- CITY GUIDE
- PODCAST
-
12°
Στις 22 Φεβρουαρίου 1987, πριν τριάντα χρόνια, μετά από μία επέμβαση ρουτίνας στη χοληδόχο κύστη, κατά τη διάρκεια της ανάρρωσης, η καρδιά του τον πρόδωσε και ο Andy Warhol πέρασε στην «απέναντι όχθη», αποκτώντας πλέον όχι τα 15 λεπτά αλλά τη διαχρονική και άφθαρτη διασημότητα που τόσο λάτρευε. Ο ίδιος ονομάστηκε ο Πάπας της Ποπ και η οικογένειά του έλαβε ένα άγνωστο χρηματικό ποσό ως αποζημίωση, από το νοσοκομείο.
Ο άνθρωπος που χάρισε στο κοινό του λάμψη και σκουπίδια, τέχνη και πυροτέχνημα, πίνακες, ταινίες, εγκαταστάσεις καλλιτεχνικής έμπνευσης ή απόλυτης πρόκλησης, σόκαρε, δημιούργησε κύματα οργής αλλά και λατρείας, έγινε είδωλο της υψηλής κουλτούρας και του χρηματιστηρίου της τέχνης, αυτό το κοινωνικό ζώο με το κυνικό χιούμορ δεν θα μπορούσε παρά να έχει και μία ιδιαίτερη σχέση με το θάνατο και το μετά.
Ακόμα καλύτερα, τον είχε απασχολήσει δημιουργικά η σχέση της φήμης των ανθρώπων πριν και μετά το θάνατό τους και μάλιστα, διάσημων και μη. Σχετικά με τη σειρά έργων «θανάτου» που, επί μία περίοδο δημιουργούσε, είχε πει: «Η σειρά με τα θανατικά που έκανα χωρίζεται σε δύο μέρη: το πρώτο έχει διάσημους θανάτους και το δεύτερο θανάτους άγνωστων ανθρώπων τους οποίους κανένας δεν ήξερε… Θεώρησα ότι θα ήταν ωραίο για αυτούς τους άγνωστους ανθρώπους, να τους θυμούνται αυτοί που, κανονικά, ούτε που θα τους έδιναν καμία σημασία.»
Το καλοκαίρι του 1964, όταν άρχιζε την προετοιμασία για την πρώτη του έκθεση στην γκαλερί Leo Castelli, ο επιμελήτης Henry Geldzahler τον είχε συμβουλεύσει: «Άντι, μάλλον φτάνει με το θανατικό πια, ε;» δείχνοντάς του ταυτόχρονα ένα δισέλιδο περιοδικού γεμάτο με πολύχρωμα λουλούδια. Ο Andy συντονίστηκε αμέσως. Μετά από λίγο καιρό παρέδωσε στον Geldzahler μία σειρά από πίνακες μόνο με λουλούδια, καμβάδες σε επανάληψη. Καταπατώντας το θάνατο χωρίς να το σκεφτεί και πολύ.
Στο βιβλίο του America, που κυκλοφόρησε δύο χρόνια πριν το θάνατό του, δίπλα σε φωτογραφίες με διάφορες ταφόπλακες γράφει: «Πάντα πίστευα ότι θα ήθελα τη δική μου ταφόπλακα να είναι κενή. Ούτε επιτάφια επιγραφή, ούτε όνομα. Ή, μάλλον, θα προτιμούσα να γραφτεί μόνο 'πλάσμα'.»
Σήμερα, στον τάφο του στο Πίτσμπεργκ, κοντά στους τάφους των γονιών του, η ταφόπλακά του γράφει όσα απαραίτητα γράφουν και οι άλλες, κοινές ταφόπλακες. Στην επέτειο των γενεθλίων του μαζεύονται φανς και συγγενείς του με τούρτες, κεριά, λουλούδια, κουτιά σούπας Campbell που τα αφήνουν δίπλα του, όλοι φορώντας μαύρα γυαλιά, μερικοί και λευκές περούκες από νάιλον, κάποιοι ντυμένοι και άλλες διασημότητες, π.χ. Έλβις. Του τραγουδούν happy birthday, του μιλάνε, απαγγέλλουν ποιήματα, στήνουν μικρά πάρτι και τραβάνε selfies γιατί, αν δεν τραβήξουν εκεί, πού θα τραβήξουν selfie;
Ο Warhol τους το ανταποδίδει: συνεχίζει και μετα θάνατον να δημιουργεί καλλιτεχνικό «θόρυβο» ή μάλλον λευκό θόρυβο και εκκωφαντικά ήσυχη pop art. Το ιντερνετικό δίκτυο EarthCam, σε συνεργασία με το Andy Warhol Museum και τη Βυζαντινή Καθολική Εκκλησία του Αγίου Ιωάννη, έστησε κάμερες πολλών megapixel σε διάφορες τοποθεσίες όπως π.χ. στην εκκλησία όπου βαπτίσθηκε ο Andy, καθώς και στο κοιμητήριο που ησυχάζει. Χωρίς καμία διακοπή, 24 ώρες την ημέρα, 7 ημέρες την εβδομάδα, αργίες, γιορτές, όλα μέσα, μπορείς να δεις τι συμβαίνει γύρω και επάνω στον τάφο του Andy. Μπορείς να μπεις στο τριπάκι παρακολουθώντας την εικόνα, έτσι κι αλλιώς είναι ένα είδος θεάματος που ο ίδιος το αγαπούσε να το κάνει στις ταινίες του όπως, για παράδειγμα στο Sleep του 1963, όπου η κάμερα παρακολουθεί τον στενό του φίλο John Giorno να κοιμάται, επί 5 ώρες και 20 λεπτά.
