Κριτική για την ταινία «Ζήτημα Χρόνου (Stillwater)» του Τομ ΜακΚάρθι, με τους Ματ Ντέιμον, Καμίλ Κοτάν, Αμπιγκέιλ Μπρέσλιν.
Αμερικανός πατέρας ταξιδεύει στην Μασσαλία προκειμένου να βρει τρόπο να αποδείξει την αθωότητα της κόρης του που βρίσκεται στην φυλακή για έναν φόνο που όπως ισχυρίζεται πως δεν έκανε.
Η φιλότιμη και εσωτερική ερμηνεία του Ματ Ντέιμον δίνει στο ενδιαφέρον και βραδυφλεγές θρίλερ του Τομ ΜακΚάρθι (όσκαρ καλύτερης ταινίας το 2015 με το «Spotlight») το στοιχειώδη ρεαλισμό που απουσιάζει από τα παρεμφερή φιλμ που έχουν ίδιο θέμα και μόνιμο πρωταγωνιστή τον Λίαμ Νίσον. Είναι σαφές ότι ο σκηνοθέτης ήθελε να σημαδέψει την αχίλλειο πτέρνα των ανούσιων θρίλερ εκδίκησης ώστε να βρει στόχο η κοινωνική κριτική του. Όμως οι πολλές και σχηματικές ιδέες (το βασικό θέμα εντέλει είναι η αλλαγή του ήρωα) και η έλλειψη προσανατολισμού- η ταινία δεν συγκαταλέγεται εύκολα σε ένα είδος- σε συνδυασμό με κάποιες σεναριακές τρύπες, αφαιρούν από το έργο τον δυναμισμό που υπόσχεται στο ελπιδοφόρο ξεκίνημα. Ακόμη κι έτσι πάντως το «Ζήτημα Χρόνου» που βασίζεται σε πραγματικό συμβάν είναι ένα φιλμ που ισορροπεί μεταξύ του εμπορικού προϊόντος και της καλλιτεχνικής προσπάθειας χάρη στην στρωτή αφήγηση, τις θελκτικές ανατροπές και φυσικά την ερμηνεία του Ντέιμον.
22°
