Επιστρέφουμε ολοταχώς στις εποχές που υπήρχε πραγματικό fun για την ποπ κουλτούρα και τη μουσική της. Το αναχρονιστικό βινυλιάκι της αναλογικής σχολής επιστρέφει σαν αντικείμενο πόθου, ο ψηφιακός ήχος ανοίκει στο παρελθόν του μέλλοντος. Μόνο στην Amerikah πουλήθηκαν το 2008 κοντά στα 2 εκατομμύρια άλμπουμ, άσε τα σιγκλάκια. Ζεστός ήχος, «φτωχός» και ανθρώπινος, εξώφυλλο για να χαζεύεις, ο βραχίονας που κατεβαίνει, το βουρτσάκι για να καθαρίσεις τη βελόνα, να γυρίσεις την πλευρά του δίσκου, το τελευταίο ατέρμονο αυλάκι για να γυρνάει όταν τελειώσει. Όπως και να το κάνουμε, με το βινύλιο εμπλέκεσαι σε μια σχέση. Και οι πιτσιρικάδες αυτό θέλουν, όπως φαίνεται να το (ξανα)θέλουν και οι πατεράδες τους που σε μια κρίση μοντερνισμού ξεφορτώθηκαν τα βινύλια για cd, σκληρούς δίσκους και μουσικές τράπεζες. Ξαναγόρασέ τα τώρα, κορόιδο...
Αν περάσεις απ’ την έκθεση των Callas, στην γκαλερί AMP, θα βρεις κρυμμένο μέσα στο πρόγραμμα ένα 45άρι με το “Lipstick” (και b-side), το “Shhh!”, που μας άνοιξε την όρεξη για το άλμπουμ. Oι B-Sides μόλις κυκλοφόρησαν (σε 500 αντίτυπα) το “Queen” και το “Forest”, που είναι super, όπως είναι και η σκηνή της Πάτρας.
Ναι, μαζεύω (και πάλι) σιγκλάκια... Μη ξεχάσεις να γυρίσεις το πικάπ στις 45 στροφές.
PALMS - It’s Midnight In Honolulu (Rare Book Room) **
Σκαλώνει κάθε τόσο αυτή η τσακισμένη, μελαγχολική ηλεκτροπόπ, που χάνεται στο δικό της κόσμο και δεν μας αφήνει να μπούμε.
2L8 - He & She (inner ear) ***
Βουτιά στα βαθιά επιχειρεί ο Κώστας Βοζίκης με το δεύτερο δίσκο του. Ένα πολυσύνθετο κόνσεπτ άλμπουμ, μια μελοδραματική ερωτική ιστορία, μια post-rock όπερα σε παραμυθένια συσκευασία, μια μουσική περιπέτεια που έχει ενδιαφέρον και επιβεβαιώνει τις δυνατότητες των (του) 2L8.
Ας μην το κάνουμε και πολύ βαρύγδουπο, γιατί δεν είναι... Τα “next big thing” και τα «ακούστε το αύριο, σήμερα» μακριά από μας. Για το fun γίνονται όλα κι απ’ την άλλη ένα μικρό «χωριό» είμαστε, τα (υποτιθέμενα) next big thing τα ξέρουμε όλοι. Προτιμούμε λοιπόν να πούμε: «Ακούστε το σήμερα, τώρα». Η ATHENS VOICE οργανώνει στο πατάρι του Ιανού φιλικές συναυλίες με συγκροτήματα από την παλλόμενη και ολοζώντανη ελληνική σκηνή. Την τελευταία Παρασκευή κάθε μήνα δύο ελληνικά γκρουπ παρουσιάζουν τα τραγούδια τους και τον ήχο τους σε ένα διαφορετικό (απ’ ό,τι συνήθως) περιβάλλον. Η αρχή γίνεται στις 27 Φεβρουαρίου με τους Callas και τις Callasettes, αλλά και τους Le Page (με συμβολικό εισιτήριο 10 ευρώ για την κάλυψη εξόδων και αμοιβών).
Η Αυστραλία επιστρέφει(;)
Πριν από 20 χρόνια περάσαμε μεγάλο έρωτα με τη «σκηνή της Αυστραλίας», γι’ αυτό και το Ρόδον έκανε εγκαίνια με τους Triffids, αν θυμάσαι. Τώρα στο μεγάλο νησί υπάρχει πάλι μια κινητικότητα που ίσως καταλήξει κάπου, αν και ο ενθουσιασμός για τους Empire of the Sun (που ξεκίνησαν από την Αυστραλία για να κατακτήσουν τον κόσμο με το άλμπουμ “Walking on a Dream”) δεν δικαιολογείται. Αυτό το electro/disco που παίζουν, «ντυμένο» με την ανάλογη αισθητική από τα 80s, δεν είναι τίποτα σπουδαίο και το ’χουμε ξανακούσει καλύτερο. Ψυχραιμία, παιδιά...
Τερατοgenesis
Οι υπόλοιποι Genesis παρακαλάνε δημοσίως τον Phil Collins να γυρίσει πίσω (για τον Gabriel ούτε κουβέντα), ενώ οι φήμες λένε (αν και διαψεύδονται) ότι οι Led Zeppelin επιστρέφουν έστω και χωρίς τον Robert Plant και με τον υιό του μακαρίτη Bonham στα τύμπανα.
Hey boy
Λίγο πριν το διαλύσουν, οι Mary and the Boy άφησαν πίσω τους ένα θαυμάσιο εφιαλτικό pop άλμπουμ βοηθούντος και του Felizol. Το “Time Machine” (****) είναι η καλύτερη παρακαταθήκη για ένα φινάλε.
Ο ήχος των τραγουδιών του είναι συνήθως πιο κοντά στην τζαζ από το ροκ και αντλεί τις εμπνεύσεις των στίχων των τραγουδιών του από τα μικρά κλαμπ των μεγάλων πόλεων
11°
