Το τρίο από τον Βόλο δονεί με ροκ ένταση τα 9 τραγούδια του πρώτου του δίσκου.
Νεανική ορμή, μια κιθάρα που ουρλιάζει διαρκώς κι ένας ανελέητος ρυθμός από τους δύο (!) ντράμερ. Όμως οι Bazooka δεν είναι απλά ένα δυναμικό ροκ γκρουπ, στις συνθέσεις τους κρύβονται καλές μελωδίες, η δουλειά τους στις λεπτομέρειες είναι εμφανής και με το τελευταίο τραγούδι “Sonic Shooter” φανερώνουν τις δυνατότητες και το μέλλον τους.
Το ηλεκτρονικό ρυθμικό πλαίσιο «κοιτάζει» τη μουσική μέσα από έναν ευρυγώνιο παραμορφωτικό φακό κι έτσι τα jazz, blues, disco στοιχεία που περνάνε απ’ αυτόν αλλοιώνονται με χιούμορ, πνεύμα και δημιουργικότητα. Οι This Fluid κάνουν τον πιο fan, ευδιάθετο, προσιτό και cool δίσκο τους.
Vello Leaf - Tonight, I ’m Leaving... (**)
Ένα μελαγχολικό νέφος με αέρινα γυναικεία φωνητικά, που ενισχύουν την αίσθηση παραμυθιού. Ένα “wall of sound” όπου η ατμόσφαιρα υπερισχύει, αλλά οι μελωδίες αφέθηκαν στην τύχη τους.
Και οι γεννήτριες έχουν ψυχή... και μάλιστα ενισχυμένη με διακριτικούς ήχους κιθάρας, μελόντικας και φωνητικών (με λέξεις των πόλεων), γεννώντας ήχους εγκεφαλικούς, ενίοτε και γοητευτικούς.
Tokyo Mask - Route Painless (***)
Ένα υπόκωφο μουγκρητό, ένα άλμπουμ των πόλεων με μελαγχολική διάθεση, που μπορεί να συνοδευτεί από λέξεις όπως: post rock, industrial, noisy, wall of sound, feedback. Μετά από 2 ΕΡ οι Tokyo Mask (Κώστας Καραμίτας) βαδίζουν πιο σίγουρα σε ένα δύσκολο, σχεδόν εξαντλημένο τοπίο.
Cool ήχοι
Χρόνια έξω απ’ το σύστημα, ο Pascal Comelade δεν χάνει τη νεανική του ψυχή παρότι ηχογραφεί από το 1975, έχοντας αναγάγει τη χρήση των παιδικών οργάνων σε τέχνη. Πλαστικές κιθαρίτσες, μίνι πιάνα, πνευστά από τα πανηγύρια, αλλά και ακορντεόν, έγχορδα, ταμπουρίνα δίνουν χρώμα σε τζαζέ μελωδίες, ήχους της γαλλικής και ευρωπαϊκής παράδοσης και μουσικές του δρόμου. Το άλμπουμ “A Freak Serenade” (***) δεν προσθέτει, αλλά και δεν αφαιρεί τίποτα απ’ όσα μας έχει ήδη προσφέρει με τους 40+ δίσκους του.
O Andrew Bird μάς εκπλήσσει ευχάριστα με το “Noble Beast” (****), στολίζοντας περίτεχνα τις pop μελωδίες του με όλα τα καλούδια της παγκόσμιας μουσικής πραγματικότητας, από jazz μέχρι αφροκουβανέζικα κι από rock μέχρι folk. Με τον 4ο δίσκο του αποδεικνύει, πάνω απ’ όλα, ότι είναι δυνατός μελωδός, χαριτωμένος στιχουργός και ξέρει να δημιουργεί ατμόσφαιρα.
Πρώτος Ήχος
“I know You ’re Behind Me But I ’m Not Scared” λέει η Etten, άρα θα έρθει σίγουρα στο ραντεβού που είναι την Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου στον Ιανό, παρέα με την μπάντα της και τους φίλους της. Ονειρικοί ήχοι, παιδικές εικόνες, αστικά τοπία είναι αφορμές για να ’ρθεις κι εσύ.
Ο ήχος των τραγουδιών του είναι συνήθως πιο κοντά στην τζαζ από το ροκ και αντλεί τις εμπνεύσεις των στίχων των τραγουδιών του από τα μικρά κλαμπ των μεγάλων πόλεων
17°
