονές και οι ματαιώσεις, η σκηνοθεσία και η ηθοποιία
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.