Μια αθηναϊκή Belleville στην καρδιά του Κεραμεικού, η full color τοιχογραφία είναι το σημερινό μας εξώφυλλο.
Παιδιά, Belleville δεν έχει μόνο το Παρίσι. Εκείνη η εργατική συνοικία στα ανατολικά της πόλης είχε σίγουρα μια γοητεία το ’30 και το ’40. Κάτι που δεν συναντούσες εύκολα σε άλλα γεωγραφικά μήκη και πλάτη. Αν ήταν φωτογραφικό φίλτρο θα έμοιαζε με σέπια κι αν ήταν μουσική θα ήταν swing jazz, στοιχεία διαχρονικά που καθιέρωσαν την παλιά γειτονιά ως πολυπολιτισμικό hip σημείο αναφοράς της γαλλικής πρωτεύουσας. Δεν ήθελε πολύ για να βρεθεί το τρίο του αθηναϊκού Belleville και να κάνει αυτό που κάνει καλύτερα, αυτό που πάει στην Αθήνα, το σπρέι, το έξω και τα αυθόρμητα πράγματα του δρόμου. Πέντε άνδρες (Πάρης, Σπύρος, Billy Gee, Alex Martinez και Lune8), μουσικοί και γκραφιτάδες, τη βρήκαν σ’ ένα μαγαζί στα στενά του Κεραμεικού. Τελευταία έχουν φούριες, παρουσιάζουν στην Αθήνα το καινούργιο της μπαρ και της ετοιμάζουν για δώρο κάτι σαν την αυτοπροσωπογραφία της.
Η έκθεση «Trippin’ on Bellevill» είναι η full color τοιχογραφία που απέκτησε μόλις το Belleville. Όπου Belleville βλέπε καινούργιο μαγαζί με βλέψεις πολυχώρου σε μία από τις παλαιότερες γειτονιές της Αθήνας. Ένα παλιό τριώροφο νεοκλασικό με κορυφαία θέα και αισθητική, δημιούργημα του Πάρη και του Σπύρου, δύο καλών φίλων. Εραστές της μουσικής από παλιά, ο ένας μουσικός κι ο άλλος ηχολήπτης, έφτιαξαν ένα μαγαζί στα μέτρα τους, το στέκι που τους έλειπε, το ονόμασαν όμορφη πόλη, «Belleville» για την ακρίβεια, και τώρα που το βρήκαν του βάζουν ζωγραφιές και μουσικές.
Σπρέι κι ανοιχτά παράθυρα, ήλιος στη σκεπή, γιασεμιά στις γλάστρες, παλιά και ανακαινισμένα μποέμ σπίτια στα πεζοδρομημένα σοκάκια του Κεραμεικού με αυτή την παράξενη αστική ησυχία της Αθήνας που καταφέρνει να υπάρχει ακόμα και δυο βήματα απ’ την Πειραιώς. Αυτά συμβαίνουν απ’ έξω, γιατί μέσα βλέπω, Λυκαβηττό, περιστέρια, Μοναστηράκι, γκράφιτι, Πειραιά, μπίρες και Αθηναίους. Είναι η πόλη και η αλήθεια της ζωγραφισμένη με σπρέι στους τοίχους του πρώτου ορόφου του κτιρίου, να κλείνει το μάτι στην Αθήνα που απλώνεται κάτω απ’ τα παράθυρα και βουίζει, τρέχει κι αυτή να πιάσει την άνοιξη.
Σχεδόν μέσα σε μια νύχτα, το μπαρ που θα στηνόταν στο χώρο της έκθεσης ξηλώθηκε για να βαφτούν οι τοίχοι με χρώμα. Κι αυτό που στην αρχή δεν ήταν να αποτελέσει παρά μερικών μηνών έκθεση, όσο περνάει ο καιρός φαίνεται πως δύσκολα θα φύγει από εκεί. «Δεν μας πάει να σβήσουμε το έργο των παιδιών και ελπίζουμε να καταφέρουμε να το κρατήσουμε μόνιμα» μου λέει ο Πάρης και ο Billy εξηγεί: «Με πολλή αγάπη και πολλή δουλειά η ιδέα μας εξελισσόταν μέρα με τη μέρα και βλέπαμε την Αθήνα, τη δική μας Belleville, να μεταμορφώνεται, να δένει με τον πεζόδρομο της Σαλαμίνος, την Αγησιλάου, και τους αληθινούς δρόμους της πόλης, που συναντήθηκαν στους τοίχους του Belleville».
