Κάνε τη βεράντα σου καθιστικό

Outdoor living λέγεται η τάση και balcony living το ξαδερφάκι της. Δεν σημαίνει απλά να πετάξεις δυο σπαστές καρέκλες στη βεράντα ή –αν είσαι από τους τυχερούς– στον κήπο. Αλλά να μεταφέρεις τη ζωή σου εκεί. Να δεις τους υπαίθριους χώρους του σπιτιού σαν ένα ακόμη δωμάτιο, το οποίο αντί για τοίχους έχει καλαμωτές και αντί για ταβάνι τέντες και να κατασκηνώσεις εκεί με όλη σου την προίκα.

Το απόγευμα είναι καλοκαιρινό, τα λουλούδια ανθισμένα, κάποιος ψήνει λουκάνικα στο μπάρμπεκιου ή σερβίρει ροζ γρανίτες στα παιδιά, κάποιοι πίνουν παγωμένες μαργαρίτες κάτω από μία τέντα. Τι κι αν η εικόνα είναι βγαλμένη από αμερικάνικο οικογενειακό σίριαλ; Μοιάζει βγαλμένη από τον παράδεισο – να έχεις όλες τις αρετές τού έξω (τα λουλούδια, τα τζιτζίκια, τα πουλάκια) μαζί με όλες τις ανέσεις τού μέσα (το άνετο σαλονάκι, το αγαπημένο τοκ σόου, τις κρύες μπίρες).

Τα μαθηματικά είναι απλά. Το καλοκαίρι στην Ελλάδα είναι μακρύ, η άδειά μας σύντομη και δύο εναλλακτικές μάς μένουν για τους δύο (και βάλε) μήνες κάψας που θα περάσουμε στην Αθήνα. Είτε να βάλουμε λουλουδάτα κρετόν στους καναπέδες (να ξεγελιέται το μάτι) είτε να οργανωθούμε, να ξεσηκωθούμε, να πάρουμε τα συμπράγκαλά μας και να εγκατασταθούμε επίσημα στο μπαλκόνι.

Μπαλκονάτο ντιζάϊν

Χρήματα και τετραγωνικά χρειάζονται μόνο, και μπορείς να κάνεις πια το brunch σου σε υπαίθρια κουζίνα, να εγκαταστήσεις σαλονάκια παντός καιρού σε κιόσκια και πέργκολες, να φτιάξεις το δικό σου σπα, να κάνεις theme park με καταρρακτάκια, αγαλματάκια και φωτιστικά - μανιτάρια. Δεν υπάρχει πια κάτι που να μπορείς να κάνεις μέσα στο σπίτι και να μην μπορείς να κάνεις έξω. Δεν υπάρχει κάτι που να μην μπορείς να βρεις στην αγορά ή στο ίντερνετ. Στην Αθήνα –όπου για τα χρήματα δεν ξέρω, αλλά τα τετραγωνικά είναι συνήθως μετρημένα– οι περισσότεροι καλούμαστε να μεταμορφώσουμε σε παράδεισο ένα μπαλκόνι τρία επί δύο. Οπότε το πρώτο που έχουμε να κάνουμε είναι να δημιουργήσουμε ψευδαισθήσεις –ώστε το τρία επί δύο να δείξει μεγαλύτερο– έστω και με τρικ.

Όλα σε ένα: Διαλέγουμε ένα κυρίαρχο στοιχείο – για παράδειγμα, ένα κυρίαρχο χρώμα (όλα λευκά ή ριγέ), ένα κυρίαρχο υλικό (όλα μπαμπού ή μεταλλικά), ένα κυρίαρχο σχήμα (όλα στρογγυλά). Αυτό, λένε οι διακοσμητές, είναι ένα κόλπο που ενοποιεί το χώρο και από χώρο... τον κάνει αληθινό δωμάτιο.

