Ο μουσικός παραγωγός Άγγελος Σφακιανάκης θυμάται πώς ηχογραφήθηκε το τραγούδι «Μικρή Πατρίδα» που ερμήνευσαν μαζί ο Γιώργος Νταλάρας και ο Χρήστος Θηβαίος.
Τον Μάιο του 1996, ο Γιώργος Ανδρέου μου έστειλε το cd «Μικρή Πατρίδα», μόλις κυκλοφόρησε από τη Μικρή Άρκτο. Αυτές οι ανταλλαγές εκείνο τον καιρό ήταν κινήσεις ενημέρωσης, εκτίμησης και συναδελφικότητας.
Μου άρεσε στο σύνολό της η έκδοση. Εξώφυλλο και περιεχόμενο. Ανακυκλωμένο το χαρτί, πρωτότυπα κοπτικά, το εικαστικό στο εξώφυλλο. Αλλά η μεγάλη έκπληξη για μένα ήταν το ομώνυμο τραγούδι. Ένα τραγούδι άκρως συγκινητικό με ένα εκρηκτικό ρεφρέν. Δεν ήταν η πανέξυπνη ανάπτυξη της εισαγωγής στο θέμα του Rene Aubry που σε έστελνε «υπνωτισμένο» στο λυρικό κουπλέ. Δεν ήταν μόνο ο στίχος - ποίημα του Παρασκευά Καρασούλου. Ήταν μια απροσδιόριστη έλξη που δημιουργούσαν στίχος και μουσική μαζί. Η δύναμη της συγκίνησης που έκρυβε το τραγούδι με συνεπήρε. Τον πήρα τηλέφωνο και τον συνεχάρηκα και τον ρώτησα γιατί δεν το είπε ο Γιώργος Νταλάρας.
Τον Οκτώβριο του 1996 κυκλοφορήσαμε στη Λύρα τις «Μέρες Αδέσποτες» με τους Συνήθεις Υπόπτους. Είχα ανασκουμπωθεί για να γίνουν γνωστά τα τραγούδια τους.
Έστειλα τον δίσκο σε συναδέλφους, τραγουδοποιούς, τραγουδιστές, δημοσιογράφους, διευθυντέςκλπ. Σύνολον 100 LP. Η ανταπόκριση ήταν ενθουσιώδης και τα σχόλια παραπάνω από κολακευτικά. Θυμάμαι το συγκινητικό τηλεφώνημα της Χαρούλας Αλεξίου που διέκοψε meeting της Λύρας για να μου δώσει συγχαρητήρια για την δουλειά και να εκδηλώσει τον θαυμασμό της για τον Χρήστο Θηβαίο.
Με πήρε κι ο Ανδρέου πριν λάβει το LP, γιατί μόλις είχε ακούσει το «Ημερολόγιο» στον Μελωδία και ήθελε να μάθει τι ήταν αυτό που άκουσε. Τον είχε εντυπωσίασει!
Του εξήγησα ότι ήταν «Οι Συνήθεις Ύποπτοι» και το «Ημερολόγιο» που ήταν το Α1 στο LP που θα λάβαινε σε λίγες μέρες. Ήθελε να τους ακούσει ζωντανά.
Είχα κλείσει τότε τους Ύποπτους να παίζουν για 2 μήνες τα Σάββατα στο «Μπαράκι του Βασίλη». Ο Βασίλης Τσιμπίδης ήταν ένας θηριώδης, φίλος ηθοποιός που είχε στήσει μια «Νεο Μπουάτ» στη Ζωοδόχου Πηγής & Ισαύρων στα Εξάρχεια. Από εκεί και ο τίτλος «Το Μπαράκι του Βασίλη». Πάντα προλόγιζε τα σχήματα και συνιστούσε με τη σπηλαιώδη φωνή του, ησυχία και καλή απόλαυση. Φιλοξενούσε σχήματα και τραγουδιστές που έπαιζαν χωρίς μικρόφωνα. Με κεράκια στα τραπέζια. Ατμόσφαιρα κατανυκτική. Οι Ύποπτοι γοήτευαν σε αυτό το περιβάλλον. Ο Θηβαίος τραγουδούσε καθιστός σε σκαμπό και ξεδίπλωνε τα ταλέντα του. Πότε λυρικός, πότε δραματικός, πότε χαριτωμένος χιουμορίστας. Πάντα γοητευτικός. Έφτιαχναν φανατικό κοινό.
