Γόπες παντού. Η Αθήνα με τα νέα αντικαπνιστικά μέτρα έχει ήδη γίνει ένα τεράστιο υπαίθριο καπνιστήριο. Θέλουμε τασάκια –το νέο «στολίδι» του αστικού τοπίου–, και τα θέλουμε τώρα. 8 ντιζάινερς σχεδιάζουν για το HOME τη δική τους εκδοχή.
Τι κοινό έχει ένα αναμμένο κερί με ένα σβησμένο τσιγάρο…
Γιώργος Βαβυλουσάκης, Τασάκι-μανουάλι
Το τασάκι είναι ένα αντικείμενο όχι ιδιαίτερα κορεσμένο σχεδιαστικά. Η πρόταση αυτή, χωρίς να αποτελεί καινοτομία, είναι εμπνευσμένη από τα εκκλησιαστικά μανουάλια, σε σύγχρονη σχεδιαστική γραμμή, με απλά υλικά, μέταλλο και σκληρό πλαστικό. Περιέχει άμμο και μπορεί να τοποθετηθεί εύκολα σε εξωτερικούς χώρους με σκέπαστρο. Είναι σίγουρο ότι οποιαδήποτε μορφή απαγόρευσης εμπεριέχει καταπίεση, ανεξάρτητα αν οι προθέσεις είναι προς το κοινό όφελος. Τελικά και οι Έλληνες θα μεταβούν στη νέα αυτή κατάσταση, αλλά όπως πάντα με το δικό τους τρόπο…
Να μην απαγορεύουμε ούτε να επιβάλλουμε, είναι σημαντικό να υπάρχουν επιλογές
Κωνσταντίνος Χούρσογλου, Καταφύγιο καπνιστών
Το καταφύγιο προσφέρει προστασία στους καπνιστές σε ένα χώρο οικείο, που ενισχύει την κοινωνικότητα και όχι τον εξοστρακισμό των καπνιστών. Άνθρωποι άγνωστοι μέχρι προ λίγου, απολαμβάνουν μαζί την επιλογή τους, προστατευμένοι από τον καιρό ή τους αντικαπνιστές. Από την άλλη, οι υπόλοιποι πολίτες βρίσκονται αντιμέτωποι με ένα αντικείμενο με ιδιαίτερα υλικά και πολύ πράσινο, κάτι σχεδόν άγνωστο στην πόλη μας.
Η ομορφιά (και η αγάπη) βρίσκεται παντού – αρκεί να επιτρέψεις στο μυαλό σου (και την καρδιά σου) να τη δει!
Θανάσης Μπάμπαλης, Σταχτοδοχείο-κάδος αχρήστων
Το σταχτοδοχείο προσεγγίζεται από όλες τις μεριές, ενώ οι δύο μεταλλικές επιφάνειες (καπάκια) στο πάνω μέρος είναι κεκλιμένες για να εξυπηρετείται το σβήσιμο των τσιγάρων που στη συνέχεια πέφτουν στο σταχτοδοχείο. Στο κέντρο των επιφανειών βρίσκεται η οπή του κάδου για τη ρίψη οποιουδήποτε άλλου (μη ανακυκλώσιμου) απορρίματος. Το κυκλικό σχήμα εξυπηρετεί την κοινωνικοποίηση των καπνιστών, αποτελεί το κέντρο μιας παρέας σε διάλειμμα εργασίας κ.ά. Έχει ύψος πάνω από 110 εκ. για να μην είναι εύκολα προσβάσιμο σε μικρά παιδιά. Η ξύλινη επένδυση είναι από Accoya wood που είναι 100% φυσικό και αντέχει σε εξωτερικές συνθήκες. Ο σκελετός και το σταχτοδοχείο είναι από ανοξείδωτο χάλυβα, επίσης για αντοχή σε εξωτερικές συνθήκες. Σε περίπτωση βροχής έχει μικρές οπές για αποστράγγιση. Το οργανικό σχήμα της πρότασης είναι δανεισμένο από τη φύση, και τα υλικά επίσης.
