Το 9ο Φεστιβάλ Νέων Καλλιτεχνών «τα 12 Κουπέ» της Αμαξοστοιχίας - Θέατρο το Τρένο στο Ρουφ φιλοξενεί πρωτότυπα projects νέων καλλιτεχνών
Είναι δυνατόν το θέατρο, η μουσική, ο χορός, η video art, οι performances και τα εικαστικά έργα να σχετίζονται με βαγόνια τρένων και αποβάθρες; Ναι, αν μιλάμε για το Φεστιβάλ Νέων Καλλιτεχνών «τα 12 Κουπέ» της Αμαξοστοιχίας - Θέατρο το Τρένο στο Ρουφ.
Το πολιτιστικό σιδηροδρομικό Φεστιβάλ έρχεται για 9η χρονιά και φέτος θα φιλοξενήσει 17 ομάδες διαφορετικών καλλιτεχνών. Ανάμεσα τους συναντάμε από ηθοποιούς, σκηνοθέτες, performers, μουσικούς και συγκροτήματα, έως χορευτές, χορογράφους, video artists και εικαστικούς. Αυτή τη χρονιά, μάλιστα, την τιμητική τους φαίνεται να έχουν το θέατρο, ο σύγχρονος χορός , η video art και οι μουσικές και αφηγηματικές performances.
Το 9ο Φεστιβάλ καλεί όλους τους συμμετέχοντες να παρουσιάσουν σύντομα και καινοτόμα καλλιτεχνικά projects που απευθύνονται σε μικρές ομάδες θεατών, ώστε να αποδοθεί όσο το δυνατόν πιο δημιουργικά το φετινό κεντρικό θέμα, οι προβληματισμοί και οι βαθύτερες ανησυχίες των σημερινών νέων.
Μέσα στον απρόσμενο χώρο του New Wagon, μιας επιβατάμαξας με 12 κουπέ, αλλά και στα υπόλοιπα βαγόνια και στην Αποβάθρα της Αμαξοστοιχίας, οι καλλιτέχνες μέχρι και τις 26 Μαΐου θα εκφράσουν με τον δικό τους μοναδικό τρόπο τις υπαρξιακές αναζητήσεις και αγωνίες της γενιάς τους για θέματα σχετικά τόσο με τον χρόνο, την έλλειψη ελέγχου, τις φοβίες τους και τα ταμπού, όσο και με την επαφή με τους άλλους ανθρώπους, αλλά και με τον ίδιο τους τον εαυτό. Παράλληλα, θα τοποθετηθούν απέναντι σε διαχρονικά δίπολα στα οποία ο άνθρωπος έχει περιορίσει ο ίδιος τον εαυτό του, όπως είναι το σωστό/λάθος, η επιτυχία/αποτυχία και η παιδική αθωότητα/ενηλικίωση.
Performances:
12 έως και 26 Μαΐου καθημερινά από τις 7.30μμ.
Είσοδος Ελεύθερη:
Απαραίτητη προϋπόθεση η προμήθεια δελτίων εισόδου. Έναρξη διανομής δελτίων εισόδου για τις performances της κάθε ημέρας από 7.00 μμ. στο ταμείο της Αμαξοστοιχίας. Μέγιστος αριθμός δελτίων εισόδου 3 ανά άτομο/ανά ημέρα βάσει διαθεσιμότητας θέσεων.
Ένας νέος κόσμος. Ένα νέο μέρος. Ένα νέο σύμπαν. Δύο άνθρωποι ταξιδεύουν. Ανακαλύπτουν. Συνυπάρχουν. Αντιμετωπίζουν το άγνωστο. Το «εμείς» και το «μαζί» είναι η πιο δυνατή συνθήκη στο εδώ, στο τώρα, στο αλλού, στο παντού, στο πάντα. Η λογική ή το συναίσθημα θα επικρατήσει;
Μουσικοί επί σκηνής: Νικόλας Ντούρος, Νεφέλη Οικονόμου
Στην Ιαπωνία τα densha (τρένα) είναι κάτι πολύ σημαντικό στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων. Το τρένο δεν αργεί ποτέ. Τα βαγόνια είναι πάντα ασφυκτικά γεμάτα, με σώματα κολλημένα το ένα πάνω στο άλλο. Όλοι αποδέχονται να στριμωχτούν και να σπρωχτούν, αρκεί να φτάσουν στην ώρα τους. Δύο άνθρωποι μέσα στο τρένο έρχονται σε επαφή και «σπάνε» τις ασφυκτικές συνθήκες, την καταπίεση της ρουτίνας, την πίεση του χρόνου. Η βιασύνη ξαφνικά σταματά. Οι άνθρωποι αποκτούν χρόνο.