Μπαλκόνι μίας χρήσης: Πάνω απ’ όλα, επιλέγουμε μία μόνο χρήση για το μπαλκόνι και εξοπλιζόμαστε ειδικά γι’ αυτήν. Αν, για παράδειγμα, θέλεις να τρως έξω, ξέχνα την αιώρα· βάλε μπάρμπεκιου ή έστω ένα grill και ψηλό τραπέζι με καρέκλες. Αν πάλι θέλεις να κοιμάσαι κάτω από τον ουρανό, θα αφήσεις κατά μέρους τα σαλονάκια, να ’χεις χώρο για μια κούνια, μια αιώρα ή, ακόμη καλύτερα, ένα daybed – κάποια έχουν ενσωματωμένη τέντα, μην πάθεις και ηλίαση. Τέλος, αν θέλεις να τα πίνεις έξω με τους φίλους, βάλε έναν πάγκο με ψηλά σκαμπό – είναι πολύ βολικά αν χρειάζεται να ανασηκωθείς κάπως για να δεις την Ακρόπολη πάνω από την απέναντι πολυκατοικία.

Μία μάνα μόνο ξέρει: Η μαμά της φιλενάδας μου στο Δημοτικό είχε βάλει ένα μαραγκό να της χτίσει στη βεράντα ένα παρτέρι –απλούστατη κατασκευή– όπου φύτευε μαρούλια, ντομάτες, πράσα και κρεμμυδάκια. Ακούγεται μεγαλεπήβολο, ειδικά αν δεν είσαι ο επίμονος κηπουρός αυτοπροσώπως, αλλά δεν ξέρεις πόσο συνεργάσιμα είναι τα ζαρζαβατικά και πόσο εύκολα ευδοκιμούν, ακόμη και στον τέταρτο όροφο.

Οι καλοί δεν χωράνε παντού: Γι’ αυτό κάνε κράτει. Ωραία είναι να παρασύρεσαι στο διακοσμητικό σου οίστρο και το καταναλωτικό σου ντελίριο,αλλά θα πρέπει να αφήσεις χώρο και για τους ανθρώπους στο μπαλκόνι.

Το μέσα-έξω ασορτί: Επειδή η θέα μιας Hawaiian Tropic βεράντας μέσα από ένα ρουστίκ σαλονάκι μπορεί να φέρει κύματα δυσφορίας, καλό είναι το έξω να ταιριάζει κάπως με το μέσα. Είπαμε να δούμε τη βεράντα σαν ένα ακόμη δωμάτιο του σπιτιού. Όχι σαν το δωμάτιο όπου βγάζουμε τα απωθημένα μας. Γιατί αυτό κάνουμε. Διαφορετικά, πώς εξηγούνται τόσα αγαλματάκια - νανάκια, τόσοι πυρσοί και δάδες, τόσα τεντόπανα «ζούγκλα» και τόσα διακοσμητικά φλαμίνγκο;

Επιπλα «παντός καιρού»: Μπορούμε πια να αντικαταστήσουμε το παγκάκι με αληθινό (αδιάβροχο) καναπέ, το τραπεζάκι της ομπρέλας με κανονικό coffee table, τα πλαστικά πιάτα με αληθινά σερβίτσια. Μπορούμε να βγάλουμε στο μπαλκόνι έπιπλα που θα βάζαμε και στο καθιστικό μας. Τραπεζαρίες βεράντας που δεν είναι μπαμπού αλλά από γυαλί και μέταλλο, σκαμπό όχι από λυγαριά αλλά από πλεκτό σύρμα, σιντριβάνι από ανοξείδωτο ατσάλι, καφασωτά που άνετα βάζεις και μέσα για παραβάν. Τώρα, μια που μπήκες στο ίντερνετ, ψάξε να βρείς αδιάβροχες καρέκλες σε στιλ ροκοκό.

Do it yourself: Βάλε πουά στα ψάθινα έπιπλα. Καθάρισέ τα με ηλεκτρική να φύγουν οι σκόνες και πέρνα τα με ατσαλόχαρτο να γίνουν λεία. Ψέκασέ τα με άσπρο αστάρι και μετά με ένα χρώμα μπογιάς. Κάνε στρογγυλές τρύπες σε σκληρό χαρτόνι, ακούμπησέ το στις επιφάνειες που θέλεις και ψέκασε με μπογιά. (Τα επόμενα D.I.Y. θα είναι πιο εύκολα.)

