Γιάννης Γιαννάτος | Πέρα από το Ορατό: Η μυσταγωγική ομορφιά του Αγίου Όρους

Ο φωτογράφος Γιάννης Γιαννάτος εργάσθηκε δύο χρόνια στο Άγιο Όρος, περιηγήθηκε και φωτογράφισε όλη του την έκταση, καταγράφοντας με μοναδική ματιά τη ζωή των μοναχών, την καθημερινότητά τους, και την πνευματικότητα του τόπου, και δημιούργησε το «Πέρα από το Ορατό», ένα ασπρόμαυρο φωτογραφικό λεύκωμα μοναδικής αισθητικής και πνευματικής εμβάθυνσης, υπό την αιγίδα της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου.

Το έργο αυτό είναι μια σιωπηλή αφήγηση: μια εσωτερική διαδρομή, που αναδεικνύει την ζωή των μοναχών και τη μυσταγωγική καθημερινότητα της μοναστικής πολιτείας. Ένα φωτογραφικό οδοιπορικό που μας καλεί να κοιτάξουμε «πέρα από το ορατό».

Ποια ήταν η αρχική σας πρόθεση φωτογραφίζοντας στο Άγιο Όρος; Προσκυνητής ή φωτογράφος;
Ήθελα να προσεγγίσω έναν τόπο βαθιά εσωτερικό, που περισσότερο βιώνεται παρά περιγράφεται· να μαθητεύσω σιωπηλά μέσα στη ζωή των μοναχών και να προσπαθήσω να φωτογραφίσω, όχι αυτό που φαίνεται, αλλά αυτό που υπονοείται. Το «Πέρα από το Ορατό» είναι ένα προσκύνημα με τη γλώσσα της εικόνας.

Πώς ήταν η εμπειρία της φωτογράφισης στο Άγιο Όρος;
Ήταν εμπειρία φωτογραφικής ταπείνωσης και μαθητείας. Κάθε τι λειτουργεί με τον δικό του ρυθμό. Δεν υπάρχει «σκηνοθεσία», υπάρχει αναμονή, σιωπή και σεβασμός. Το Άγιον Όρος δεν αποκαλύπτεται σε αυτόν που απλώς το βλέπει, αλλά σε εκείνον που το σέβεται.

Τι είναι αυτό που σας συγκίνησε περισσότερο;
Η παρουσία των μοναχών· η απλότητά τους, η σιωπηλή τους δύναμη. Εκεί υπάρχει η πραγματικά ανιδιοτελής αγάπη.
Είδα πρόσωπα φωτισμένα – όχι από το φως της κάμερας, αλλά από το φως της πίστης.
Και ένιωσα ευγνωμοσύνη που μπόρεσα να σταθώ έστω για λίγο δίπλα τους.

Ποιο μήνυμα θέλετε να κρατήσει κάποιος βλέποντας το έργο;
Ότι ο κόσμος μας δεν είναι μόνο κενοδοξία και ματαιότητα.
Υπάρχει ακόμη αλήθεια, βάθος και θυσία. Ότι η σιωπή δεν είναι κενό – είναι βάθος. Το έργο αυτό ανοίγει ένα παράθυρο σε έναν κόσμο εσωτερικό…

Πώς συνοψίζετε εσείς την έννοια του «Πέρα από το Ορατό»;
Ίσως το «Πέρα από το Ορατό» να είναι η πιο ήσυχη μορφή αλήθειας, που δεν απαιτεί να την κοιτάξεις, αλλά σε καλεί να σταθείς. Είναι αυτό που δεν το βλέπεις με τα μάτια, αλλά με το πνεύμα, που σε ακουμπά χωρίς θόρυβο – μόνο με φως.

Οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες του Γιάννη Γιαννάτου ξεχωρίζουν για τον ισχυρό αφηγηματικό τους χαρακτήρα, αντλώντας στοιχεία από τη γλώσσα του κινηματογράφου και δημιουργώντας μικρές ιστορίες – σαν σύντομα φιλμ – που εκτυλίσσονται σε άχρονα, ατμοσφαιρικά τοπία. Το έργο του ισορροπεί ανάμεσα στο ρεαλιστικό και το ποιητικό, με κάθε εικόνα να λειτουργεί ως αυτόνομη αφήγηση. Έχει αναπτύξει σημαντική καλλιτεχνική δραστηριότητα στο Instagram μέσω του προσωπικού του λογαριασμού @john_giannatos.