In Between
Χορευτική performance
Παρασκευή Κάπα, Μάρθα Λιβέρη-Δαλαβέρη
Ιδέα / σύλληψη: Παρασκευή Κάπα
Χορογραφία / ανάπτυξη υλικού: Παρασκευή Κάπα, Μάρθα Λιβέρη-Δαλαβέρη
Καλλιτεχνική σύμβουλος: Αλεξάνδρα Μαλούτα
Η περιπλάνησή μας ερευνά το πώς αλλοιώνουν την εμπειρία μας οι χώροι που παρεμβάλλονται στην κανονική ροή της καθημερινότητας. Χώροι «ενδιάμεσοι», όπως οι στοές της πόλης ή ένα βαγόνι τρένου. Οι αισθήσεις οξύνονται, η αντίληψή μας αλλοιώνεται. Τα γνωστά σημεία αναφοράς εκλείπουν. Αποπροσανατολιζόμαστε και επαναπροσδιοριζόμαστε.
Moving Still
Οπτικο-ακουστική εγκατάσταση
Ιωάννης Γαρδικλής
Σύλληψη ιδέας / sound design / μουσική / video: Ιωάννης Γαρδικλής
Projection mapping / video: Αναστασία Παπαθωμά
Programming: Δημήτρης Στέφος
Μια διαδρομή που δεν ξεκινάει ποτέ. Μια κίνηση που δεν επιτελείται. Ένα βαγόνι που δεν κύλησε στις ράγες. Ακινησία και κίνηση συμβαίνουν ταυτόχρονα. Ιδέες και σκέψεις που διαγράφουν την πορεία τους μόνο μέσα στο μυαλό. Εμμονές καταδικασμένες να γυροφέρνουν στις ίδιες τοποθεσίες του ψυχισμού. Όμως, η ασφάλεια του ελέγχου εξασφαλίζει την πραγματοποίηση του ταξιδιού;
Κάθε ιδιωτικό δωμάτιο μπορεί να είναι ένα σημείο συνάντησης, εφόσον υπάρχει το σωστό χρονοδιάγραμμα. Συχνά ψάχνουμε για κάτι, που δεν ξέρουμε τι ακριβώς είναι, μέσα σε κάτι άλλο που έχουμε φανταστεί κάπως πιο συγκεκριμένα. Πολύ συχνά κάτι άλλο που μπορεί να θεωρηθεί παρόμοιο, μας δίνει την αίσθηση της απουσίας αυτού που τελικά πιστεύουμε ότι αναζητούμε.
Raindrops
Video art
Eυδοκία Θωμοπούλου & DILEMMA
Ένα μουσικό-εικαστικό ταξίδι, ένα σύγχρονο video art, που αποτελεί μια διεισδυτική μουσική ματιά στον χώρο του ταξιδιού, του όνειρου και της φαντασίας. Οι Dilemma, εμπνευσμένοι από τα μαθηματικά, τη λογοτεχνία και την ποίηση, εξερευνούν κρυμμένους ή απόμακρους κόσμους και προσωπικές ιστορίες, ενώ με την ευρύτητα της μουσικής τους ανάπτυξης σε συνδυασμό με την εικαστική παρέμβαση, ξεδιπλώνουν πολλαπλές ερμηνείες. Η Ευδοκία Θωμοπούλου, μέσα από τα projects The Narrative Nature of Blue και Feather of An Owl, εξερευνά με τις δελφικές εικαστικές χαρτογραφήσεις της το ρευστό, αλλά και άκρως αρχετυπικό σύμπαν του ασυνείδητου, καλώντας τον θεατή στο αέναο υπερβατικό ταξίδι.
