Σε έναν κόσμο που διαρκώς αλλάζει, αυτοκαταστρέφεται και αναδομείται, η τραγουδοποιία συνεχίζει να είναι μια ακλόνητη σταθερά, μια αρχαία τέχνη που επιβιώνει, ένα αόρατο νήμα που συνδέει τους ανθρώπους παντού στον κόσμο.
Βέβαια η διάθεση για «πολλές και κατ’ ιδίαν ακροάσεις» που έλεγε ο Χατζιδάκις, έχει πια χαθεί. Οι περισσότεροι ακούνε πρόχειρα, ευκαιριακά, γρήγορα, απρόσεκτα και με κακή ποιότητα ήχου από βίαια συμπιεσμένα αρχεία. Οι τροβαδούροι της τραγουδοποιίας, οι folk/americana μουσικοί, οι δημιουργοί των χαμηλών τόνων και της ποιητικής ατμόσφαιρας μοιάζουν χαμένοι από χέρι σε ένα τέτοιο περιβάλλον. Ευτυχώς όμως συνεχίζουν για όσους ακόμα έχουν διάθεση να δώσουν το χρόνο και την προσοχή που χρειάζεται με ανταμοιβή την αισθητική αξιοπρέπεια.
Joana Serrat - Dripping Springs
Τι ψάχνει μια Ισπανίδα στο Τέξας και μάλιστα σε ένα χωριό σαν το Dripping Springs, που δίνει το όνομά της στον τίτλο του άλμπουμ; Τι άλλο από την ουσία, την αίσθηση, τη γεύση και τη μυρωδιά της μουσικής που αγαπάει και που χρωματίζει τη δημιουργία της. Αναζητάει στα βάθη της Αμερικής το δικό της «άγιο δισκοπότηρο». Μόνο που οι καλές προθέσεις, η αγάπη και ο σεβασμός δεν είναι αρκετά για να κάνουν το 4ο άλμπουμ της κάτι πέρα από τα συνηθισμένα της folk/americana που ήδη γνωρίζουμε.
The Deep Dark Woods - Yarrow
Η μεγάλη καναδέζικη παράδοση στο μουσικό αυτό είδος δίνει αξιοπιστία στην αξιόλογη διαδρομή ενός γκρουπ που μετράει 6 άλμπουμ, αλλά και μια μακρά περίοδο σιωπής από το 2013. Η επάνοδος των Deep Dark Woods στη folk/country τραγουδοποιία γίνεται με μελαγχολική και σκοτεινή διάθεση, με θαυμάσια φωνητικά, με παραδοσιακά υλικά, με σεβαστική προσέγγιση αλλά χωρίς την ιδιαιτερότητα που χρειάζεται ένας δίσκος για να είναι πέρα από το απλώς καλός.
Με μία ιστορία που πάει 20 χρόνια πίσω, με δισκογραφία που περιλαμβάνει 6 άλμπουμ, με υποψηφιότητες για Brit Awards και Ivor Novelo και με πολλά τραγούδια της τραγουδισμένα από γνωστές σταρ, η Nerina Pallot είναι μία από τις πιο ενδιαφέρουσες pop τραγουδοποιούς που διαθέτει σήμερα η Αγγλία. Μπορεί και συνδυάζει αποτελεσματικά την αλλά Fleetwood Mac ποπ, τη «γαλανομάτα σόουλ» και τη φολκ τραγουδοποιία, και στο «Stay Lucky» όλα αυτά δίνουν το «παρών» μαζί με τζαζ και ηλεκτρονικά στοιχεία που κάνουν το δίσκο της τον καλύτερο που έχει κάνει από την εποχή του «Fires».
Josh Ritter - Gathering
Η αμερικάνικη folk τραγουδοποιία έχει τόσο μεγάλη παράδοση που μπορεί να τροφοδοτήσει με θετική ενέργεια κάθε καλό μουσικό του είδους. Μετά από 20 χρόνια δράσης και 9 άλμπουμ o Josh Ritter είναι σίγουρα ένας απ’ αυτούς. Γνώστης της παράδοσης, χρήστης της ποικιλομορφία της, με ανανεωτική διάθεση και την ικανότητα να χρησιμοποιεί folk, americana, rock ’n’ roll και όλες τις ενδιάμεσες αποχρώσεις της τραγουδοποιίας, κατορθώνει πάντα να κάνει δίσκους που στέκουν αξιοπρεπώς σε αυτό το τεράστιο σύμπαν της folk/rock μουσικής.
Ποιος είπε πως η χημεία μεταξύ δύο ανθρώπων προϋποθέτει επαφή; Αυτός στην Αμερική, αυτή στην Αυστραλία, με τις μουσικές να πηγαινοέρχονται, να συμπληρώνονται, να χτίζονται σταδιακά, να μορφοποιούνται και να καταλήγουν σε ένα αποτέλεσμα που τιμά την τραγουδοποιία, το αιώνιο αρχέτυπο ενός άνδρα και μίας γυναίκας που αλληλοσυμπληρώνονται δημιουργικά. Ο «ήσυχος Αμερικάνος» και η «ζωηρή Αυστραλή» χώρεσαν με τον καλύτερο τρόπο σε ένα πραγματικά καλό άλμπουμ.
Ο ήχος των τραγουδιών του είναι συνήθως πιο κοντά στην τζαζ από το ροκ και αντλεί τις εμπνεύσεις των στίχων των τραγουδιών του από τα μικρά κλαμπ των μεγάλων πόλεων
14°
