Ένα μικρό φιλμ του Ηλία Ραφαηλίδη

Ο Ηλίας Ραφαηλίδης είναι ένας νέος Έλληνας ηθοποιός που ζει στη Νέα Υόρκη. Παράλληλα γράφει σενάρια και βλέπει τον κόσμο μέσα από την κάμερά του. Επηρεάζει ακόμα άραγε αυτή η πόλη με την καταλυτική της ατμόσφαιρα τη ματιά ενός ρομαντικού με μία κάμερα στο χέρι; Από το Μανχάταν του Γούντι Άλεν μέχρι το φιλμάκι που γύρισε και μας έστειλε ο Ηλίας, βασισμένο επάνω στο «Tribute to my mother» του Nicolas Jaar, η απόσταση μπορεί να είναι από χιλιάδες έτη φωτός, μέχρι μία απλή ρύθμιση στο focus του φακού.

Δείτε το φιλμ, και μετά διαβάστε 10 σκέψεις έγραψε ο ίδιος για αυτό.

1. Το ταινιάκι γυρίστηκε στο Ηighline Εlevated Park στη Νέα Υόρκη λίγο πριν την άνοιξη του 2012.

2. Ένα απόγευμα του Μαρτίου βρέθηκα σε αυτό το σημείο με τον ήλιο στο ίδιο ακριβώς ύψος, κοίταξα τυχαία μέσα στο φακό και είδα τα πάντα φλουταρισμένα και πλημμυρισμένα με φως.

3. Φαντάστηκα ανθρώπινες φιγούρες να ξεκινούν από μακριά να έρχονται κοντά να γίνονται σχεδόν ένα και μετά να χωρίζουν για λίγο - ή για πάντα.

4. Η φρέσκια ανάμνηση του αποχωρισμού κλείδωσε αυτή την εικόνα στο μυαλό μου.

5. Λίγες μέρες μετά επέστρεψα με ένα φίλο και μία φίλη και τους ζήτησα να φτιάξουν αυτή την εικόνα δύο φορές.

6. Μία τυχαία συνάντηση και ένας αποχωρισμός με φόντο τη μηχανή μιας πόλης που δεν σταματά να κινείται.

7.Τα παράλληλα σύμπαντα που δημιουργούνται σε μία στιγμή και ζουν για λίγο δίπλα στην γραμμή του πραγματικού χρόνου.

8. Επέλεξα η εικόνα να είναι φλού γιατί μου αρέσει να κλείνω λίγο τα μάτια μου όταν κοιτάω κάτι όμορφο. να κόβω ένα κομμάτι του πραγματικού - να κάνω λίγο χώρο για τη φαντασία.

9. Η μουσική του Nicolas Jaar που μου κρατούσε τότε ατελείωτες ώρες συντροφιά ήταν ο ιδανικός παρτενέρ.

10. Κι αυτό το βίντεο το ιδανικό ευχαριστώ για τα γενναία του μουσικά ταξίδια.