Ένα ανθρωπάκι έχει πάνω του γραμμένη την εντολή «σβήσ’ το και πέτα το». Δείχνει τη χρήση του σταχτοδοχείου και παράλληλα σε παροτρύνει να κόψεις το κάπνισμα. Το πέταγμα της γόπας γίνεται από τις συγκεκριμένες τρύπες που βρίσκονται στο θώρακα. Η φωτογραφία, τυπωμένη, με όλες τις γόπες που πέφτουν στους πνεύμονες, έχει στόχο να κλονίσει τον καπνιστή. Το σβήσιμο του τσιγάρου γίνεται σε προκαθορισμένη ζώνη, στην πάνω από τις τρύπες ανάγλυφη επιφάνεια. Το κάλυμμα στην πάνω πλευρά του θώρακα είναι για προστασία από τη βροχή. Το άδειασμα του σταχτοδοχείου γίνεται με περιστροφή του θώρακα. Ενδεικτικές διαστάσεις: Υψος 120 εκ., πλάτος 50 εκ., πάχος 25 εκ. Υλικό: χάλυβας. Ηλεκτροστατικά βαμμένο. Στερεωμένο στο έδαφος.
Η έννοια του Quadrilatero (τετράπλευρο) κλείνει μέσα της την ιδέα της «εξαπάτησης» όσον αφορά την κύρια λειτουργία του. Το τασάκι αυτό δεν είναι ένα νέο, ξένο στοιχείο που θα συμπληρώσει την εικόνα του δρόμου, αλλά μια γλάστρα με διπλή λειτουργία. Έχει σχεδιαστεί για τη Μεσόγειο και το ήπιο κλίμα της που επιτρέπει να έχουμε φυτά όλο το έτος.
Το Quadrilatero είναι από πολυπροπυλένιο (ένα διαφανές οικολογικό πλαστικό υλικό) και αυτό του επιτρέπει να φωτίζεται από μέσα και να γίνεται ακόμα πιο ελκυστικό.
Ήθελα να κάνω ένα τασάκι με ανακυκλωμένα υλικά (όπως κάνω πάντα στη δουλειά μου), με υλικά από ένα άλλο σύμπαν, να κάνω ένα «κολάζ» μεταξύ δύο κόσμων και στη συνέχεια να φέρω ένα νέο πνεύμα στην κοινή ιδέα του σταχτοδοχείου. Επέλεξα να το κάνω με ανταλλακτικά αυτοκινήτων, γιατί τα τσιγάρα, όπως και τα αυτοκίνητα, παράγουν καπνό και η αντίθεση μεταξύ μηχανής και καπνού είναι αρκετά ενδιαφέρουσα.
Μέχρι τώρα τασάκι του υπαίθριου καπνιστή είναι το γνωστό Μεγάλο Τασάκι, εκεί καταξιώνεται η ελεύθερη ρίψη της γόπας. Η ρίψη συνήθως συνοδεύεται από διάφορα ποδοσφαιρικά, όπως πάτημα, σουτάρισμα κ.λπ. Οποιαδήποτε λοιπόν προσπάθεια υποκατάστασης του Μεγάλου Τασακιού προϋποθέτει ότι ο υπαίθριος καπνιστής αισθάνεται και λίγο Γκάλης και λίγο Μέσι. Μπορεί να χρησιμοποιήσει είτε τα χέρια είτε τα πόδια είτε και τα δύο μαζί. Γι’ αυτό χρειάζεται ένα Άνω-Κάτω Τασάκι. Το Κάτω Τασάκι στη συγκεκριμένη περίπτωση μπορεί να είναι εγκιβωτισμένο στο πεζοδρόμιο με μια σχάρα πάνω. Η άμμος προτιμάται από το νερό που μετατρέπει τα αποτσίγαρα σε ένα βρoμερό ζουμί. Επίσης, το περίβλημα της όλης κατασκευής σχηματίζει έναν πολύ χρήσιμο ανεμοφράκτη. Κι επειδή ο χώρος στο πεζοδρόμιο δεν είναι απεριόριστος, καλό είναι το τασάκι του δρόμου να συνδυάζεται με μια ακόμα ανάγκη, όπως αυτή του stand περιοδικών και εφημερίδων.
Και η «ψαριά» από τα αποτσίγαρα της μέρας εκεί έξω στην πόλη «γραπώνεται» πολύ εύκολα στα «δίχτυα» ενός υπερμεγέθους χωνιού, με σαφή αναφορά στο πακετάρισμα της ψαραγοράς. Έχει ύψος 80 εκ., είναι από λευκό πολυπροπυλένιο, με μια σχάρα-καπάκι και με το σαφές μήνυμα-πρόσκληση «Εδώ η καλή η γόπα!». Γιατί θέλει και χιούμορ η απαγόρευση. Θα συμφωνούσε και ο James.
15°
