Εικαστικα

Γιν-Γιανγκ στις όχθες του ποταμού Βιστούλα

O πολυβραβευμένος φωτογράφος M. Ryczek μιλάει στην A.V.

13.02.2016, 14:31
Καλλιστώ Γούναρη
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Eπιλογές

Health & Fitness Όταν ψηλαφείς κάτι στο στήθος σου ανάμεσα σε δύο μαστογραφίες: «Και τώρα, Δάφνη, τρέξε!»

Δήμητρα Γκρους

Ελλαδα Κάτω στον Πειραιά: Βόλτα γύρω από το μεγαλύτερο επίνειο της χώρας

Τάνια Σκραπαλιώρη

Θεματα Voice 102.5: LIVE

A.V. Team

Το όνομα του φωτογράφου Marcin Ryczek, ετών 33, από την Πολωνία, μπορεί προς το παρόν να μην σας θυμίζει κάτι. Ίσως επειδή έχει διακριτικό και σεμνό προφίλ. Ακόμα και έτσι όμως, ενθουσιάζει εκατομμύρια ανθρώπους στον κόσμο. H ματιά του Marcin είναι απλή και ειλικρινής. Την επιτυχία δεν την επιζήτησε. Του ήρθε κάπως απροσδόκητα όταν το 2013, η φωτογραφία του «A Man Feeding Swans in the Snow» δημοσιεύτηκε αρχικά σε μια τοπική ηλεκτρονική σελίδα της Κρακοβίας. Το κοινό την απογείωσε, η Huffington Post την κατέταξε μέσα στις 5 καλύτερες παγκοσμίως, η Guardian, η La Reppublica, η Der Spiegel, η Telegraph της αφιέρωσαν δισέλιδα. Και από τότε βραβεύεται συνεχώς σε διεθνείς διαγωνισμούς*.

Όμως το «χαρτοφυλάκιο» του Marcin διαθέτει και άλλες αξιόλογες φωτογραφίες. Κατεξοχήν ασπρόμαυρες, έχουν αυτή την μοναξιά και την απλότητα των καλλιτεχνών του πρώην λεγόμενου ανατολικού μπλοκ. Μοιάζουν να κινούνται ανάμεσα στις κλασικό και το νέο, όπως το σύγχρονο διαμέρισμά του στην Κρακοβία που στους τοίχους του έχει παλιούς πίνακες που ο ίδιος βρίσκει τις υπαίθριες αγορές. Στα άμεσα πλάνα του είναι η ασπρόμαυρη Αθήνα. Πάντως αυτή τη στιγμή σχεδιάζει το δεύτερο ταξίδι του στην Ινδία και το θεωρεί κομβικό, διότι είναι η χώρα που πριν μια 7ετία του άλλαξε την οπτική του για την φωτογραφία.

Marcin, τι βλέπουμε στις φωτογραφίες σου;

Ο καθένας μπορεί να δει κάτι άλλο, να δώσει μια διαφορετική ερμηνεία. Οι φωτογραφίες μου είναι συγκεκριμένες. Είναι αποσπασματικές αποτυπώσεις της πραγματικότητας με πολλές αναφορές στη γεωμετρία, αλλά η φόρμα δεν είναι ζωτικής σημασίας. Οι μεταφορές είναι από τα θέματα που απασχολούν εμένα αυτή τη στιγμή. Παρ 'όλα αυτά δεν θέλω να προτείνω μία ερμηνεία. Όταν μιλώ με τους ανθρώπους εκθέσεις μου, μερικές φορές εκπλήσσομαι γιατί βλέπουν φωτογραφίες μου που εγώ δεν είχα δει ποτέ πριν. Και είναι όμορφο που μπορώ να μαθαίνω για φωτογραφίες μου από τους άλλους.

Τυχαίνει να είσαι εκεί την κατάλληλη στιγμή ή το κυνηγάς;

Για μένα η φωτογραφία έχει να κάνει με την αναμονή, δεν είναι τυχαία. Αυτή είναι η διαδικασία. Όταν βγαίνω με τη φωτογραφική μηχανή μου, επιδιώκω να κάνω focus σε καθημερινά θέματα. Κλείνω τις σκέψεις μου κοιτάω τι συμβαίνει γύρω μου. Αυτή η προσέγγιση με βοηθάει εντοπίζω τις λεπτομέρειες που δεν βλέπω στην καθημερινότητα. Όταν βρίσκω επιτέλους την θέση που μ αρέσει, περιμένω εκεί για να συμβεί κάτι. Η φωτογραφία μου διδάσκει πώς να είμαι υπομονετικός.

Μας αρέσει που βάφεις ασπρόμαυρή την οπτική μας. Όμως γιατί μόνο μαύρο και άσπρο;

Έχω επικεντρωθεί στην μινιμαλιστική φωτογραφία και με το ασπρόμαυρο το υπογραμμίζω. Είναι, επίσης, μια αναφορά στην παλιά κλασική φωτογραφία. Ωστόσο, το μήνυμα της φωτογραφίας είναι το πιο σημαντικό για μένα και αν χρειάζομαι τα χρώματα να δείξω κάτι θα το κάνω. Πρόσφατα τράβηξα πολλές έγχρωμες φωτογραφίες (αλλά και πάλι δεν είναι πολύ πολύχρωμο) και είναι μια χαρά.

Η φωτογραφία «Ένας άνδρας ταΐζει κύκνους στο χιόνι» βραβεύτηκε πολλές φορές, δημοσιεύτηκε σε περιοδικά και portals, και σε κάνει διάσημο. Πώς σε επηρεάζει αυτό;

Είναι μια μεγάλη τιμή. Η μεγαλύτερη ανταμοιβή για μένα προέρχεται από ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Το γεγονός ότι αυτή η εικόνα τους αγγίζει και ότι την ερμηνεύουν με δικό τους τρόπο το δικό τους τρόπο είναι πολύ ενθαρρυντικό για μένα. Όταν κάνω τη δουλειά μου επικεντρώνομαι στην συναισθήματά μου, αλλά είμαι ευτυχής που τρόπος που βλέπω τον κόσμο αγγίζει την ευαισθησία των άλλων. Αυτό μου δίνει δύναμη να δημιουργήσω.