Κριτική για την ταινία «Persona non grata» του Ροσντί Ζεμ, με τους Νικολά Ντουβοσέλ, Ροσντί Ζεμ και Ραφαέλ Περσονάζ.
Δύο φίλοι και συνεργάτες σε κατασκευαστική εταιρεία αποφασίζουν να βγάλουν από τη μέση το αφεντικό τους (το οποίο μάλιστα είναι και πεθερός του ενός) και όταν το πετυχαίνουν με τη βοήθεια ενός κακοποιού συνειδητοποιούν ότι μόλις άνοιξαν τον ασκό του Αιόλου.
Ένα υβρίδιο νεονουάρ και οικογενειακής τραγωδίας από τον ταλαντούχο Ροσντί Ζεμ που επιχειρεί να αποτυπώσει τον αμοραλισμό μέσα από καταστάσεις γνώριμες και συνηθισμένες (ο επαγγελματικός ανταγωνισμός, τα κληρονομικά, οι εύθραυστες οικογενειακές σχέσεις) αλλά όσο προχωρά η πλοκή το έργο βουλιάζει στην απόλυτη μαυρίλα. Με ακαταμάχητο στυλ που σε γραπώνει από την πρώτη στιγμή κι μια στιβαρή αφήγηση που πηγαινοέρχεται μεταξύ ερωτικού δράματος και αστυνομικού θρίλερ, ο Ζεμ (καταπληκτικός και ως ερμηνευτής στο ρόλο του δολοφόνου που ερωτεύεται την κόρη του θύματος του) υπογράφει μια πραγματικά ευχάριστη έκπληξη. Το «Persona non grata» αν και ριμέικ μιας βραζιλιάνικης επιτυχίας είναι με ακρίβεια προσηλωμένο στην πυρετική, μεσογειακή πραγματικότητα των «χαμένων» αντιηρώων του που παλεύουν συνεχώς να βρουν την λύση στα προβλήματα τους.
17°
