Κριτική ταινίας: Ο άνθρωπος του βασιλιά: Το ξεκίνημα

Στις αρχές του 20ού αιώνα κάποιοι σατανικοί εγκέφαλοι ενώνονται προκειμένου να φέρουν την ανθρωπότητα στο χείλος της καταστροφής. Τα τύμπανα του Α Παγκοσμίου πολέμου ακούγονται την ίδια ώρα που ο ο Δούκας της Οξφόρδης προσπαθεί να πείσει τον μονάκριβο γιο του να μην πάει εθελοντής στο Μέτωπο και ταυτοχρόνως να φέρει σε συνεννόηση τους ηγέτες της Μεγάλης Βρετανίας, της Ρωσίας και της Γερμανίας.

Το πως δημιουργήθηκε η «Kingsman», η πρώτη ανεξάρτητη υπηρεσία πληροφοριών, αφηγείται η περιπέτεια του Μάθιου Βον που έχει τη μορφή του πρίκουελ της αρχικής ταινίας του 2014. Σε εκείνο το φιλμ ο Κόλιν Φερθ είχε το ρόλο ενός cool κατασκόπου που σε πολλά σημεία θύμιζε Τζέιμς Μποντ χωρίς τη σοβαροφάνεια του δεύτερου. Εδώ ο ίδιος σκηνοθέτης αναλαμβάνει το βάρος της ευθύνης να προσδώσει στη νέα περιπέτεια περισσότερες εκπλήξεις στο χτίσιμο της πρωτότυπης ιστορίας και της ανάλυσης των χαρακτήρων. Σε σχέση με το πρώτο φιλμ το νέο «Kingsman» βρίσκεται ένα κλικ πιο κάτω. Σε πολλά κομμάτια η αίσθηση του ξαναζεσταμένου φαγητού κυριαρχεί, κάποιες δραματικές ανατροπές δεν κολλάνε τόσο εύκολα με το στόρι, η ανατρεπτική ανάγνωση της Ιστορίας έχει μερικές χοντράδες που βγάζουν μάτι (στο ίδιο καζάνι οι Χίτλερ και Λένιν) ενώ και στο πρωταγωνιστικό ρόλο ο Ρέιφ Φάινς κάποιες στιγμές δείχνει να μην ξέρει ακριβώς πως να διαχειριστεί το ρόλο του. Πάντως βλέπεται με άνεση και διασκεδάζει τον θεατή με μερικές σκηνές που βρίσκεται η μαγική μείξη δράσης και χιούμορ.

Σκηνοθεσία: Μάθιου Βον
​Πρωταγωνιστούν: Ρέιφ Φάινς, Άαρον- Τέιλορ Τζόνσον, Τζέμα Άρτερτον, Μάθιου Γκουντ