Ο Ρένος Χαραλαμπίδης μιλάει στην ATHENS VOICE για την ταινία «No Budget Story» που προβάλλεται με νέα μουσική στον κινηματογράφο «Δαναός»
Τον Νοέμβριο του 1997 πραγματοποιήθηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, η πρώτη προβολή μιας ταινίας που άφησε δυνατά τη σφραγίδα της στο ελληνικό σινεμά αλλά και σε μια ολόκληρη εποχή, της δεκαετίας του 1990. Ακολουθώντας τον DIY τρόπο σε μια εποχή που ούτε social media υπήρχαν ούτε διαδικτυακές δίοδοι για να επικοινωνήσει κάποιος τη δημιουργία του, το ασπρόμαυρο φιλμ «NoBudgetStory» ενός εικοσιεξάχρονου τότε σκηνοθέτη -ίσως του νεότερου που γνώρισε η Ελλάδα τον προηγούμενο αιώνα- εξυμνήθηκε από το Variety, συμβάλλοντας καθοριστικά στην ανάπτυξη αυτού που ονομάστηκε «Ελληνικό Ανεξάρτητο Σινεμά».
«Η κάμερα που κρατάω είναι ZENITH 16mm. Την αγόρασα το 1992 από μία λαϊκή, από Ρωσοπόντιο. Είχα δει ότι ο Spike Lee τη χρησιμοποιούσε στα κλιπ του. Την έχω ακόμα»
Κι όμως σύμφωνα με όσα δήλωσε ο Ρένος Χαραλαμπίδης η ταινία «δεν είχε ολοκληρωθεί...». Έπρεπε να περάσουν πάνω από 20 χρόνια για να βρει τη μουσική της. Όπως χαρακτηριστικά λέει ο σκηνοθέτης: «Η ταινία όλα αυτά τα χρόνια ήταν για εμένα μια εκκρεμότητα. Έπρεπε να αποκτήσει δική της μουσική, καθώς όταν είχε βγει στις αίθουσες είχα ανασφάλεια και κατέφυγα στη μουσική επιμέλεια από γνωστές μελωδίες που άκουγα όταν έγραφα το σενάριο και προσπέρασα το ενδεχόμενο να γραφτεί πρωτότυπο soundtrack. Είχα αρχίσει να συνθέτω από τότε τα βασικά μουσικά θέματα αλλά οι ελλείψεις μου σαν μουσικός δεν μου επέτρεψαν να κάνω αυτό που μου ζητούσε το φιλμ. Το πλήρωμα του χρόνου όμως ήρθε και έφερε την ωριμότητά μου σαν συνθέτη και τη δημιουργία του soundtrack».
Αξίζει να σημειωθεί πως το φιλμ «No Budget Story» είναι η μοναδική περίπτωση στην Ελλάδα, που κινηματογραφική ταινία παρουσιάζεται ξανά με διαφορετική μουσική. Έχοντας χαρίσει μερικές από τις πιο σπουδαίες ελληνικές ταινίες των τελευταίων τριών δεκαετιών, όπως τα «Φτηνά Τσιγάρα» και «Τα Τέσσερα Μαύρα Κουστούμια», ο Ρένος Χαραλαμπίδης συναντά ξανά το κοινό του φιλμ «No Budget Story» με τις νέες προβολές της ταινίας, στον κινηματογράφο «Δαναός», τη Δευτέρα 3 Απριλίου και την Τρίτη 4 Απριλίου, στις 21.45. Η ταινία επιτέλους είναι έτοιμη. Με τη μουσική γραμμένη από τον σκηνοθέτη.
«Εξηγώντας στον Μποστ τη σκηνή. Να δεσπόζει το φόντο του λούνα παρκ σαν έναστρος θόλος»
Ο Ρένος Χαραλαμπίδης θυμάται τα γυρίσματα της ταινίας No Budget Story: «Είχα μια ιστορία να πω και θα την έλεγα με κάθε τρόπο»
Με λίγα λόγια του Ρένου του 2023 για τον Ρένο του 1996, ο σκηνοθέτης ανατρέχει στις συνθήκες δημιουργίας του ασπρόμαυρου φιλμ: «Τα πρώτα γυρίσματα του “No Budget Story” έγιναν τον Δεκέμβρη του 1995 σε ερασιτεχνικό Hi 8. Έκοψα το υλικό στο μοντάζ γιατί άλλαξα φινάλε. Τον Αύγουστο του 1996 γύρισα τελικά τον βασικό κορμό με ψηφιακή κάμερα αλλά τράβηξα και φιλμ 16mm τις σκηνές της προβολής στο σεντόνι της ταράτσας του ήρωα. Τη σκηνή με το διαστημόπλοιο τη γύρισα τον Οκτώβρη, όταν πια είχα χάσει όλο τον εξοπλισμό των γυρισμάτων και τράβηξα με ερασιτεχνική κάμερα mini dv. Και μετά με μια πατέντα μετέγραψα το βίντεο σε φιλμ 35 mm για να παιχτεί στη μεγάλη οθόνη. Είχα μια ιστορία να πω και θα την έλεγα με κάθε τρόπο. Τι μου λείπει από εκείνο τον εαυτό μου; Η απόλυτη αλλά και με στρατηγική ελευθερία. Η ορμή του ονείρου. Η ανάγκη να πραγματοποιήσω έναν άθλο. Η ανάγκη να πω μια προσωπική ιστορία χωρίς να με νοιάζει αν έχω λεφτά ή έστω μια επαγγελματική κάμερα. Ήμουν έτοιμος να πηδήξω στο κενό. Και πήδηξα. Και όλα έγιναν όπως έπρεπε να γίνουν».
