Άλλο slang και προφορά

Βρομιά με επίπεδο, λόγια μπραντό, Θεσσαλονίκη σίτι. Ο Ζήνων από τα Βόρεια Αστέρια, επέστρεψε μουσικά με τον τρίτο προσωπικό του δίσκο «Άλλο slang και προφορά». Δίπλα του o Skive και μαζί του μια σειρά από συνήθεις υπόπτους όπως ο Lex, ο Μικρός Κλέφτης και ο Long3. Πριν ακούσεις το νέο του άλμπουμ που μπορείς να κατεβάσεις εδώ, μπορείς να διαβάσεις τα σκονάκια που μας έστειλε για κάθε τραγούδι.

Θέμα επιλογής. Βαρέθηκα αυτούς που γκρινιάζουν και είναι μόνιμα κάτω από την κουβέρτα, πιστεύοντας πως η επανάσταση θα ξεκινήσει από το πληκτρολόγιό τους. Τα πάντα κρίνονται από αυτό που επιλέγεις.

Κίνδυνος θάνατος. Μιλάω για δράση, Skive άστο να σκάσει. Γράφτηκε όταν συνειδητοποιήσαμε πώς εμείς οι δυο κολλάμε γάντι.

Φάληρο. Αναπολώ και δεν ξεχνώ το παρελθόν μου. Τα μέρη που χτυπήσαμε γόνατα, οι αλάνες που κυνηγηθήκαμε, οι αυλές των σχολείων που μεγαλώσαμε, τα πρώτα μας αράγματα, τα πρώτα μας τσιγάρα.

Δεν έχει καλωσόρισμα ft. Long3. Για όσους μιλάνε χωρίς να μας γνωρίζουν και δεν ασχολούνται με το τι κάνουμε αλλά με το τι είμαστε. Να ψαχτούν, δεν έχει καλωσόρισμα.

Για λίγο να ξεφύγω. Όταν νιώθεις την ανάγκη να αποδράσεις έστω για μια στιγμή από τη ρουτίνα και όλα όσα σε πιέζουν. Λογαριασμοί, υποχρεώσεις, της τράπεζας τις δόσεις να έχεις να δώσεις. Τραβήγματα για γυναίκες και για ομάδα. Ζητείται ψυχική ηρεμία.

Άλλο slang και προφορά ft. Lex. To slang που ξεκινά από το βορρά και συστήνει τη δική μας Θεσσαλονίκη σε όσους δεν την έχουν επισκεφτεί.

Κάτω γειτονιά. Από την κούνια μέχρι την κάσα αλητεία, οι γύρες μας και οι συναναστροφές μας στα ανατολικά της Θεσσαλονίκης.

Επαφές. Όταν συνειδητοποίησα πόσο δήθεν είναι οι συναναστροφές με «ραπάδες» και πως αρκετοί προτιμούν τις δημόσιες σχέσεις από τις ρίμες με αρχίδια. Κάθε μέρα που μεγαλώνεις πιάνεις πως δεν υπάρχει χιπ χοπ φάση, ούτε κίνημα. Ο καθένας και τα συμφέροντά του.

Ντεπόζιτο ft. Μικρός Κλέφτης. Οι όμορφες αλλά και δύσκολες νύχτες της πόλης, τα ρίσκα και η όρεξη για περιπέτεια. Ένα τραγούδι για αυτούς που το ζουν με το γκάζι πατημένο και αψηφούν τον κίνδυνο.

 

Μέρες περνάνε. Εκείνες οι στιγμές που οι τοίχοι του δωματίου σου πιστεύεις πως σε πλησιάζουν απειλητικά και αρχίζεις να προβληματίζεσαι. Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από την αίσθηση του χαμένου χρόνου.

Φωτογραφία: Δημήτρης Μουγκός