She Who Estimates The Time Of Arrival (more and more and more or just better)
Θεατρική performance
Αντριάννα Μούτουλα
Κείμενο / ερμηνεία: Αντριάννα Μούτουλα
Τα τελευταία 6 χρόνια ταξίδεψε αμέτρητες φορές με αεροπλάνο. Σταδιακά σταμάτησε να σκέφτεται τις πιθανές μηχανικές βλάβες και τα ατυχήματα που θα μπορούσαν να προκληθούν. Δεν ξαναδιάβασε το περιοδικό με τις οδηγίες ασφαλείας, δεν μέτρησε τις σειρές μέχρι την έξοδο και δεν προσπάθησε να καταλάβει πώς θα πρέπει να φυσήξει στο σωσίβιο αν δεν φουσκώσει μόνο του. Αντίθετα, είδε την καμπίνα του αεροπλάνου σαν μια θεατρική σκηνή όπου σε κάθε πτήση, μια καινούρια παράσταση λαμβάνει χώρα.
Σ’ έναν κόσμο που όλα κινούνται, ο χορός θυμίζει την ανάγκη να μπούμε σ’ ένα παλιό βαγόνι και να ταξιδέψουμε πίσω, εκεί που ξεκινά για τον καθένα ο αγώνας επιβίωσης. Μέσα από την πηγαία κίνηση εξερευνούμε αν η πορεία καθορίζει τις επιλογές μας. Τι θα συνέβαινε αν δεν προχωρούσαμε μόνο ευθεία; Τι θα γινόταν αν...
Γένεσις
Μουσικό live
Γιώργος Βολίκας
Μουσική σύνθεση / πιάνο: Γιώργος Βολίκας
O μουσικοσυνθέτης Γιώργος Βολίκας παρουσιάζει ζωντανά στο πιάνο τον πρώτο του προσωπικό δίσκο με τίτλο «Γένεσις», που κυκλοφόρησε σε Ελλάδα και Κωνσταντινούπολη. Πρωταγωνιστικό ρόλο στη μουσική του έχει η μελωδία και το πιάνο, ενώ ο ίδιος δηλώνει ότι επιθυμία του είναι η δημιουργία εικόνων και συναισθημάτων στο ακροατήριο.
Για Να Συναντηθούμε
Αφηγηματική performance
Μαρία Πάντου
Αφήγηση: Μαρία Πάντου
Μουσική επένδυση / αφρικανική άρπα: Ματούλα Νικολοβιένη
Ποια είναι, άραγε, η συντομότερη απόσταση μεταξύ δύο ανθρώπων; Μην είναι η χαρά; Μην είναι η λύπη; Και τι θα έπρεπε, στ’ αλήθεια, να γίνει για να καλυφθεί αυτή η απόσταση; Παραμύθια και ιστορίες με ήρωες και ηρωίδες που τόλμησαν να κάνουν το βήμα προς τη συνάντηση, τη σύνδεση, την αλλαγή. Και μετά, τι; Η ιστορία θα το πει υπό τους ήχους της αφρικανικής άρπας.
