Κριτική για την ταινία "Το Φεστιβάλ του Ρίφκιν (Rifkin's Festival)" του Γούντι Άλεν, με τους Τζίνα Γκέρσον, Γουάλας Σον, Ελένα Ανάγια, Σέρζι Λόπεθ κ.ά.
Ο μεσήλικας διανοούμενος Μορτ Ρίφκιν υποψιάζεται ότι η δημοσιογράφος σύζυγός του Σου είναι ερωτευμένη με ένα νεαρό σκηνοθέτη και για το λόγο αυτό αποφασίζει να τη συνοδεύσει στο φημισμένο διάσημο κινηματογραφικό Φεστιβάλ του Σαν Σεμπαστιάν. Στην πραγματικότητα ο Ρίφκιν ψάχνει να βρει τη χαμένη του έμπνευση που θα τον βοηθήσει να γράψει το νέο του μυθιστόρημα.
Παραδόξως ο Γούντι Άλεν συνεχίζει να είναι παραγωγικός. Παρότι τον τελευταίο καιρό έχει δεχτεί αρκετά χτυπήματα εξαιτίας της αναθέρμανσης της παλιάς υπόθεσης περί κακοποίησης της θετής κόρης του- με συνέπεια να πληγούν τα κινηματογραφικά και συγγραφικά σχέδια του στις ΗΠΑ- ο 86χρονος δημιουργός κατάφερε να ολοκληρώσει την 50η μεγάλου μήκους ταινία του, χάρη στη συνδρομή ευρωπαίων συμπαραγωγών από την Ιταλία και την Ισπανία. Το «Φεστιβάλ του Ρίφκιν» είναι μια ανάλαφρη, ψυχαγωγική κωμωδία που συνεχίζει την ευρωπαϊκή περιπλάνηση του σκηνοθέτη στα ρομαντικά στέκια αλλοτινών εποχών. Η Βαρκελώνη, η Ρώμη, η Βενετία και φυσικά το Παρίσι ανοίγουν τον κλειστό κύκλο τους για να υποδεχτούν το βασκικό Σαν Σεμπαστιάν που αποτελεί ένα ακόμη ειδυλλιακό προορισμό για τους εγωπαθείς και ανασφαλείς ήρωες του αμερικανοεβραίου σκηνοθέτη. Οι διαχρονικές φαγούρες του Άλεν είναι εδώ: η κρίση του γάμου και οι ολέθριες συνέπειες (μην μου πείτε ότι δεν ήταν αναμενόμενο), ο ρόλος των ψυχολόγων στην διατήρηση της ψυχικής υγείας, η ψευδαίσθηση υπεροχής των διανοούμενων απέναντι στη φυσική γοητεία των «κανονικών» ανθρώπων, τα υπαρξιακά άγχη και η αναζήτηση της δύναμης για τα επόμενα σχέδια, το κόστος που καλείται να πληρώσει κάποιος όταν μαθαίνει ή λέει την αλήθεια κ.α. Επίσης, το «Ρίφκιν» ξεχωρίζει από την επιλογή του Άλεν να συνδέσει τις βαθύτερες φιλοσοφικές αγωνίες του με την λατρεία του για το σινεμά, με πολλά inside jokes να αφορούν την ματαιοδοξία ηθοποιών και σκηνοθετών. Σε μια δεύτερη ανάγνωση η ταινία μοιάζει με ένα μείγμα του «Vicky, Cristina, Barcelona» και των «Διασημοτήτων». Μπορεί να μην το κάνει με την αποτελεσματικότητα που επιδείκνυε στο παρελθόν (υπάρχουν σκηνές όπου το σενάριο οριακά περνά τα κλισέ) αλλά η θέληση του να είναι όσο πιο πιστός στην αλήθεια γίνεται, μετατρέπει κάποιες στιγμές το φιλμ σε μια τρυφερή ιστορία που μοιάζει με εξομολόγηση. Επίσης οι ερμηνείες των σπουδαίων ηθοποιών – απολαυστικός ο θεατράνθρωπος, συγγραφέας και καρατερίστας Γουάλας Σον στο ρόλο του Ρίφκιν- δίνουν άλλο αέρα στην γραφική τούτη romcom που θα χαρούν κυρίως οι φαν του σκηνοθέτη.
23°
