Ένας θίασος υπέροχων κορμιών, ένας καινούργιος τρόπος να κοιτάς το σεξ. Η Apollonia Saintclair σχεδιάζει εικόνες που κάνουν την καρδιά να χτυπά δυνατά. Η ταυτότητά της είναι μυστική, κανείς δεν γνωρίζει πώς ονομάζεται ή σε ποια γωνιά του κόσμου κατοικεί. Όσα έχει να δηλώσει εκφράζονται μέσα από την ερωτική διάλεκτο των σχεδίων της. Χυμώδεις νύμφες που αγκαλιάζουν γιγάντιους φαλλούς, καμηλιέρηδες σε ανάβαση σάρκινων αμμόλοφων, αιδιολειξίες σε δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους, εξόφθαλμα ζουμ σε αυνανισμούς, μαστίγια, κέρατα, ουρές, φετιχιστικές τερατομορφίες, στολές BDSM. Το βίτσιο, η σεξουαλική ασυδοσία και ο αχαλίνωτος ηδονισμός εδώ έχουν το πάνω χέρι. Η Apollonia Saintclair μας προκάλεσε κύματα ενθουσιασμού. Ζητήσαμε συνέντευξη.
Ζούμε σε μια κουλτούρα σύμφωνα με την οποία η αυτοπροβολή θεωρείται αρετή. Ελάχιστοι μπορούν να αρνηθούν τους πειρασμούς της δημοσιότητας. Γιατί παραμένεις ανώνυμη;
Έχω μια σχεδόν σωματική ανάγκη να δημιουργώ εικόνες που διηγούνται ιστορίες. Κάθε σχέδιό μου είναι ένα βήμα προς την τεχνική εκπλήρωση αυτού του στόχου. Ποτέ δεν θέλησα να τοποθετήσω τον εαυτό μου στο κάδρο, δε με δελεάζει κάτι τέτοιο και ειλικρινά, αναρωτιέμαι γιατί θα έπρεπε κάτι τέτοιο να απασχολεί το κοινό. Μπορεί να μοιάζει αλαζονικό, αλλά δε χρειάζομαι την αναγνώριση για να επιβεβαιώσω την ύπαρξή μου. Νιώθω ζωντανή όταν σχεδιάζω. Αυτό αρκεί. Ασφαλώς κατανοώ ότι σήμερα είναι περίπου αδύνατο να παρουσιαστεί μια δουλειά χωρίς μια δόση μυθοπλασίας γύρω από τον δημιουργό της. Ουσιαστικά, ακόμη και το υποτιθέμενο μυστήριο της ταυτότητάς μου είναι ένα είδος μυθοπλασίας. Απλά εύχομαι η απουσία μου να αφήνει χώρο στο έργο να αποκτήσει τη δική του, ανεξάρτητη ζωή.
Αναμιγνύεις τη σεξουαλικότητα με το γκροτέσκο με έναν αλάνθαστα χιουμοριστικό τόνο. Είναι αυτός ο τρόπος που αντιμετωπίζεις τη ζωή και την τέχνη;
Κοιτώντας τον κόσμο αντικρίζω μυστήριο, έξαψη και ειρωνεία. Πρόκειται για στοιχεία που προσπαθώ να διοχετεύσω στη δουλειά μου. Προπάντων σχεδιάζω προκειμένου να αναδημιουργήσω τα συναισθήματα που ένιωσα βιώνοντας τη ζωή και ανακαλύπτοντας ουσιώδη έργα τέχνης.
Πόσο σημαντική είναι η επιρροή του Moebius και του Milo Manara στη δουλειά σου; Μοιάζεις να καταλαμβάνεις έναν καλλιτεχνικό χώρο ακριβώς ανάμεσα στους δύο αυτούς αριστοτέχνες της μελάνης.
Βέβαια. Ήταν το μητρικό μου γάλα. Έχουν καθορίσει το τι θέλω να πετύχω ως καλλιτέχνης, όσο και σαν άνθρωπος.
Ασφαλώς θα είχες αρκετές προτάσεις συνεργασίας για κάποιο graphic novel. Ενδιαφέρεσαι;
Ο σχεδιασμός μου είναι ακόμη αρκετά περίπλοκος και βραδύς για τις απαιτήσεις του κόμικ. Θα ήταν όντως υπέροχο, αλλά χρειάζεται να προοδεύσω αρκετά προτού το επιχειρήσω.
Τι είναι αυτό που σε συναρπάζει στο σενάριο του μοναδικού καρέ;
Ταιριάζει στον τρόπο που σκέφτομαι. Στη λογοτεχνία, για παράδειγμα, αρέσκομαι στα διηγήματα, τα οποία θεωρώ πολύ δύσκολη τέχνη. Είναι σαν να διαθέτεις ένα και μόνο βλήμα για να πετύχεις το κέντρο του στόχου. Κάπως έτσι λειτουργούν και οι εικονογραφήσεις μου.
Πώς ορίζει την πρόοδο μια καλλιτέχνιδα του είδους σου; Επιδιώκεις τεχνική αρτιότητα; Ή θα προτιμούσες να κατακτήσεις νέα ύψη του φαντασιακού;
Αμφότερα πηγαίνουν χέρι χέρι. Υπάρχουν εικόνες στο μυαλό μου τις οποίες αδυνατώ προς το παρόν να σχεδιάσω λόγω τεχνικών ελλείψεων. Η εμπειρία μου δείχνει ότι οι νέες ικανότητες εμπνέουν νέες εικόνες –η φόρμα και το περιεχόμενο δεν είναι ξεχωριστές οντότητες, η σχεδιαστική μαγεία προκύπτει μέσα από τη συνδιαλλαγή τους.
