Κριτική ταινίας: M3gan

Μετά από ένα θανάσιμο τροχαίο η άτυχη Κέιντι χάνει και τους δύο γονείς της. Την επιμέλεια της αναλαμβάνει η νεαρή θεία της Τζέμα, που ειδικεύεται στο σχεδιασμό ρομποτικών παιχνιδιών. Η M3gan, μια κούκλα σιλικόνης 120 εκατοστών με τεχνητή νοημοσύνη είναι το τελευταίο δημιούργημα της Τζέμα που την χαρίζει στην ανιψιά της.

Όχι δεν πρόκειται για ένα ακόμη κοπιαρισμένο με αμέτρητα jump scares, γκροτέσκες σκηνές και αναμασημένα κλισέ θρίλερ επιστημονικής φαντασίας. Η «M3gan» έχει θέση γύρω από το ζήτημα της ανεξέλεγκτης τεχνολογικής επανάστασης και προφανώς δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως σπανίζουν οι θετικοί ανθρώπινοι χαρακτήρες. Στην αρχική σκηνή βλέπουμε την ένταση και τα κακότροπα σχόλια στους διαλόγους των γονιών της Κέιντι, η θεία της Τζέμα είναι μια ανώριμη καριερίστα που καλύπτει το κενό στη ζωή της με τα καλοφτιαγμένα γκάτζετ της και όσον αφορά τον υπόλοιπο περίγυρο (η ενοχλητική γειτόνισσα με τον σκύλο είναι η χειρότερη όλων) τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο. Ακόμη ένα στοιχείο που ενισχύει την απολαυστική παρακολούθηση του φιλμ είναι το υπόγειο χιούμορ που έρχεται αναπάντεχα σε σκηνές που υποτίθεται πως ο τρόμος έχει τον πρώτο λόγο.