Άλλαξε του τα φώτα

Τα δεδομένα στο φωτισμό έχουν αλλάξει. Υπάρχουν πλέον αδιάβροχα πορτατίφ, φτιαγμένα ειδικά για να τα βάζεις δίπλα στο λάστιχο και το ποτιστήρι. Υπάρχουν σποτάκια και φώτα οροφής που δουλεύουν είτε με λαμπτήρες χαμηλής τάσης είτε με μπαταρία. Υπάρχουν και φωτιστικά που τροφοδοτούνται με το φως του ήλιου. Τη μέρα τα αφήνεις να λιάζονται και το βράδυ ανάβουν για εννέα και δέκα ώρες σερί.

Αν πάλι εσύ θέλεις να φωτίζεις για ατμόσφαιρα και όχι για να διαβάζεις εφημερίδα, καμία αντίρρηση. Must έχουν γίνει πλέον τα κεριά σιτρονέλας – η μυρωδιά τους είναι συνώνυμη του καλοκαιριού. Άλλο νέο must είναι οι δάδες, που θυμίζουν Αλί Μπαμπά και Σαράντα Κλέφτες, αλλά κυκλοφορούν πλέον και σε πιο μίνιμαλ, μεταλλικές εκδοχές. Αν δεν θέλεις να βάλεις το χέρι στην τσέπη ούτε για ρεσό, βγάλε τα χριστουγεννιάτικα φωτάκια σου – περασμένα στις γλάστρες δεν κάνουν καθόλου χριστουγεννιάτικα, εγγυημένα.

Do it yourself: Φτιάξε φανάρια από όμορφες κονσέρβες. Απλά βάλε μέσα ένα κερί. Αν θέλεις, κρέμασέ τα με σύρμα.

40° Υπό σκιά

Κουράστηκες και ξοδεύτηκες, αλλά το μπαλκονάκι σου μοιάζει παράδεισος. Μόνο που εσύ νιώθεις σα να είσαι στην κόλαση – τι περίμενες, καλοκαιριάτικα στην Αθήνα; Για να ζήσεις το καλοκαίρι στο μπαλκόνι πρέπει καταρχήν να επιζήσεις – από τη θερμοπληξία και την ηλίαση εννοούμε. Αν έχεις τέντες καλώς, διαφορετικά υπάρχουν κι άλλες λύσεις.

Ομπρέλες: Έχουν γίνει αγνώριστες – αν αμφιβάλλεις τσέκαρε τη Manta της Brown Jordan και πες μας αν δεν μοιάζει σαν να ξεπήδησε από comic strip του Batman. Κάποιες από τις νέες, εξελιγμένες ομπρέλες στηρίζονται σε πλαϊνή βάση ώστε να μη σου κόβει τη θέα ένα κοντάρι. Άλλες έχουν θέσεις για να προσαρμόζεις κεριά, φωτιστικά και ανεμιστήρες. Η εταιρεία Sunbrella έχει εφεύρει την ομπρέλα - αντηλιακό, με ειδικό ύφασμα που προστατεύει κατά 98% από την υπεριώδη ακτινοβολία.

Καραβόπανα: Θέλουν χώρο για να δείξουν, στερεώνονται σε κολόνες, δέντρα (λέμε τώρα) ή τοίχους και είναι πανέμορφα. Κι ένα μικρό μπορείς να βάλεις ακριβώς επάνω από το τραπέζι ή την αιώρα.

Πέργκολες: Θέλουν κι αυτές τον κήπο τους, άντε την ταράτσα τους, αλλά είναι ωραίο να αποκτάς το ξύλινο δωματιάκι που ονειρευόσουν σαν παιδί. Κοντά στις παιδικές μας επιθυμίες είναι και τα palapas με την αχυρένια οροφή, που μας διακτινίζουν κατευθείαν στη Χαβάη.

Do it yourself: Οι κουνουπιέρες δεν κάνουν σκιά, απαλύνουν όμως την κάψα και κρατούν μακριά τα κουνούπια... Μερικά μέτρα γάζα θέλεις, μερικά velcro και λίγη υπομονή.

[Κεντρική φωτο.: Λεπτομέρια απο έργο - πρόταση για πράσινες στέγες της ζωγράφου Άννας Μανέτα]