Τα περιοδικά και οι εφημερίδες μετράνε το χρόνο με αύξοντα αριθμό τευχών. Ένας κώδικας που αφήνει τους αναγνώστες απ’ έξω. Τώρα διαβάζεις το 298. Και;
Ο δικός μου τρόπος να μετράω την ATHENS VOICE είναι αυτά που κάνουμε. Οι εκθέσεις με τα εξώφυλλα στο Μπενάκη, τα skateboards στο άγαλμα της Αθηνάς, οι συναυλίες...
Τον Ιούνιο θα στήσουμε για έβδομη φορά τη σκηνή μας στην πλ. Κλαυθμώνος για τη Γιορτή της Μουσικής, αλλά και τη δεύτερη συναυλία μας στην Τεχνόπολη, ενώ σε μερικές μέρες ολοκληρώνεται η δεύτερη περίοδος των συναυλιών του Πρώτου Ήχου στον Ιανό. Την τελευταία μέρα του Απριλίου τα κορίτσια κάνουν κουμάντο.
Η May Roosevelt κατεβαίνει από τη Θεσσαλονίκη κουβαλώντας το αγαπημένο της theremin για να μας αφηγηθεί ένα ατμοσφαιρικό παραμύθι και οι ολοκαίνουργιοι Tango With Lions (η Κat και η παρέα της), που είναι ήδη talk of the town, παρουσιάζουν τον πρώτο τους δίσκο “Verba time” που κυκλοφορεί σε λίγες μέρες.
Δεν είναι πάντα μαγικό να είσαι εκεί ακριβώς τη στιγμή που συμβαίνει;
Σε μεγάλο βαθμό η μουσική γίνεται πλέον από απλούς φανς κι όχι από καλλιτέχνες. Συγκροτήματα που το κύριο μέλημά τους είναι να θυμίζουν κάτι απ’ την αύρα του ένδοξου παρελθόντος κι όχι να ξαναπούν την ίδια ιστορία με το δικό τους τρόπο. Αποτέλεσμα; Αυτό το «συμπαθές τίποτα» και πλέον όλο και λιγότεροι έχουν να πουν κάτι με το δικό τους τρόπο.
Drive By Trackers - The Big To Do (***)
Το ραφιναρισμένο χαρμάνι τους περιλαμβάνει από «ήχο της Καλιφόρνια» μέχρι αμερικάνικο Νότο κι από rhythm & blues μέχρι rock’n’roll. Όσοι αγαπάτε τον Jackson Brown, τον John Hiatt και τους C,S,N &Y, συντονιστείτε εδώ. Μία Bud, ένα Jack κι ένα Marlboro σήμερα.
Η χημεία των δύο αδελφών δουλεύει καλά, οι μελωδίες τους απλές και όμορφες, το στιλ αποστασιοποιημένο, το δικό τους folk είναι σαν των άλλων. Ο θρίαμβος του «συμπαθούς τίποτα» που λέγαμε
Η τρίτη ηλικία
Τα κάστανα απ’ τη φωτιά σ’ αυτό το πληθωρικό αλλά βαρετό –συναυλιακά– καλοκαίρι θα τα βγάλουν φέτος οι «ηλικιωμένοι» και θα μας αποζημιώσουν για όλα: Ο Gil Scott Heron (23/5 στο Gagarin) είναι το μεγάλο comeback του 2010 και θα ’χει μαζί του, εκτός από το «ένδοξο παρελθόν» και τις ταλαιπωρίες μιας δύσκολης αλλά ποιητικής ζωής, έναν από τους καλύτερους δίσκους της χρονιάς.
Ο Ψαραντώνης (2/6 στο Ηρώδειο) θα παρουσιάσει τη space ψυχεδέλειά του σε απευθείας επικοινωνία με τα αρχαία μάρμαρα που τόσο ποθούσε.
Ο Bob Dylan (29/5 στη Μαλακάσα) τριγυρνάει τον κόσμο ως θεοποιημένο είδωλο της pop κουλτούρας, μας «κοροϊδεύει», κάνει την πλάκα του, αφήνεται στον παλιομοδίτικο ήχο, παραδίνεται στη γοητεία μιας μπάντας από τεχνίτες μιας άλλης εποχής και είναι πολύ χορτασμένος ώστε να «χλιμιντρίζει» πια κυρίως για πάρτη του.
Βάλε και τον Jerry Lee Lewis (23/7 στον Λυκαβηττό) μόνο και μόνο γιατί παίζει 60 χρόνια rock’n’roll αλλά κυρίως γιατί ζει έτσι. Ακόμη και τώρα. Κι αυτό είναι μεγαλύτερο κατόρθωμα και από το “Great Balls of Fire”
Τα περιοδικά και οι εφημερίδες μετράνε το χρόνο με αύξοντα αριθμό τευχών. Ένας κώδικας που αφήνει τους αναγνώστες απ’ έξω. Τώρα διαβάζεις το 298. Και;
Drive By Trackers - The Big To Do (***)
Angus & Julia Stone - Down the Way (***)
Η τρίτη ηλικία
