Λίγο πριν την παρουσίαση του άλμπουμ με τη μουσική της Οδύσσειας o Θοδωρής Οικονόμου μιλά στην A.V. για τον Αμερικανό δημιουργό και τον Θόδωρο Αγγελόπουλο.
Έξω πάμε καλά. Ελληνικά ονόματα προστίθενται ολοένα και πιο συχνά στα προγράμματα των μεγαλύτερων λυρικών θεάτρων. Διεθνή βραβεία και αναγνώριση ότι κάτι δημιουργικό συμβαίνει στην πιο ζορισμένη γωνιά του πλανήτη. Μετά τις διακρίσεις της ηχογράφησης του Alessandro από την Καμεράτα σε μουσική διεύθυνση Γιώργου Πέτρου. Προηγήθηκε η πολυσυζητημένη συνάντηση του Ρόμπερτ Ουίλσον με τον ομηρικό κόσμο και το συνθέτη Θοδωρή Οικονόμου που ανέλαβε τη (ζωντανή) μουσική της παράστασης. Λίγο πριν την παρουσίαση του άλμπουμ με τη μουσική της Οδύσσειας ο ταλαντούχος συνθέτης μάς μιλά για το σπουδαίο Αμερικανό δημιουργό, τη συνεργασία του με τον Θόδωρο Αγγελόπουλο στα γυρίσματα της τελευταίας του ταινίας.
Πώς προέκυψε η συνεργασία με τον Robert Wilson και πόσο ικανοποιημένος είσαι με το τελικό αποτέλεσμα;
Όταν ο Robert Wilson ανέλαβε να σκηνοθετήσει την «Οδύσσεια» στο Εθνικό Θέατρο, ήθελε τη μουσική να τη γράψει ένας συνθέτης ο οποίος θα την ερμηνεύει ζωντανά σε κάθε παράσταση στο πιάνο. Το Εθνικό του πρότεινε αρκετούς συνθέτες, αυτός άκουσε το υλικό μας, περάσαμε όλοι από οντισιόν και τελικά επέλεξε εμένα. Τρομερή εμπειρία. Από την πρώτη συνάντηση, τις πρόβες, τις παραστάσεις στην Ελλάδα και στην Ιταλία... Είμαι πολύ συγκινημένος, όπως και όλοι οι συντελεστές. Τον ευχαριστώ από καρδιάς για την τόσο πολύτιμη συνεργασία.
Τι ιδιαιτερότητες είχε το συγκεκριμένο μουσικό έργο για την «Οδύσσεια»;
Καταρχάς είχα την τύχη να είμαι εκεί κάθε βράδυ, να συνυπάρχω με όλους τους ηθοποιούς από τη μία, αλλά και να αφουγκράζομαι το κοινό μιας και βρισκόμουν πολύ κοντά του. Αυτό κάθε μέρα σού δίνει μία άλλη αίσθηση, από μόνο του είναι κάτι τόσο μαγικό. Ενώ η απόλυτη ακρίβεια είναι το ζητούμενο για τον Wilson και έτσι όλα ήταν τόσο καλά κουρδισμένα, από την άλλη κάθε παράσταση ήταν τόσο διαφορετική. Ουσιαστικά το μουσικό κείμενο γραφόταν μέχρι το τέλος, αν τελικά υπήρξε τέλος...
Ποια συνεργασία έχει χαραχθεί περισσότερο στη μουσική σου μνήμη;
Πέρα από τον Robert Wilson, και το φίλο μου Θάνο Μικρούτσικο, που είναι δύο συνεργασίες που συνεχίζεται η συνεργασία μεταξύ μας, θα θυμάμαι πάντα μια συνεργασία που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Αυτή με τον Θόδωρο Αγγελόπουλο.
Τι θυμάσαι πιο έντονα από τη συνάντησή σου με τον Θόδωρο Αγγελόπουλο λίγο πριν τον αιφνίδιο θάνατό του στην τελευταία του ταινία;
Δεν θα ξεχάσω ποτέ το βλέμμα του, τις σιωπές του, την εικόνα του να περπατάει στο γύρισμα.