Τα Σάββατα διώχναμε κόσμο και μας έδωσε και τις Τετάρτες. Κάθε live ήταν μια μυσταγωγία. Ουρές, ρεζερβέ, sold out! Πουλάγαμε βινύλια και cds.
Ο Ανδρέου είχε κατά νου να προτείνει τους Ύποπτους στον Νταλάρα για τη συνεργασία του χειμώνα στην Ιερά Οδό. Ο Χρήστος θυμάται ότι άκουσε τη «Μικρή Πατρίδα» στον Μελωδία και συγκινήθηκε. Τους παρακάλεσε να το ξαναπαίξουν γιατί ήταν Τετάρτη και ήταν τα δισκάδικα κλειστά. Το έγραψε σε ένα μαγνητόφωνο και πήγε στην πρόβα. Το έπαιξαν το ίδιο βράδυ παρουσία του Ανδρέου και της Τσαλιγοπούλου. Έγιναν όλα όπως έπρεπε. Οι φιλοξενούμενοι μας ενθουσιάστηκαν και οι δύο και υποσχέθηκαν πως θα ξαναέρθουν. Ήρθαν ξανά Σάββατο βράδυ. Ανδρέου, Τσαλιγοπούλου αυτή τη φορά με τον Γιώργο Νταλάρα. Οι Ύποπτοι έπαιζαν υπό το φως των κεριών, unplugged. Έπαιζαν τα τραγούδια του δίσκου, δικά τους ανέκδοτα, ένα του Ορφέα, τον Κεμάλ του Χατζιδάκι … και τη «Μικρή πατρίδα»! Όταν τέλειωσαν ο Νταλάρας τον έσφιξε στην αγκαλιά του!
Το πλάνο ήταν να υπάρχει ένα σταθερό πρόγραμμα Νταλάρας, Τσαλιγοπούλου, Φραγκούλης. Βέττα, με μαέστρο τον Ανδρέου και να φιλοξενηθούν τρία γκρουπ στην διάρκεια της σεζόν, Υπόγεια Ρεύματα, Φάμελλος & Ποδηλάτες, Συνήθεις Ύποπτοι. Έβαλα τους όρους μας. Οι πρώτοι φιλοξενούμενοι να είναι οι Ύποπτοι. Να έχουμε δικό μας ηχολήπτη, τον εκκολαπτόμενο Γιώργο Κορρέ. Να μπορούμε να ηχογραφήσουμε και να διαφημίσουμε μέσα στην Ιερά Οδό. Συμφωνήσαμε.
Έτρεξα στον φίλο Βαγγέλη Καγμάκη και αγοράσαμε με δόσεις και αγαπησιάρικη πίστωση, δύο κιθάρες και συστήματα ενίσχυσης. Εγγυητής εγώ. Εγώ που αγόραζα από τον Καγμάκη μόνο χορδές μαντολίνου για τον μπαγλαμά! Ήμασταν έτοιμοι για το άλμα από τα Εξάρχεια στην «Ιερά Οδό»! Τεχνικά ήμασταν έτοιμοι. Ιδεολογικά και ψυχολογικά υπήρχαν θέματα. Κουβέντες, αναλύσεις, σχεδιασμοί. Θα παίξουμε στην Ιερά Οδό για ένα μήνα και μετά θα παίξουμε στο Καφεθέατρο για την υπόλοιπη σεζόν. Έτσι συμφώνησαν όλοι.
Είχα λόγο στη διαμόρφωση του προγράμματος της μπάντας.