Οι ζωγραφιές με πάνε από το κέντρο μέχρι το λιμάνι, χαζεύω τα παιχνίδια που κάνει η πολύχρωμη αταξία του street art που όταν δεν είναι στο δρόμο τριπάρει κι αναρωτιέμαι... πώς ακριβώς τριπάρει μια έκθεση; Οι συμπτώσεις, βλέπετε. Η ιστορικός τέχνης, Μαριλένα Καρρά, έβαλε μία τάξη στην αντροπαρέα και, παίζοντας με το 3, συνειδητοποίησε:
«Η λέξη Belleville παραπέμπει σε 3 γεωγραφικά σημεία του πλανήτη. Σε μια πρώην εργατική συνοικία στο ανατολικό Παρίσι, γενέτειρα της Edith Piaf, μια πόλη του Illinois στις Δυτικές ΗΠΑ και ένα μπαρ στο κέντρο της Αθήνας. Παράλληλα, 3 mural artists ζωγραφίζουν τα 100 τετραγωνικά του πρώτου από τους 3 ορόφους του κτιρίου όπου στεγάζεται το Belleville. Το 2003 κυκλοφορεί στην Ελλάδα η ταινία animation “Les triplettes de Belleville” του Sylvain Chomet, με ηρωίδες 3 ηλικιωμένες γυναίκες που ζουν στην αμερικανική πόλη Μπελβίλ και την jazz. H έκθεση ονομάζεται “Trippin’ on Belleville”, δηλαδή τριπάροντας στη Μπελβίλ, περιδιαβαίνοντάς την σε παραισθησιακή κατάσταση, σε ευφορία. Ο αριθμός 3 αντιστοιχεί στο χημικό στοιχείο λίθιο, γνωστό ως “σταθεροποιητής διάθεσης”, αντικαταθλιπτικό. Αυτή η ευφορία και η χαρά αποτυπώνονται από τους τρεις street artists που απλώνουν στη χρωματιστή τοιχογραφία τους διάφορες όψεις, απόψεις και οπτικές της απόλυτης όμορφης πόλης, κατ’ ευφημισμόν ή όχι. Η Αθήνα που παρουσιάζεται με ιλλιγιώδη, ζαλιστικό τρόπο, με μια ευφορική, jazzy φρενίτιδα κι ευαισθησία, με ειρωνεία αλλά και συμπάθεια, χιούμορ και ουσιαστικότητα, προσδίδοντάς της τη γλυκιά θολούρα που τα κάνει όλα να φαίνονται ωραία και πολλά υποσχόμενα».
Έτσι σκοπεύει να κερδίσει το Belleville το στοίχημα που έβαλε με τον εαυτό του, να συνδέεται με την τέχνη. Οι χώροι του θέλουν να αποκτήσουν αληθινή χρήση και οι παρέες που θα συναντιούνται εδώ να λειτουργούν αυθόρμητα μπροστά σε αυτό και κάθε επόμενο έργο. Οι ομάδες, άλλωστε, γράφουν ιστορία. Γι’ αυτό το crew των Color Nomads ανέλαβε να δώσει τη δική του εκδοχή στη δικής μας Μπελβίλ, που τη λένε Αθήνα. Στριφογυρίζουν ανέμελα στις εικόνες της πόλης και μας ζητάνε να αφεθούμε, να παρασυρθούμε ξέφρενα, να τριπάρουμε με γουρλωτά και ζαλισμένα μάτια σαν εκείνα τα cartoons.
Περιμένω λοιπόν την Παρασκευή που θα γίνει κάτι όμορφο, ομαδικό, κάτι που θα είναι «respect», όπως λέει και ο Βilly.
Info: «Trippin’ on Belleville» από τους Alex Martinez, Lune82 και Billy Gee, 7 Απριλίου – 8 Μαΐου 2017, Belleville Σαλαμίνος 15, Κεραμεικός. Τη βραδιά των εγκαινίων η Idra Kayne, θα παίζει live Jazz και DJ set by Santoner Rpz και Easy Special artist guests: puppet / this is opioum/ sinke/ solalas. Making of film: Κώστας Μάνδηλας
8°
