Διακοπές στη Βενετία (Venice Calling)

Ο 14χρονος Εμίλ βρίσκεται εγκλωβισμένος σε ένα τροχόσπιτο, όπου ζει με τον μεγάλο αδελφό και τους ανορθόδοξους γονείς του, ένα εκκεντρικό ζευγάρι που βρίσκει πάντα τρόπο να τον φέρνει σε δύσκολη θέση. Όταν η Πολίν, ο μεγάλος του έρωτας από το σχολείο, τον προσκαλεί στο κονσέρτο της στη Βενετία, ο πατέρας ανακοινώνει ότι είναι η τέλεια ευκαιρία για ένα οικογενειακό ταξίδι.

Παρά το κωμικό περιτύλιγμά της η ταινία δεν είναι και τόσο αστεία. Αν πάτε να τη δείτε ως τέτοια, πιθανότατα θα απογοητευτείτε. Αν όμως σταθείτε γύρω από την αγωνία του μικρού πρωταγωνιστή να κρύψει τη ντροπιαστική αλήθεια για την ταπεινή καταγωγή και κυρίως την αλλοπρόσαλλη οικογένειά του ίσως και να διασκεδάσετε. Ουσιαστικά έχουμε να κάνουμε με ένα road movie εσωτερικής αναζήτησης και στοχασμού ως προς την ανάγκη να βρούμε την αλήθεια στη ζωή μας και να πάψουμε να ζούμε εθελοτυφλώντας. Στη διάρκεια του ταξιδιού βέβαια οι κωμικές στάσεις δεν είναι λίγες (ο αρχικός συνεπιβάτης που φρικάρει με την εκκεντρική συμπεριφορά της φαμίλιας) αλλά το κέντρο βάρους παραμένει στην τρυφερή καρδιά του δύσμοιρου Εμίλ που θέλει να κάνει το καλό, όμως με τέτοιους γονείς όλες οι προβλέψεις είναι εναντίον του. O σκηνοθέτης Ιβάν Καλμπεράκ διασκευάζει το διάσημο best-seller του (ανέβηκε με επιτυχία και στο θέατρο) έχοντας ως βασική μέριμνά του τη σωτηρία με κάθε τρόπο του νεαρού πρωταγωνιστή του. Δεν είναι και λίγο αυτό.

Σκηνοθεσία: Ιβάν Καλμπερά
Πρωταγωνιστούν: Μπενουά Πελβούρντ, Βαλερί Μπονετόν