Έτοιμοι για το πρώτο μεγάλο πάρτι της σεζόν με τον Yuksek στα ντεκ
Την Παρασκευή η Αθήνα θα σκοράρει το πρώτο «tropical feelgood night». Ο παριζιάνος dj έρχεται με την υποστήριξη του 102.5 Athens Voice Radio και του Γαλλικού Ινστιτούτου
Από τους Gorillaz έως τη Lana Del Ray, τα ηδονιστικά ρεμίξ του αλλά και ο ποπ-κορν ανέμελος 70s προσωπικός του ντίσκο ήχος, συνηγορούν στο ότι αυτό θα είναι το μεγάλο πάρτι του φθινοπώρου. Είμαστε έτοιμοι.
Πού σε πετυχαίνω;
Στη Γαλλία, μιας και αυτό τον μήνα παίζω κυρίως εντός. Μετά την Αθήνα όμως πετάω για Ισπανία, Κίνα και Αμερική.
Θυμάσαι τον ύμνο «Οne night in Bangkok» του Murray Head; Δώσε μου πέντε τραγούδια εξίσου επικά για το σετ της Παρασκευής, αν το παραφράσουμε σε «One night in Athens»;
Lionel Ritchie - «All night long», Monika - «Secret in the Dark», Escort - «All through the night», LCD Soundsystem - «Dance yourself clean», Frank Sinatra - «Moonlight serenade».
Δώσε μου κι άλλα πέντε κλασικά σου, που τα σπινιάρεις στα κλαμπ ή τα φεστιβάλ;
Αν δεν σε πειράζει, σου δίνω αυτά που τα θεωρώ «Yuksek 2018 club classics»: L’ Imperatrice - «Vacances» (Yuksek remix), Red Axes - «Sun my sweet sun», Aristidez - «Nada Nada» (Simple Symmetry remix), Krystal Clear - «Neutron dance», Yuksek - «Bateau».
Πριν πέντε χρόνια ξεκίνησες το label σου. Πέντε χρόνια μετά, πώς κινείσαι από πλευράς ήχου;
Από την αρχή η «Partyfine» είχε ξεκάθαρο ντίσκο στίγμα κι έτσι συνεχίζει. Λίγο πριν το φετινό καλοκαίρι κυκλοφορήσαμε μια συλλογή από αφρικάνικα, ντίσκο και ηλεκτρονικά edit κυρίως από τη δεκαετία του ’70: Jean Tonique, Claap, Getaroom, Polo & Pan, Fatnotronic. Μπορείτε να κατεβάσετε δωρεάν από το Bandcamp, για γεύση. Και σε λίγο θα κυκλοφορήσει και το προσωπικό μου άλμπουμ, συν φυσικά πολλά, πολλά ρεμίξ.
Το ραπ και το χιπ χοπ πλέον κυριαρχούν και σε δημοφιλία και σε πωλήσεις. Μπορείς να δώσεις μια πρόγνωση για το πού πάει η μουσική;
Έχεις δίκιο για το ραπ, αλλά δεν είναι το φόρτε μου, όσο κι αν υπάρχουν αληθινά δημιουργικοί παραγωγοί και καλλιτέχνες. Από την άλλη, σοβαρά, δεν έχω καμία ιδέα για το πώς θα εξελιχθεί ο ήχος, τρέχουν τόσο γρήγορα οι εξελίξεις στη μουσική βιομηχανία και όλα είναι πιθανά.
Στη χορευτική μουσική, πάντως, ιδέα μου είναι ή αλλάζουν τα πράγματα; Νιώθω πως ο κόσμος βαρέθηκε τα μεγάλα EDM φεστιβάλ, προτιμώντας τα πιο μικρά, φάση boiler, εκεί όπου μπορεί πραγματικά, πέρα από το να χορέψει, να ακούσει ξανά τη μουσική.
Το ελπίζω και μου αρέσει πολύ που επιτέλους άρχισε να συμβαίνει. Ναι, η τάση είναι «μπουτίκ φεστιβάλ» μέχρι το πολύ πέντε χιλιάδων ανθρώπων. Και μια μόνο σκηνή, αντί για τις δέκα όπως συνέβαινε παλιά με τα φεστιβάλ που περιγράφεις. Ξέρεις, αυτό είναι το όνειρο κάθε ντιτζέι – ο κόσμος, εκτός από το να χορεύει, να απολαμβάνει και να εκπλήσσεται από τους ήχους. Κι όχι μόνο να ακούει ή να κάνει κέφι με τραγούδια που ξέρει γιατί τα ακούει κάθε μέρα στις λίστες του.
Τι γίνεται με τις συνεργασίες σου; Τα λέτε με τον Brodinski, τον Magician και τον Metric;
Ναι, με τον Alex Metric τα λέγαμε την προηγούμενη εβδομάδα, να μπούμε δηλαδή παρέα στο στούντιο, αλλά έτσι που ταξιδεύουμε και οι δυο μας συνεχώς, πρέπει να ορίσουμε ραντεβού!
Τα λέμε στην Αθήνα. Αλήθεια, πώς είναι με την κρίση στη Γαλλία; Εκτός από τις τσέπες μετακόμισε και στις πίστες; Έχει όρεξη ο κόσμος για πάρτι;
Όχι, για την πλειοψηφία των ανθρώπων, είναι ακόμα εύκολο να ζει στη Γαλλία. Η ζωή προχωρά με τα πάνω και τα κάτω της, και οι άνθρωποι επιθυμούν να κάνουν κέφι και να κλαμπάρουν.
Ο ήχος των τραγουδιών του είναι συνήθως πιο κοντά στην τζαζ από το ροκ και αντλεί τις εμπνεύσεις των στίχων των τραγουδιών του από τα μικρά κλαμπ των μεγάλων πόλεων
13°
