«Άνθρωποι την Κυριακή»: H Ταινιοθήκη της Ελλάδος παρουσιάζει την «ταινία-ορόσημο» του βωβού γερμανικού κινηματογράφου, αποκατεστημένη, συνοδεία πιάνου.
Τη Δευτέρα, 15 Ιανουαρίου 2024, η Ταινιοθήκη της Ελλάδος παρουσιάζει την «ταινία-ορόσημο» του βωβού γερμανικού κινηματογράφου, αποκατεστημένη, συνοδεία πιάνου, στις 21.00.
Η προβολή πραγματοποιείται στο πλαίσιο της επιτυχημένης συνεργασίας της Ταινιοθήκης της Ελλάδος με το «Babylon Cinema in Berlin» με συνοδεία ζωντανής μουσικής (piano improvisation) από την πιανίστρια Anna Vavilkina. Διευθυντής του κινηματογράφου Babylon, του μοναδικού κινηματογράφου που ειδικεύεται στην προβολή βωβών ταινιών με συνοδεία ζωντανής μουσικής, είναι ο Timothy Grossman, ενώ καλλιτεχνικός διευθυντής της ορχήστρας και μόνιμος συνεργάτης της είναι ο Hans Brandner.
«Άνθρωποι την Κυριακή» (Menschen am Sonntag): Το αριστούργημα του βωβού γερμανικού κινηματογράφου
Το φιλμ, «Άνθρωποι την Κυριακή» (Menschen am Sonntag), γυρίστηκε το καλοκαίρι του 1930, την περίοδο, δηλαδή, του μεσοπολέμου, στο Βερολίνο της Βαϊμάρης. Σκηνοθετημένη από τον Ρόμπερτ Σιόντμακ και τον Έντγκαρ Τζ. Ούλμερ και βασισμένη σε σενάριο του Μπίλι Γουάιλντερ (όλοι εκ των οποίων, κατά τη διάρκεια του Πολέμου, απέδρασαν στις Ηνωμένες Πολιτείες και έκαναν καριέρα στο Χόλιγουντ), η ταινία είναι ένα «ψευδοντοκιμαντέρ», στα χνάρια του Ρόμπερτ Φλάχερτι («Ο Νανούκ του Βορρά» 1922), που μας δείχνει μια τυπική Κυριακή στη ζωή των νεαρών κατοίκων του αστικού αυτού κέντρου και χρησιμοποιεί καθημερινούς ανθρώπους αντί για επαγγελματίες ηθοποιούς στους κεντρικούς ρόλους.
Η ταινία, παρότι εστιάζει σε πέντε πρωταγωνιστές, αποτελεί και ένα συλλογικό πορτραίτο των Βερολινέζων της εποχής. Οι σκηνοθέτες αφήνουν συχνά κατά μέρος τις ιστορίες των κεντρικών χαρακτήρων για να εστιάσουν στον κόσμο στα μπαλκόνια των επιβλητικών κτηρίων του κέντρου της πόλης ή τη μπάντα του δήμου που διασκεδάζει τους ανθρώπους που απολαμβάνουν τον καφέ ή το γλυκό τους σε μια υπαίθρια καφετέρια, δίπλα στο ποτάμι. Είτε βλέπουμε το αστικό τοπίο, κοντά στο σταθμό Bahnhof Zoo, είτε βλέπουμε το δάσος στο Wannsee, γύρω από τη λίμνη, η φωτογραφία της ταινίας είναι εντυπωσιακή και το έμπειρο μάτι μπορεί να διακρίνει τις ομοιότητες μεταξύ αυτού του πρώτου δείγματος δουλειάς του βοηθού διευθυντή φωτογραφίας, Φρεντ Τσίνεμαν, και αργότερες δουλειές του μεγάλου σκηνοθέτη.
Αν και απλή στη σύλληψή της, η ταινία σηματοδότησε μια νέα εποχή στο ρεαλιστικό κινηματογράφο και επηρέασε το κίνημα του μεταπολεμικού νεορεαλισμού.
21°
