Αγαπημένα αλλά όχι και τόσο γνωστά τραγούδια του Νιλ Γιανγκ
Ο Νιλ Γιανγκ, ένας από τους σημαντικότερους τραγουδιστές-τραγουδοποιούς στον κόσμο, στις 12 Νοεμβρίου έγινε 80 ετών. Αν και αρκετά από τα τραγούδια του έχουν γίνει γνωστά, τα περισσότερα παραμένουν στη σκιά. Και ανάμεσά τους υπάρχουν και μερικά διαμάντια.
Έτυχε ν’ ακούσω κάποιο τραγούδι του Νιλ Γιανγκ, το «Goin’ Back» από τον δίσκο «ComesATime» –ένα μελαγχολικό αριστούργημα στο οποίο ο καλλιτέχνης υποστηρίζει ότι «δεν μπορείς να γυρίσεις στο παρελθόν, εκεί που δεν έχεις πουθενά να σταθείς»–, στη ραδιοφωνική εκπομπή «HWEAπαρουσιάζει» στο κρατικό ραδιόφωνο, κάποια στιγμή το 1978. Δεν έχω και πολλά να διηγηθώ από το παρελθόν μου –ήμουν μόλις δεκατεσσάρων ετών–, αλλά μερικά χρόνια αργότερα απέκτησα όλη την έως τότε δισκογραφία του Γιανγκ, κι είχα ψάξει κάθε κρυμμένο τραγούδι, ακόμα και σε δίσκους που δεν ήταν ιδιαίτερα καλοί. Το ίδιο συνεχίζω να κάνω ακόμα. Έχω όλα τα άλμπουμ του και ξέρω σχεδόν όλους τους στίχους απ' έξω. Στη λίστα που ακολουθεί περιλαμβάνονται τραγούδια που υπάρχουν στους επίσημους προσωπικούς του δίσκους, αλλά κανένα τους δεν είναι πολύ γνωστό.
Here We Are In The Years: Όταν κυκλοφορούσε το ντεμπούτο του, ο Γιανγκ ήταν μόλις 23 ετών. Μεγαλώνοντας, απέκτησε ριζοσπαστική κοινωνική άποψη για το περιβάλλον, την οποία και υποστηρίζει με φανατισμό μέχρι σήμερα. Αυτό το τραγούδι ήταν απλώς η αρχή.
Birds: Ένα πολύ απλό τραγούδι χωρισμού. Μόνο που, σε αντίθεση με τα περισσότερα τραγούδια του Γιανγκ, εκείνος είναι που πρόκειται να εγκαταλείψει το κορίτσι.
Love In Mind: Μια ερωτική εξομολόγηση. Εσωστρεφής, μελαγχολική, φοβισμένη, αλλά πολύ τρυφερή. Ζωντανά μ’ ένα πιάνο, από το «Time Fades Away» – που δεν ήταν σπουδαίος δίσκος.
See The Sky About To Rain: Το «On The Beach» είναι το αγαπημένο μου άλμπουμ του Γιανγκ. Και είναι γεμάτο μελαγχολικά down tempo tracks, όπως αυτό εδώ. Δεν θυμάμαι ούτε μία βροχερή μέρα της εφηβικής μου ηλικίας που να μην το άκουσα.
Mellow My Mind: Έχοντας χάσει δύο καλούς φίλους, τον κιθαρίστα των Crazy Horse, Danny Whitten, και τον roadie Bruce Berry, ο Γιανγκ μπαίνει στο στούντιο και γράφει live το «Tonight’s The Night». Έχει πιει περισσότερο από πολύ κι η φωνή του έχει κλείσει. Ίσως αυτό είναι το στοιχείο που κάνει το συγκεκριμένο τραγούδι τόσο σπαρακτικό.
Lookin’ For A Love: Στην αρχή κάθε καλοκαιριού, όταν ξεκινάω να περπατάω στη θάλασσα που ονειρευόμουν ολόκληρο τον χειμώνα, έρχονται στο μυαλό μου αυτοί εδώ οι στίχοι: «Where the sun hits the water / And the mountains meet the sand / There’s a beach that I walk along sometimes». Enough said…
Lost In Space: Στιχουργικά σουρεαλιστικό και την ίδια στιγμή πολύ μελωδικό. Είναι ένα τραγούδι από έναν μάλλον μέτριο δίσκο, που, με το που το άκουσα, δοκίμασα να βγάλω τα ακόρντα του στην κιθάρα. Τα θυμάμαι μέχρι και σήμερα…«Breakers crash on the beach / I count them like lambs in my sleep».
Computer Age: Τι δουλειά έχει ο Γιανγκ με τα ηλεκτρονικά; Το «Trans» δεν ήταν ιδιαίτερα επιτυχημένο πείραμα. Αν όμως ακούσεις τους Sonic Youth να ροκάρουν το «Computer Age», αντιλαμβάνεσαι τους λόγους για τους οποίους σου είχε κολλήσει με το που το άκουσες.
Once An Angel: Μια συγγνώμη στην Peggi, τη γυναίκα με την οποία o Neil έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του. Για όλες τις φορές που της φέρθηκε σκληρά κι εκείνη γύρισε προς το παράθυρο να σκουπίσει ένα δάκρυ. Μεγάλο τραγούδι!
Coupe de Ville: Ένα από τα ακουστικά μινόρε blues στο ύφος του «On The Beach». Ένα από τα πιο θλιμμένα, και γι’ αυτό σπουδαίο, τραγούδια του Γιανγκ.
Someday: Άλλο ένα σουρεαλιστικό αριστούργημα. «Ο Ρόμελ», λέει, «είχε ένα δαχτυλίδι που δεν αποχωριζόταν, εκτός από όταν πετούσε με το αεροπλάνο του». Άκου τώρα! Όμως αυτό είναι το σημαντικό: «Κάποτε το νέφος θα μετατραπεί σε αστέρια». Υπερβολικά αισιόδοξο για Γιανγκ.
Without Rings: Τραγούδι ασυμβατότητας. Παράξενο να ακούς τον Γιανγκ να τραγουδάει: «My software's not compatible with you». Όμως αυτό το τραγούδι κρύβει μεγάλο πόνο και μεγάλο έρωτα, λέμε!
Are You Passionate?:«Είσαι πραγματικά παθιασμένος; Έχει τόσο πάθος η ζωή σου όσο πάθος έχουν τα λόγια σου;» Ο Γιανγκ έχει αποδείξει ότι ήταν πάντα παθιασμένος. Κι έτσι παραμένει μέχρι σήμερα, στα 80 του! Εύχομαι να μας συντροφεύει για πολλά ακόμα χρόνια.
Με το νέο του άλμπουμ «Ανάμεσα» ανανεώνει το ελληνικό τραγούδι. Πριν βρεθεί «Ανάμεσα σε φίλους» στο Παλλάς, ταξιδέψαμε μαζί του ακούγοντας και μιλώντας
