Μοντέρνα αρχιτεκτονική της Αθήνας του ’60 με πινελιές τροπικής βραζιλιάνικης κουλτούρας
New Hotel, Φιλελλήνων 16
Οι πρωτοποριακοί designers από το Σάο Πάολο Fernando και Humberto Campana, που ανέλαβαν τον επανασχεδιασμό του ξενοδοχείου New Hotel, πρώην Olympic Palace, σχεδιασμένο από τον Ιάσονα Ρίζο, επεμβαίνουν δυναμικά στο εσωτερικό του ξενοδοχείου δημιουργώντας ένα νέο χώρο που αναδύεται από τον παλιό τόσο εννοιολογικά όσο και κυριολεκτικά, βασιζόμενοι στις αρχές της ανακύκλωσης και της επανάχρησης, ένα χώρο όπου η τέχνη μπλέκεται με τη χειροτεχνία, η εργονομία με τη λιτή πολυτέλεια, η παράδοση με τη σύγχρονη τάση της μόδας. Στο νέο χώρο του εστιατορίου «New Taste», οι τρεις καμπάνες-φώτα της εταιρείας Edra που αιωρούνται πάνω από τα τραπέζια, συναρμολογούνται από 540 ασύμμετρα γυαλιστερά κομμάτια ανοδιωμένου αλουμινίου σε μπρούτζινες αποχρώσεις και χτυπούν στο ρυθμό της μπόσα νόβα.
Οι σκανδιναβικές καρέκλες του παλιού εστιατορίου ανακυκλώνονται δημιουργικά και ντύνονται σε κόκκινες αποχρώσεις, ενώ η κλασική καρέκλα Thonet γίνεται κίτρινη. Συρτάρια, πόρτες, ανάγλυφα πόδια καρέκλας, τάβλες κρεβατιών, κατεστραμμένα κομοδίνα, πλαίσια από καθρέφτες, κεφαλάρια, καδρόνια, ποδιές παραθύρων και κομμάτια τραπεζιών σχηματίζουν ένα ξύλινο γλυπτικό σύμπλεγμα που αναρριχάται στα υποστυλώματα του καφέ-εστιατορίου θυμίζοντας αφρικανικά δέντρα μπαομπάπ. Η ολόλευκη μαρμάρινη σκάλα με την ξύλινη κουπαστή διατηρεί τον αρχικό εντυπωσιακό χαρακτήρα της, ενώ οι διάδρομοι και ο τοίχος της σκάλας καλύπτονται από barkcloth ή αλλιώς υφασμάτινο φλοιό, ένα ευπροσάρμοστο μαλακό υλικό φιλικό προς το περιβάλλον που παράγεται από το φλοιό του Natalensins Ficus, ένα σπάνιο είδος συκιάς της Ουγκάντα.
Στα υπνοδωμάτια δεσπόζουν κομψοί ακανόνιστοι καθρέφτες, δάπεδα από μπαμπού, πολυπρισματικοί νιπτήρες από ορείχαλκο και μοντέρνα έπιπλα από ανακυκλωμένα υλικά και ντόπιους τεχνίτες. Τρεις διαφορετικοί τύποι δωματίων σε σύνολο 79 φιλοδοξούν να οικειοποιηθούν το φολκλόρ της περιοχής του ιστορικού κέντρου, επενδύοντας σε αναγνωρίσιμα πολιτισμικά αθηναϊκά μοτίβα. Οι φιγούρες του θεάτρου σκιών λαξεύονται σε εκτυφλωτική μπρούτζινη λαμαρίνα, οι εκκεντρικά διαυγείς γαλάζιες χάντρες που προφυλάσσουν από το κακό μάτι μετασχηματίζονται σε εντυπωσιακά επιτοίχια φωτιστικά, ενώ οι παλιές τουριστικές αθηναϊκές καρτ ποστάλ στριμώχνονται σε πανέλα πλεξιγκλάς κουβαλώντας την πατίνα του χρόνου.
«Το σημαντικότερο είναι να παραμένουμε πιστοί σε μια αρχιτεκτονική που βελτιώνει την καθημερινότητα και αφήνει θετικό αποτύπωμα στο περιβάλλον», τονίζει ο Πάνος Ευστρατίου.
Παλιά βιομηχανικά συγκροτήματα στην Αθήνα και τον Πειραιά μεταμορφώνονται σε σύγχρονες κατοικίες, γραφεία και πολιτιστικούς χώρους, συνθέτοντας τη νέα αφήγηση της πόλης