Ο Νταλάρας είχε μαρκάρει το «Χορεύω» του Θηβαίου για να το πει, στην «κοινή» τους εμφάνιση. Το «Χορεύω» που το είχε ακούσει μια φορά στο «Μπαράκι» γιατί ήταν ακυκλοφόρητο! Ο Θηβαίος χάρηκε. Εγώ ήμουν πιο ψύχραιμος και είχα άλλη άποψη. Επέμενα πως κοινό τραγούδι έπρεπε να είναι η «Μικρή Πατρίδα». Οι Ύποπτοι με ακολούθησαν, ο Ανδρέου συμφωνούσε. Με τα πολλά η πρόταση πέρασε και σιγούρεψα το ντουέτο. Στοιχείο που θα έδινε και άλλο suspense στο τραγούδι.
Στην Ιερά Οδό η φιλοξενία ήταν υποδειγματική. Εκτός από τον Βασίλη Βασιλάτο στα κρουστά και τον Αποστόλη Λαμπούρη στο φλάουτο, τους Συνήθεις θα ενίσχυαν και κάποιοι μουσικοί της ορχήστρας. Τύπωσα flyers που τα βάζαμε ως υποδοχή στα τραπέζια! Ο Θηβαίος δεν έπρεπε να χάσει την χαρά και την αμεσότητά του. Έπρεπε να σταθεί όρθιος και να κρατήσει το στιλ που έχτισε στο «Μπαράκι». Να πει και ένα από τα πολλά σοφά καλαμπούρια που έλεγε. Συμφωνήσαμε να λέει «Τους Κουμπάρους». Στην πρεμιέρα η «Μικρή Πατρίδα» αποκάλυψε τη δύναμή της. Ήταν ένα συγκλονιστικό ντουέτο.
Ο βετεράνος καλλίφωνος Νταλάρας με τον Θηβαίο, το νέο πάθος από τα Εξάρχεια. Πήρα τη σύμφωνη γνώμη των δημιουργών και το ηχογραφήσαμε. Συμφωνήσαμε να το εκδώσουμε πρώτα εμείς. Κυκλοφορήσαμε ένα EP με τη Λύρα, ένα μήνα μετά την πρεμιέρα με τίτλο «ΣΥΝΗΘΕΙΣ ΥΠΟΠΤΟΙ» ζωντανή ηχογράφηση στην ΙεράΟδό, μάρτυρες υπεράσπισης Γιώργος Νταλάρας, Ελένη Τσαλιγούλου. Η Ελένη τραγούδησε στο ρεφρέν της Βροχής. Τέσσερα τραγούδια κι ένα καλαμπούρι… Οι Κουμπάροι.
Το εξώφυλλο ήταν αντίστοιχα τα μάτια, η μύτη και το στόμα των τριών Ύποπτων. Ένα παιδικό παιχνίδι αλλά και μέθοδος για τον προσδιορισμό του «ύποπτου» προσώπου.
Πήρα την άδεια να κάνω μια live μαγνητοσκόπηση γιατί κλιπ δεν ήθελαν και κάναμε ένα αφιέρωμα στο Mega με την εμφάνισή τους στην Ιερά Οδό.
Η μικρή πατρίδα έγινε κλασσικά αυτό που λέμε crossover! Απλώθηκε σε όλα τα κοινωνικά στρώματα. Πήγε στα χείλη ολονών! Χωρίς μάχες και αιματοχυσίες η μικρή πατρίδα επέκτεινε τα σύνορά της! Έγιναν the talk of the Town!
Μετά από τη διασπορά, τις πωλήσεις, μια τρίτη μεγάλη χαρά ήταν όταν το ανέκδοτο «με τους κουμπάρους» το άκουσα να το περιλαμβάνει σε ομιλία του ο Πατέρας Ανανίας Κουστένης. Ο Πνευματικός πατέρας των Εξαρχείων! Ο «Αναρχικός Άγιος»!
14°
