Το εξοχικό του Φώτη Σεργουλόπουλου στο Παγκράτι

Το σπίτι μου είναι μια παλιά μονοκατοικία του ’58 με κήπο. Δεν έχει μείνει ποτέ κανείς άλλος εκτός από την οικογένειά μου κι αυτό από τη μία με κάνει να νιώθω θετική ενέργεια, από την άλλη όμως με καταδυναστεύει – δεν τολμώ να σκεφτώ ότι κάποτε μπορεί να χρειαστεί να μετακομίσω. Είμαι ευτυχής που έχω τόσο κοντά τους συγγενής μου.

Είναι πολύ διακριτικοί κι εγώ έχω ξεπεράσει προ πολλού τις τάσεις φυγής – άσε που η μαμά μου, κατά γενική ομολογία, φτιάχνει τα καλύτερα γεμιστά της πόλης! Εγώ κατοικώ στο ισόγειο, εκεί που παλιά έμεναν ο παππούς μου και η γιαγιά μου, στο υπόγειο μάλιστα, που τώρα έχω μετατρέψει σε μίνι γυμναστήριο, είχε ο παππούς μου το εργαστήρι του κατασκευής τεχνητών λουλουδιών γάμου.

Είναι ένα σπίτι ανοιχτό, από εδώ έχει περάσει κόσμος και ντουνιάς. Η Βίσση κι ο Καρβέλας, ο Κοτέντος, ο Βυνιχάκης, η Πατρίτσια Φιλντ, η Έφη Σαρρή, ο Filep Motwary, ένας cult σχεδιαστής ρούχων. Έχουν γίνει μνημειώδη πάρτι, Πρωτοχρονιές, γενέθλια, επιδείξεις ζαχαροπλαστικής (από το φίλο μου τον Στέλιο Παρλιάρο), μέχρι και τάπερ έχουμε μαζευτεί να αγοράσουμε!

Είμαι πολύ ακατάστατος, γι’ αυτό ο χώρος είναι πολύ λιτός, δεν θέλω να με μπερδεύουν πολλά έπιπλα και πράγματα. Δεν είμαι συλλέκτης, όμως μ’ αρέσει η τέχνη, ένα μεγάλο έργο του νέου καλλιτέχνη Κώστα Μπαλτίδη κυριαρχεί στην τραπεζαρία.

Το σπίτι έχει ένα μυστικό. Από κάτω του περνάει ένα παλιό ρέμα της περιοχής! Γι’ αυτό είναι πολύ δροσερό και το air condition ανάβει μόνο στους μεγάλους καύσωνες. Για τον ίδιο λόγο πιάνει αμέσως και ό,τι φυτέψω. Πιο πολύ μ’ ενδιαφέρει το έξω παρά το μέσα του σπιτιού μου. Πέρσι ανακαίνισα τον κήπο, έβαλα φώτα, καθρέφτες, πρόσθεσα δύο σφενδάμους και πολλά μπαμπού – με βοήθησε πολύ ο φίλος μου αρχιτέκτονας Αντώνης Σκορδίλης.

Το καλοκαίρι μαζευόμαστε όλη η παρέα εδώ, βουτάμε τα πόδια μας στη πισίνα-jacuzzi (η άλλη μεγάλη μου πολυτέλεια), κολυμπάμε και πλατσουρίζουμε μέχρι αργά τη νύχτα πίνοντας δροσερά ποτά και ακούγοντας μουσική – γαλλική νεοπόπ και lounge κομμάτια. Τα Σαββατοκύριακα, που έξω γίνεται παντού χαμός, δεν θέλουμε να πάμε πουθενά, το δικό μου… μπαρ είναι το καλύτερο!»

1 Τα καπελάκια είναι το φετίχ μου και τα αγοράζω συνήθως από events. Το ένα είναι από την πιο συγκλονιστική συναυλία της ζωής μου, της Mylène Farmer, και το άλλο από τον τελικό γυναικών του Roland Garoche που πήγα πριν χρόνια – εκπλήρωση ονείρου που είχα από παιδί.

2 Χειροποίητο πανί που αγόρασα στη λίμνη του Μαλάουι από Αφρικανούς χειροτέχνες.

3 Την κανάτα μού τη χάρισε η Μαρία μου, φιλοξενεί δροσερές φυσικές λεμονάδες από τη λεμονιά.

4 Το τελευταίο μου τεχνολογικό απόκτημα, MacAir της Apple. Συγκλονιστικό! Ζυγίζει λιγότερο από κιλό και στήθηκα ώρες στην ουρά στη Νέα Υόρκη για να το πάρω.

5 Όλα στο σπίτι μου είναι κατασκευές. Οι καρέκλες Eiffel των Charles & Ray Eames είναι το πιο ντιζάιν έπιπλο του σπιτιού.

6 Τα κεραμικά από τη Βεντουράκη τα είχα σταμπάρει καιρό. Τελικά, μου τα χάρισε μια φίλη που ζει στο Λονδίνο, ενθύμιο της φιλοξενίας που της έκανα.

7 Η πορτοκαλιά φυτεύτηκε το ’58, όταν χτίστηκε το σπίτι. Έχω σκαρφαλώσει πάνω της, έχω πέσει και χτυπήσει, κάνει ακόμη τα ωραιότερα πορτοκάλια που έχω φάει ποτέ.

8 Η πισίνα-jacuzzi είναι η πολυτέλειά μου! Δεν μου κόστισε πολλά λεφτά και είναι το πιο χαλαρωτικό πράγμα του σπιτιού. Το χειμώνα τη θερμαίνω και αχνίζει – πολύ ωραία!

9 Σ’ αυτό το τραπέζι έχουν φαγωθεί τα πιο ωραία φαγητά, έχουν χυθεί πολλά κρασιά, έχουν πέσει τα μεγαλύτερα γέλια.

10 Χειροποίητη μπάλα από χάντρες του Γιάννου Ξενή, όσοι μπαίνουν στο σπίτι, εκεί κολλάει το μάτι τους.