Παρακολουθήστε ΕΔΩ τον τάφο σε real time, διαλέξτε περίεργες ώρες της ημέρας, ακούστε τους μικρούς θορύβους και τριγμούς της φύσης (και ποιος ξέρει τι άλλο) γύρω, δείτε ίσως κάποιο περίεργο φως ή μία ομίχλη να περνάει φευγαλέα – ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να σκεφτεί αυτό το τρελό, ανήσυχο, ποζεράτο πνεύμα του Andy Warhol.
Και για λίγη instant pop art ακόμα. Παρακολουθήστε τον Andy Warhol να τρώει ένα χάμπουργκερ.
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ένα τεράστιο project για τις Κυκλαδίτισες, μια περπλάνηση στο όνειρο, το τέλος του τοπίου και ένα γιορτινό εικαστικό διήμερο
To έργο επανεμφανίστηκε μετά από 120 χρόνια
Η Ρεβέκκα Καμχή γράφει για τη γνωριμία της με τον καλλιτέχνη Κωνσταντίνο Κακανιά και για την αναδρομική του έκθεση στην γκαλερί της
Ένα έργο Τέχνης που απεικόνιζε τη ζωή σε ένα χαρέμι απομακρύνθηκε από έκθεση στο Αραβικό Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης του Κατάρ
180 εκθέματα παρουσιάζονται στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, πολλά από τα οποία φεύγουν για πρώτη φορά από την έδρα τους και ταξιδεύουν στην Αθήνα
Ένα φαινόμενο που η παρουσία του μεταξύ ψηφιακού κόσμου και αληθινών γειτονιών καταργεί τα όρια μεταξύ κατασκευασμένου και υπαρκτού
Εγκαίνια για την έκθεση στις 19 Δεκεμβρίου
Κάθε έργο είναι ένα ταξίδι δημιουργίας, που συνδέει το παρελθόν με το παρόν και ανοίγει παράθυρα σε νέες αντιλήψεις
Τι θα δούμε σε χώρους τέχνης και γκαλερί
Celestial Bodies Guide Us Through Dark Times σημαίνει ελπίδα, καλοσύνη, διαρκής αναζήτηση, κατανόηση και αποδοχή
Ο πίνακας είχε πουληθεί το 1890 σε ιδιώτη και είχε εξαφανιστεί
Μέχρι σήμερα έχουν εντοπιστεί μόλις έξι αυθεντικές φωτογραφίες του γάλλου ποιητή
Δυο εκθέσεις σύγχρονης τέχνης, μια έκθεση φωτογραφίας και ντοκιμαντέρ και ένα μεγάλο αφιέρωμα στη Τζούλια Δημακοπούλου
Μια σπουδαία έκθεση που περιλαμβάνει πάνω από 140 αδημοσίευτα ζωγραφικά έργα του
Μιλήσαμε με το ζευγάρι καλλιτεχνών που εκθέτουν για πρώτη φορά μαζί
Η αναδρομική του έκθεση «Shut your eyes and see» στο Μουσείο Β. & Ε. Γουλανδρή είναι γεμάτη φως, neon και κρυφά ή φανερά μηνύματα
Πρόκειται για ένα από τα ελάχιστα σωζόμενα έργα του που για δεκαετίες ήταν κρυμμένο
Εστιάζει στη σχέση του με τη γαλλική πρωτεύουσα και την περίοδο που συναντήθηκε με τους Τζιακομέτι και Πικάσο
Η έκθεσή της Terra Cognita είναι ένα προσκύνημα σε άγνωστους τόπους
Όλοι οι καταξιωμένοι Έλληνες καλλιτέχνες έχουν εκπροσωπηθεί με έργα τους
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.