Ο Τζακ Σπάροου και ό,τι απέμεινε από το πλήρωμά του επιχειρούν τη ληστεία ενός στεριανού θησαυροφυλάκιου με κωμικοτραγικά φυσικά αποτελέσματα (η ληστεία πετυχαίνει αλλά η λεία τους έχει διασκορπιστεί σε όλο το νησί) την ίδια ώρα που ένας θανάσιμος εχθρός του από τα παλιά έρχεται από τον Κάτω Κόσμο για να τον εκδικηθεί...
Έχοντας φτάσει στο νούμερο πέντε του περίφημου πειρατικού saga που σκόρπισε τα ρεκόρ στα ταμεία και μετέτρεψε τον πάλαι ποτέ εναλλακτικό πρωταγωνιστή του Τιμ Μπάρτον σε απόλυτο σταρ (μέχρι και υποψηφιότητα για Όσκαρ ως Τζακ Σπάροου απέσπασε ο Τζόνι Ντεπ), οι νέοι «Πειρατές» λογικά δεν έχουν να προσφέρουν κάτι νέο στη μυθολογία τους. Το ψαχνό στην κατασκευή της ιστορίας έχει να κάνει με το παρελθόν του ήρωα, τον οποίο για πρώτη φορά βλέπουμε ως νέο και αυθάδη πειρατή από τα γεννοφάσκια του, που οδηγεί στην καταστροφή τον κυβερνήτη ενός ισπανικού πλοίου. Όλα αυτά ακούγονται και αποτυπώνονται εντελώς προβλέψιμα και σχηματικά. Είναι όμως σε τόσο υψηλό επίπεδο παραγωγής το know how της σειράς, ώστε οι παραγωγοί της δεν χρειάζονται κάποιο γνωστό όνομα πίσω από την κάμερα. Οι άγνωστοι Γιοακίμ Ρένινγκ, Έσπεν Σάντμπεργκ διαδέχονται σκηνοθέτες-ονόματα όπως τον Γκορ Βερμπίνσκι των τριών πρώτων φιλμ ή του Ρομπ Μάρσαλ του προηγούμενου – και αρκούνται στην αντιγραφή ενός καλοκουρδισμένου και αρκούντως ψυχαγωγικού θεάματος, που μάλλον θα ικανοποιήσει εκείνους που ακόμη δηλώνουν φαν του τυχοδιώκτη slapstick πειρατή που θυμίζει περισσότερο καρτούν παρά ανθρώπινο χαρακτήρα. Η αίσθηση του παραμυθιού είναι φυσικά διάχυτη (μαζί με εκείνη της επανάληψης) σε όλη τη διάρκεια του φιλμ. Δράση αμείωτη, χιούμορ που επιδιώκει να κρατήσει από κοντά και το παιδικό κοινό αλλά και τους ενήλικες (η σκηνή της διάσωσης της Καρίνα από την αγχόνη είναι δοσμένη με σεξουαλικά υπονοούμενα) καθώς και μια ιδιαίτερη έμφαση στο κομμάτι του τρόμου με τον αποτελεσματικά ανατριχιαστικό Χαβιέ Μπαρδέμ ως Σαλαζάρ να πετυχαίνει διάνα στο σκιτσάρισμα ενός κακού που κάνει ακόμη και τον καπετάν Μπαρμπόζα να μοιάζει με... γατάκι. Ο τελευταίος, υποδυόμενος εκ νέου από τον Τζέφρι Ρας, είναι ο μόνος χαρακτήρας του φιλμ που δείχνει να εξελίσσεται. Οι ανησυχίες μας πάντως έχουν να κάνουν με την πρόθεση των παραγωγών να συνεχίσουν πιθανότατα και στη δημιουργία επιπλέον περιπετειών της σειράς –που αρχίζει να παρουσιάζει έντονα σημάδια κούρασης– εισάγοντας νέους χαρακτήρες στην πλοκή. Κάτι τέτοιο μπορεί να είναι άκρως επικερδές για εκείνους αλλά εμπεριέχει και το στοιχείο του υψηλού ρίσκου που μπορεί (αναλόγως και τι θα δείξει η τωρινή αντίδραση των θεατών) να έχει καταστροφικά αποτελέσματα στα ταμεία και να στείλει οριστικά στα Τάρταρα τον Σπάροου και την παρέα του με κατάρες και μάγια που δεν θα μπορούν να λυθούν ούτε από την πιο καπάτσα μάγισσα της Καραϊβικής!
21°