Πόσος χρόνος απαιτείται για να ολοκληρώσεις ένα έργο άπαξ και το συλλάβεις; Φαντάζομαι ότι απαιτείται ιώβεια υπομονή, παρότι ζούμε σε ανυπόμονους καιρούς και όλοι ψάχνουν το πιο ακαριαίο φιξ.
Ορισμένα σχέδια χρειάζονται μήνες, ακόμη και χρόνια ώσπου να ωριμάσουν. Κάποια άλλα γίνονται ξεκάθαρα μέσα σε ένα μισάωρο. Μόλις αποκρυσταλλωθεί η ιδέα αυτού που θέλω να κάνω, περνάω τα μελάνια, τα οποία, ανάλογα με την πολυπλοκότητα ή το μέγεθος μπορεί να απαιτήσουν από δύο έως οχτώ ώρες. Κάθε σχέδιο πάντως είναι προϊόν της ανυπομονησίας μου να τελειώσω. Σπάνια κάνω διορθώσεις ή αναθεωρημένες εκδοχές.
Ποια είναι τα προτιμητέα σου εργαλεία; Χρησιμοποιείς κυρίως σινική μελάνη; Ενσωματώνεις ψηφιακά μέσα;
Εργάζομαι κυρίως με μια ψηφιακή ταμπλέτα. Ανακάλυψα πρόσφατα το ηλεκτρονικό μελάνι και έπειτα από δοκιμές και λάθη κατόρθωσα να σχεδιάσω γραμμές που προσομοιάζουν την αίσθηση της σινικής. Είναι τόσο βολικό: μπορώ να δουλέψω οπουδήποτε και σε κάθε μέγεθος χωρίς να πρέπει να κουβαλάω το εργαστήριό μου. Παράλληλα, καθώς δημοσιεύω κυρίως σε ηλεκτρονικές πλατφόρμες, είναι πρακτικό το να αποφεύγω τη μεσολάβηση χαρτιού και σκάνερ.
Είναι εντυπωσιακό το ότι οι εικόνες σου κατοικούν τόσο έντονα στο παρόν –συχνά και στο μέλλον. Υπάρχει μια ρετρό ποιότητα στη δουλειά σου που θα την καθιστούσε ιδανική για παρελθοντικούς κόσμους. Για τη βικτωριανή Αγγλία, ή για τη Γερμανία της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης. Το σκέφτεσαι ποτέ;
Το λοιπόν, ποιος ξέρει, ίσως είμαι όντως ένα βικτωριανό βαμπίρ με το ένα πόδι στο φέρετρο…
Νιώθεις άνετα στον ψηφιακό κόσμο; Κατανοώ ότι απέκτησες σημαντικό κοινό μέσω του tumblr, καθώς και ότι εκτιμάς την ποικιλομορφία του μέσου. Ωστόσο ένα σημαντικό μέρος του έργου σου ίσως δεν θα τυπωθεί ποτέ. Ενώ οι τόσες φίνες λεπτομέρειες μπορεί να χαθούν στις οθόνες κινητών και τάμπλετ. Σε προβληματίζει το γεγονός;
Πιστεύω στη γεωμετρικότητα των εικόνων: αν μια σύνθεση είναι αρκετά δυνατή, θα αναδειχθεί σε όλα τα μεγέθη. Όντως ωστόσο αρκετές λεπτομέρειες λείπουν στην οθόνη, και είναι πάντοτε ωραίο να μπορείς να κρατήσεις ένα απτό έργο στα χέρια σου.
Δηλώνεις κάτοικος του «παλιού κόσμου». Αισθάνεσαι στοργή προς την Ευρώπη;
Μου αρέσει η διαφορετικότητα που ενυπάρχει στην ενοποίηση. Αρκεί να ταξιδέψεις λίγα χιλιόμετρα για να ανακαλύψεις νέους κόσμους. Είναι το μεγάλο μας επίτευγμα, μοιραζόμαστε κοινή ιστορία μαζί με ποικίλες πτυχές. Γελάω λίγο με όσους διαμαρτύρονται για την έλλειψη ευρωπαϊκής ταυτότητας. Αρκεί να διασχίσεις την ήπειρο για να διαπιστώσεις την κοινή κληρονομιά –και την κοινή μοίρα.
Καθώς είμαι αδηφάγα καταναλώτρια τέχνης, οι επιρροές μου είναι αναρίθμητες. Δύο καλλιτέχνες όμως πάντοτε ξεχωρίζουν: Ο Man Ray και ο Carlo Mollino. Ανάμεσα στους σύγχρονους δημιουργούς των οποίων τη δουλειά λατρεύω θα μπορούσα επίσης να αναφέρω τους Insuh, Ingrid Mouth, Jared Muralt, Bernulia, Petites Luxures, Ellen von Unwerth, Phil Tworavens.
Έχει συμβεί να σε ποθήσουν χάρη στη δουλειά σου;
Όντας αφηρημένη παρουσία, η οποία υφίσταται μόνο μέσα από το έργο της, δε συμβαίνει τακτικά. Ένας γνωστός μου πάντως με αποκαλεί ψηφιακή ροκ σταρ. Οι περιστασιακές εξομολογήσεις μένουν στο πλαίσιο του ιδιωτικού.
15°