Σημασία δεν έχει ο προορισμός αλλά η διαδρομή... Κι αν η διαδρομή είναι γεμάτη εκπλήξεις, ενοχλητικούς ήχους, ιδιότροπους συνεπιβάτες; Πώς η διαδρομή μπορεί να μετατραπεί σε μια περιπέτεια; Δύο γυναίκες διαφορετικές μεταξύ τους αλλά στη βάση τους τόσο ίδιες... Πώς οι μικρόκοσμοι έρχονται σε σύγκρουση και αλληλοεπιδρούν; πώς, κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού μέσα σ’ ένα βαγόνι τρένου, ένας επιβάτης μετουσιώνεται σ’ έναν εξερευνητή του εσωτερικού προσωπικού του ταξιδιού;
(-)Εμάς
Χορευτική performance
Ζωή Ευσταθίου
Σύλληψη / χορογραφία / ερμηνεία: Ζωή Ευσταθίου
Μουσική σύνθεση: Nathan Wouters
Μία παράσταση εμπνευσμένη από την παρουσία του χρόνου και την απουσία των ανθρώπων. Μία ιδιαίτερη σχέση που συνδέει μία γυναίκα με τον χρόνο, τον δικό της χρόνο. Τον χρόνο που κατασκευάζει η ίδια, τον χρόνο που ελέγχει και τον χρόνο που την ελέγχει. Η μετάβαση, από μία κατάσταση «Limbo» (αδράνειας), στην απόλυτη μύηση στη συνεχή κίνηση του χρόνου.
Ερωτόκριτος
Θεατρική διασκευή
Ομάδα Μπλεκ
Σκηνοθεσία / ενδυματολογία: Ομάδα Μπλεκ
Ερμηνεία: Λένα Μποζάκη, Αλεξάν Σαριγιάν,
Γιάννης Σίμος
Όχι, δεν ΗΤΑΝ. Μια φορά κι έναν καιρό, όχι, ΕΙΝΑΙ. Μια φορά και εις τους αιώνες των αιώνων. Να γιατί ο Έρωτας, για την Αθανασία. Μια θεατρική διασκευή του κλασικού ερωτικού ποιήματος του Β. Κορνάρου.
Σ’ ένα μαγικό ταξίδι στον χωροχρόνο, μέσα στα 12 κουπέ ενός βαγονιού, 12 μοναχικοί ταξιδιώτες (θεατές-συμμετέχοντες) θα συναντήσουν διάφορους συνεπιβάτες (ηθοποιούς - performers). Βασικό χαρακτηριστικό των τελευταίων είναι η ανάγκη τους να σπάσουν τη σιωπή, να μοιραστούν αυτό που τους συμβαίνει, κυρίως όμως να ακούσουν τις ιστορίες των συνεπιβατών τους. Μια άκρως διαδραστική και αυτοσχεδιαστική performance επικεντρωμένη στις συζητήσεις-εξομολογήσεις μεταξύ αγνώστων, που προκύπτουν κατά τη διάρκεια ενός μοναχικού ταξιδιού.
Ιντεκάλ
Χορευτική performance
Ελιάν Ρουμιέ
Χορογραφία / ερμηνεία: Ελιάν Ρουμιέ
Μουσική σύνθεση: Ελένη Αράπογλου
Δραματουργία: Ζωή Ευσταθίου
Η μετάβαση δεν είναι γραμμική και δεν έχει μία μόνο κατεύθυνση. Αποτελείται από μια μίξη στοιχείων όπως άλλωστε και η ελληνοσυριακή καταγωγή της performer. Με έμπνευση και επιρροές από την καταγωγή της, η καλλιτέχνιδα ερευνά ένα από τα στάδια της μετάβασης. Ένα μεταβατικό στάδιο με κύριο άξονα τον αποχαιρετισμό παρελθοντικών στοιχείων και την ελπίδα του μέλλοντος.
Μια αμιγώς προσωπική μελέτη πάνω στην από κοινού αφήγηση μιας ιστορίας με αφορμή τα όσα λέγονται σ’ αυτήν, και με εργαλεία τα όσα δεν τολμούν, ίσως ποτέ, να ειπωθούν. Μια performance που βασίζεται στο ΚΒΕΤΣ του Steven Berkoff.
Μια φανταστική, διαβατήρια «τελετουργία ενηλικίωσης», με στόχο την αποτύπωση του χρόνου ως οπτική μεταβολή. Το σαπούνι σε ρόλο «χρηστικής κλεψύδρας» όχι μόνο επιβεβαιώνει την αέναη πορεία του χρόνου αλλά και μετασχηματίζεται, φέροντας ανάγλυφα τη μνήμη ως αναπόσπαστο κομμάτι του.
7°
