Καινούργιες κυκλοφορίες, ξανά στο προσκήνιο κλασικά αλλά και άγνωστα δισκάκια, μουσικές από άγνωστες περιοχές του κόσμου, jazz, ηλεκτρονικά, ροκ και πάει λέγοντας.
H Μεγάλη Βρετανία συνεχίζει την ξέφρενη πορεία της στη σύγχρονη jazz, και αυτό επιβεβαιώνεται με πολλούς καινούργιους δίσκους από καλλιτέχνες όπως οι Binker & Moses, Moses Boyd, η Nubya Garcia, η μπάντα Ruby Rushton, o Chip Wickham, οι Ηeliocentrics, oι Portico Quartet, o Τenderlonious και η Yazz Ahmed. Κλασικά περάσματα, free jazz και μελλοντικά breaks & beats κάνουν την αγγλική σχολή και ιδιαίτερα αυτή του Ανατολικού Λονδίνου να ξεχωρίζει.
Για να ολοκληρώσουμε τον φετινό jazz κατάλογο καλών δίσκων, ο πατριάρχης του afrobeat Tony Allen με το «The Source» στην Blue Note, οι Web Web με το spiritual «The Orcale», o πάντα ενδιαφέρων και cosmic Ιταλός Τomasso Cappellato, o Ισραηλινός Sefi Zisling, η συνέχεια του Epic με το «Harmony Of Difference» για τον Kamasi Washington, o Philippe Baden Powell,o Josef Leimberg, kαι τέλος ένα από τα φαβορί της χρονιάς, το σκοτεινό και βραχνό αριστούργημα της Βελγίδας Μelanie De Biasio, «Lilies».
Στις Μουσικές του Κόσμου, υπέροχη συνεργασία και γεμάτες συνθέσεις για τους Kronos Quartet με το Trio Da Kali, καινούργιο άλμπουμ μετά από μια δεκαετία για τους μυθικούς Orchestra Baobab με προσθήκη στα τραγούδια του όργανου Kora, oι Οndatropica αλλά και το προσωπικό άλμπουμ για τον πάντα δραστήριο Quantic, τα αφρικάνικα blues των Tinariwen και το μαγικό Tarawangsa.
Επιστροφή για τους Slowdive, Ride, LCD Soundsystem που μαζί με τους δίσκους των Jane Weaver, King Krule, Circuit Des Yeux, John Maus, Chelsea Wolfe, Charlotte Gainsbourg και τη συνεργασία του Kurt Vile με την Courtney Barnett κράτησαν την indie pop rock σκηνή ζωντανή. Piano, minimal, nu classic δίσκοι από τους Luca D'Alberto, Tale Of Us και Johny Nash.
Ο πολυπράγμων καλλιτέχνης Colin Stetson με ακόμα μια προσωπική δουλειά, αλλά και ντεμπούτο με τη nu metal drone jazz μπάντα του, τους Εχ Εye (το καλύτερο live που είδα και άκουσα φέτος), ο Four Tet με έναν πολύ απλό δίσκο, το «Νew Energy», όπως και το άνευρο καινούργιο του Floating Points, αλλά και το μέτριο του Daphni.
Στα ηλεκτρονικά ξεχώρισαν η ανερχόμενη Kaitlin Aurelia Smith και το «The Kid», ωραίος ιδιόμορφος δίσκος για τους Mount Kimbie, το σχεδόν 90s του Brainwalzera,το οργανικό και πανέμορφο χαλαρό του Tornado Wallace, το πολυσύνθετο του Lee Gamble, η καλύτερη δουλειά της Laurel Halo, τα βραδινά των Krikor Kouchian, Αrca και Κutmah,αλλά και το σοβαρό tech house της Κelly Lee Owens.
Συνέχεια με δίσκους της Ninja Tune, από τον Αctress, τον Forest Swords, την Aυστραλιανή ράπερ Sampa The Great και τον συμπατριώτη της Jordan Rakei με soul στοιχεία.
O δίσκος της Jlin με footwork και jungle στοιχεία που έχει κερδίσει το πιο ψαγμένο κοινό του Wire, το μαγεμένο Utopia της Bjork, τα ολοκληρωμένα freestyle ακούσματα των Lord Echo, Hectro Plimmer, Bastien Keb.
Hip hop, φάνκι ήχοι από τους Ghostpoet, Jitwam, El Michels Affair, Kendrick Lamar, Shabazz Palaces, o τελευταίος δίσκος της μακαρίτισσας Sharon Jones και το Future Soul διαμάντι του καλύτερου μπασίστα του πλανήτη για πολλούς, του Thundercat.
Στους ήχους του Ντιτρόιτ, επανακυκλοφορίες των μυθικών Moodymann και Theo Parrish και καινούργια άλμπουμ από τον Shigeto και των Αmp Fiddler.
Καλύτερος ελληνικός δίσκος, το «Half a Century Sun» του Man From Managra στην Inner Ear.
Αγαπημένοι μου δίσκοι για τη χρονιά που πέρασε, το ορχηστρικό αριστούργημα των Hampshire & Foat και το ψυχεδελικό χαμένο kraut του James Holden.
Επανακυκλοφορίες της χρονιάς, Midori Takada και το Through The Looking Glass , η άμπιεντ του Μεξικανού Jorge Reyes τα άλμπουμ του Brian Eno, η συλλογή «Outro Tempo» με ηλεκτρονική μουσική από τη Βραζιλία, η συλλογή Tropical Drums Of Deutschland, το βαρύ κουτί του David Bowie με τα χρόνια του Βερολίνου, το «Afternooners» του Patrick Cowley, το κλασικό μίνιμαλ τέκνο του Jan Jelinek, το The Other People Place, η disco συνεχίζει την αναβίωση της (βαρεθήκαμε λίγο), άπειρα αφρικάνικα και βραζιλιάνικα (ξεχωρίζουν τα labels Far Out και Mr Bongo), που χρειάζονται προσοχή στην επιλογή, και βέβαια Akis και 2 Κatara από το σημαντικότερο ελληνικό Label των τελευταίων ετών την Ιnto The Light. Kαλές Ακροάσεις και Καλή Μουσική Χρονιά 2018.
Ο ήχος των τραγουδιών του είναι συνήθως πιο κοντά στην τζαζ από το ροκ και αντλεί τις εμπνεύσεις των στίχων των τραγουδιών του από τα μικρά κλαμπ των μεγάλων πόλεων
16°
