Κριτική για την ταινία «Κοίτα τους πώς τρέχουν! (See how they run)», σε σκηνοθεσία Τομ Τζορτζ, με πρωταγωνιστές τους Ρόκγουελ, Ρόναν, Μπρόντι, Ογιελόβο, Γουίλσον, Ντίκινσον, Χέντερσον.
Στο West End του Λονδίνου της δεκαετίας του 1950, τα σχέδια για την κινηματογραφική μεταφορά του επιτυχημένου θεατρικού έργου της Άγκαθα Κρίστι «Ποντικοπαγίδα» διακόπτονται ξαφνικά όταν ένα από τα βασικά μέλητου καστ δολοφονείται. Ο έμπειρος αλλά μονόχνοτος επιθεωρητής Στόπαρντ και η πρωτάρα αστυνομικός Κόνσταμπλ Στόκερ αναλαμβάνουν την υπόθεση.
Προφανώς ο τηλεοπτικός σκηνοθέτης Τομ Τζορτζ («This country») είχε κατά νου για την πρώτη κινηματογραφική ταινία του μια κωμωδία μυστηρίου τύπου «Στα μαχαίρια». Όμως δεν πετυχαίνει να φτάσει τα επίπεδα το βιτριολικού χαρίσματος της δημιουργίας του Ράιαν Τζόνσον. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι κακή η ταινία: διαθέτει νευρώδη αφήγηση και διασκεδαστική χρήση των παραδοσιακών κλισέ των whodunit ταινιών, που δένουν μια χαρά με τη φλεγματική αποδόμηση του βρετανικού θρίλερ μυστηρίου, ενισχυμένο από τη σαρδόνια περιγραφή μιας «πειραγμένης» Κρίστι που την υποδύεται απολαυστικά η Σίρλεϊ Χέντερσον. Από το πλούσιοκαστ ξεχωρίζει ακόμη ο εμμονικός και όχι τόσο ευφυής χαρακτήρας του Σαμ Ρόκγουελ στον ρόλο του «παραιτημένου» ντετέκτιβ, ενώ ισχυρό ατού του σεναρίου αποτελεί το έξυπνο δέσιμο των αυθεντικών παρασκηνίων της «Ποντικοπαγίδας» με τη μυθοπλαστική ιστορία του διανοητικά διαταραγμένου δολοφόνου που εκδικείται τη συγγραφέα επειδή εκμεταλλεύτηκε την προσωπική τραγωδία του.
14°
