Ο διευθυντής του φημισμένου Φεστιβάλ της Αβινιόν, Ολιβιέ Πυ, φτάνει στην Αθήνα με διάθεση άκρως πολιτική. Γνωστός για την αγάπη του στις αρχαίες τραγωδίες, κάνει θέατρο με ένταση και δύναμη, ενώ απογυμνώνει τη σκηνή απ’ οτιδήποτε περιττό, προκειμένου να δώσει στο έργο μια πλήρη διάσταση.
Τρεις ηθοποιοί σε μινιμαλιστική, σπονδυλωτή σκηνοθεσία και δική του μετάφραση αναθεωρούν δύο εμβληματικές αρχαίες τραγωδίες μετά την πρεμιέρα πέρυσι το καλοκαίρι στο Φεστιβάλ της Αβινιόν. Για τον Πυ ο Προμηθέας αποτελεί προσομοίωση της εξέγερσης, ένα σύμβολο ανυπακοής με ανθρωπιστική διάσταση που επαναδιαπραγματεύεται τη δράση εκτός και υπεράνω νόμου, εκεί δηλαδή όπου η θεατρική πράξη αποκτά νόημα. Οι «Ικέτιδες» με διαχρονικά πολιτικά μηνύματα επαναφέρουν τη δημόσια συζήτηση περί δημοκρατίας, δικαιοσύνης, νόμου, σεβασμού για τον ξένο και για τη γυναίκα. Εφόσον ο νόμος δεν μπορεί να είναι πάντοτε η απάντηση, ο Πυ εκφράζει την ανάγκη αναθεώρησης της κάθαρσης, στην οποία ο θυμός δεν πρέπει να επικρατήσει. Θίγει άλλωστε πάντα διαχρονικά ζητήματα προσεγγίζοντας εκ νέου τους μεγάλους κλασικούς και δηλώνει πως «αν τέχνη και εκπαίδευση δεν βαδίζουν χέρι-χέρι, δεν θα υπάρχει κανένα μέλλον στον πολιτισμό».