«Το καρτοτηλέφωνο στο τέρμα του λεωφορείου 235 για νέο Ζωγράφου. Ήταν το γραφείο μου. Από εκεί έκανα όλα τα τηλέφωνα με τηλεκάρτα για να οργανώσω τα γυρίσματα. Τότε ήταν χρονοβόρο να σου βάλουν τηλέφωνο»
Το φιλμ «No Budget Story», με τους Γιάννη Μποσταντζόγλου, Δήμητρα Παπαδήμα, Γιώργο Βουλτάτζη και Βάνα Πεφάνη, η πρώτη ταινία του Ρένου Χαραλαμπίδη κέρδισε τα Κρατικά Βραβεία, πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη, παραγωγής 1997, Β’ Ανδρικού Ρόλου ενώ απονεμήθηκαν στην ταινία και το βραβείο Β’ Ανδρικού Ρόλου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και το βραβείο Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου (Fipresci).
«Αντί για κεφάλι ο Βουλτάτζης έχει την κλακέτα. Υπάρχει ποίηση ακόμα και σε αυτά που δεν χώρεσαν στη μεγάλη οθόνη. Όπως οι κλακέτες»
Όπως περιγράφει και η επίσημη πια σύνοψή του φιλμ, το «No Budget Story» διαπραγματεύεται τον ουτοπικό πόθο ενός νέου που φαντασιώνεται πως είναι σκηνοθέτης, να κάνει μια ποιητική - διαστημική ταινία αυστηρά προσωπικής έκφρασης. Που δηλαδή δεν ενδιαφέρει κανέναν, ούτε καν τον ίδιο, αλλά θρέφει την προσωπική του ματαιοδοξία. Για να βρει χρηματοδότηση, το περιβόητο «μπάτζετ», θα μπλέξει με τον καλλιτεχνικό υπόκοσμο. Ένας φέρελπις σκηνοθέτης βρίσκει υποψήφιο χρηματοδότη στο πρόσωπο ενός πρώην παραγωγού ταινιών πορνό. Η ταινία, όμως, δεν γίνεται ποτέ. Θα βγει τελικά κερδισμένος αφού θα μάθει καλύτερα τον εαυτό του ξεχνώντας ή καλύτερα αδιαφορώντας για το σινεμά που δεν έχει μέσα του πραγματική ζωή. Μία ταινία αυτογνωσίας, όπως κατά βάθος είναι όλες οι ταινίες του Ρένου Χαραλαμπίδη. Ρομαντικός κινηματογράφος κατευθείαν από τη φωτιά της νιότης.
«Άραγε εδώ τι σκέφτομαι; Μοιάζω κουρασμένος. Σαν να κρύβω καλά την αυτοαμφισβήτησή μου»
Παράλληλα ο Ρένος Χαραλαμπίδης παρουσιάζει τη νέα γενιά ανεξάρτητων κινηματογραφιστών. Η μικρού μήκους ταινία «Συμπτώματα» του Θάνου Κερμίτση, σε παραγωγή AbFab Productions κάνει την πρεμιέρα της στις κινηματογραφικές αίθουσες. Στα «Συμπτώματα»… «έπειτα από ένα παράνομο πάρτι εν μέσω καραντίνας, ένας μοναχικός εργένης αρχίζει και εμφανίζει συμπτώματα που θα τον οδηγήσουν στο κατώφλι του Θανάτου… ή και μιας Νέας Ζωής». Από τη Δευτέρα 3 Απριλίου, και κάθε Δευτέρα και Τρίτη, θα συνοδεύει την ταινία του Ρένου Χαραλαμπίδη «No Budget Story» στον κινηματογράφο «Δαναός», στις 21.45.
«Μια χειραψία που συνεχίστηκε μέσα στα χρόνια. Ξανασυναντηθήκαμε στην Καρδιά του Κτήνους και στο Βότκα Πορτοκάλι. Και πάντα η ίδια έμπνευση, χημεία και ζεστασιά»
«Μια μοναχική στιγμή του Μποστ. Με πίστεψε. Με ακολούθησε στο σκοτάδι. Του το χρωστάω»
«Και κάτι από τον αναλογικό κόσμο. Ένα κόντακτ. Φωτογραφίες πίσω από την κάμερα που δεν εμφανίστηκαν ποτέ. Τα αρνητικά τα εξαφάνισε ο χρόνος»
Το έργο πάσχει σοβαρά σε επίπεδο σεναρίου, καθώς οι ανερμάτιστες ιδέες και η σχηματική δραματουργία δεν μπορούν να δέσουν σε ένα πειστικό σύνολο την ιστορία
28°