Ποια είναι τα σχέδιά σου για το μέλλον;
Με αφορμή την κυκλοφορία της μουσική της «Οδύσσειας» θα κάνω μία μικρή καλοκαιρινή περιοδεία (Ναύπλιο, Πάτρα, Νάξος, Τήνος, Σέριφος κ.ά.) παίζοντας τη μουσική της «Οδύσσειας» και 11 μελοποιημένα από εμένα ποιήματα του Καβάφη, τα οποία θα αναδύονται μέσα από ένα μουσικό αυτοσχεδιασμό στο πιάνο και θα τα ερμηνεύσω εγώ προσπαθώντας να αποτυπώσω το βαθύ αίσθημα των ποιημάτων. Αμέσως μετά μέσα στον Σεπτέμβριο θα πάω στο Μιλάνο, όπου θα δώσω τρεις συναυλίες στο ιστορικό θέατρο Teatro Out Off. Τέλος, ετοιμάζουμε με την Ομάδα Τέχνης Μύκητας μια ιδιαίτερη παράσταση για το χειμώνα.
Ποια είναι χαρακτηριστικά γνωρίσματα της μουσικής επένδυσης για θέατρο και κινηματογράφο; Τι είναι αυτό που τη διαφοροποιεί από τη δομή των τραγουδιών;
Το τραγούδι είναι ένα πολύ σημαντικό και δύσκολο κομμάτι του κόσμου της μουσικής. Επιστρέφοντας από το Λονδίνο, ξεκίνησα να γράφω τραγούδια κάνοντας ένα δίσκο με την μοναδική Μαρία Δημητριάδη σε στίχους Παρασκευά Καρασούλου, τους «Δον Κιχώτες». Ένιωθα πολύ γεμάτος τότε με το τραγούδι. Ύστερα απογοητεύτηκα. Στο τραγούδι είναι απαραίτητο να υπάρχει ουσιαστική αλήθεια μεταξύ των δημιουργών και ανάγκη ώστε να δημιουργηθεί ένα υλικό. Εδώ και χρόνια έχει αλλάξει το τοπίο. Αρχίζουν όλα ανάποδα. Ποιος θα τραγουδήσει, πόσο θα πουλήσει, πολυσυλλεκτικοί δίσκοι. Ο πήχης στο τραγούδι μπήκε πολύ χαμηλά. Ευτυχώς υπήρξε το θέατρο, που μου έδωσε την αλήθεια του για να πατήσω. Στο θέατρο και στο σινεμά ζεις μαζί με όλους τους συντελεστές σε έναν κόσμο μαγικό. Βασικός κανόνας να είναι όλοι πολύ ανοιχτοί.
Πώς βλέπεις τη νέα ελληνική «Οδύσσεια» μετά την κρίση;
Δεν βλέπω φως. Όσο δεν επενδύουμε στην παιδεία και στον πολιτισμό δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι. Ο φόβος είναι το όπλο τους. Εμείς τι κάνουμε είναι το θέμα. Η δημιουργία είναι απαραίτητη όσο ποτέ.
Tι σε εμπνέει σήμερα στο έργο σου;
Οι άνθρωποι που αντιστέκονται.
Τι σημασία έχει η πόλη καθεαυτή στη μουσική σου;
Ζω στην Αθήνα, είναι το κέντρο μου εδώ. Μαζί της αναπνέω και μαζί της πνίγομαι.
Ποιο είναι το αγαπημένο σου κομμάτι της πόλης;
Ο Λυκαβηττός, τα Εξάρχεια, η Δεξαμενή.
Ποιο θα ήταν το ιδανικό soundtrack της Αθήνας;
Το δυνατό γέλιο του γιου μου, όταν κάνει κούνια!
Ποιο είναι το καταφύγιό σου;
Η οικογένειά μου.
Ποιος ήταν ο συναυλιακός χώρος που είχες την πιο θερμή υποδοχή;
Η αντίδραση του κόσμου στο Μιλάνο μετά την πρεμιέρα της «Οδύσσειας» θα μου δίνει πάντα δύναμη και κουράγιο.
Ποιο είναι το πιο τρελό σου όνειρο;
Αυτή τη στιγμή ονειρεύομαι να ήμουν σε μια παραλία στη Δονούσα με την οικογένειά μου και με λίγους φίλους. Τόσο απλό και τόσο τρελό.
Info: Παρουσίαση του άλμπουμ ΙΑΝOS, Σταδίου 24, 2103217917. Έναρξη 12.00. Είσοδος ελεύθερη. Στις 3/6. Για τον Θοδωρή Οικονόμου και το νέο του δίσκο θα μιλήσει η δημοσιογράφος Μαρία Χούκλη, οι ηθοποιοί και συντελεστές της παράστασης.
Ο ήχος των τραγουδιών του είναι συνήθως πιο κοντά στην τζαζ από το ροκ και αντλεί τις εμπνεύσεις των στίχων των τραγουδιών του από τα μικρά κλαμπ των μεγάλων πόλεων
10°
