Τα κεραμικά της είναι χαρούμενα, έχουν ζωντανά χρώματα, παιχνιδιάρικα μοτίβα και ταυτόχρονα είναι πολύ λεπτοδουλεμένα: ό,τι θα περίμενε κανείς να φτιάχνει μια γυναίκα που τη λένε Ευτυχία.
Ξεκίνησε τυχαία, από μια αγγελία εργαστηρίου κεραμικής που ζητούσε άτομα με στοιχειώδεις γνώσεις ζωγραφικής. «Όταν έφτιαξα τη ζωγραφιά που μου ζήτησαν ως δείγμα δουλειάς, ένιωσα πολύ μεγάλη χαρά! Κατάλαβα πως ήταν αυτό που μου πήγαινε. Έτσι έμεινα εκεί για τρία χρόνια. Αργότερα σπούδασα την τέχνη και άνοιξα το δικό μου εργαστήριο», λέει η Ευτυχία Μπαρζού, που το κατάστημά της στην οδό Ιπποκράτους αποτελεί μια χαρούμενη νότα μέσα στην αγορά των βιβλιοπωλείων της περιοχής.
Πώς θα περιγράφατε εσείς τα κεραμικά σας; Σαν τη συνέχεια των λαϊκών κεραμικών. Κατάγομαι από χωριό, ο πατέρας μου είναι μαραγκός, η γιαγιά μου ύφαινε, η μητέρα μου επίσης. Σαν παιδί έμαθα να κάνω κι εγώ πράγματα με τα χέρια μου και να εμπιστεύομαι την πολύ μεγάλη γνώση που μπορεί να αποκτήσει το χέρι. Με την κεραμική αισθάνομαι ότι είμαι σε μια συνέχεια με όλο αυτό.
Παρ’ όλ’ αυτά, τα κεραμικά σας έχουν πολλά στοιχεία, όπως η συμμετρία, το ζύγισμα, η εξεζητημένη χρωματική παλέτα, που τα κάνουν να ξεφεύγουν από τα πλαίσια της λαϊκής τέχνης. Τα στοιχεία που λέτε είναι μια προσωπική μου ανάγκη – ίσως ο προσωπικός μου καθρέφτης.
Αυτό που λέτε σχετίζεται με την παράλληλη δραστηριότητά σας στο πεδίο της art therapy; Η art therapy και η κεραμική είναι δυο διαφορετικά πράγματα, αλλά και δυο πράγματα που αφορούν το ένα το άλλο. Άρχισα να ασχολούμαι με την κεραμική σε μια φάση που αποζητούσα μια αλλαγή στη ζωή μου – σε μια δύσκολη περίοδο στην οποία η κεραμική με βοήθησε να «ξαναστηθώ» δημιουργώντας ένα δικό μου «χώρο», τον οποίο όποτε «επισκεπτόμουν» ένιωθα ασφαλής. Δηλαδή, ένιωσα εμπειρικά τη θεραπευτική ικανότητα της τέχνης, πριν ασχοληθώ με τη θεωρία του art therapy. Θέλοντας λοιπόν να μεταφέρω και σε άλλους αυτή την προσωπική μου εμπειρία, αναζήτησα και ανακάλυψα το Κέντρο Τέχνης και Θεραπείας και εκεί εξειδικεύτηκα στην εικαστική ψυχοθεραπεία.
Πώς αντιμετωπίζει ο κόσμος τα κεραμικά σήμερα; Έχω την εντύπωση ότι διψάει για κεραμικά (γέλια). Το βλέπω από τον τρόπο που σταματούν στη βιτρίνα και τα κοιτάζουν. Προ ημερών περνούσε ένα ζευγαράκι, στάθηκαν, κοίταξαν τη βιτρίνα και μετά φιλήθηκαν, όπως φιλιούνται μπροστά σε ένα ηλιοβασίλεμα! (γέλια). Οι περισσότεροι στέκονται και αφού δουν τη βιτρίνα κοιτάζουν μέσα στο μαγαζί και μου χαμογελούν.
Ο κόσμος τα αγοράζει περισσότερο ως διακοσμητικά αντικείμενα ή για να τα χρησιμοποιεί; Νομίζω ότι οι περισσότεροι τα αγοράζουν για να τα προσφέρουν ως δώρο. Εκείνοι που τα παίρνουν για τους εαυτούς τους είναι σίγουρο ότι τα χρησιμοποιούν. Μακάρι όλοι όσοι τα έχουν στα χέρια τους να τα χρησιμοποιούν. Γι’ αυτό είναι φτιαγμένα.
ART THERAPY
Για όσους επιθυμούν να διερευνήσουν περισσότερο το πεδίο της εικαστικής ψυχοθεραπείας –που είναι αποδεδειγμένα «ανακουφιστικό» στους στενάχωρους καιρούς που ζούμε–, η χρήσιμη διεύθυνση είναι: Κέντρο Τέχνης και Ψυχοθεραπείας, Καλομενοπούλου 9, Νέο Ψυχικό, 210 6710.346. Το Κέντρο προσφέρει την απαραίτητη θεωρητική και πρακτική κατάρτιση σε όποιον ενδιαφέρεται να εκπαιδευτεί στην εικαστική ψυχοθεραπεία και παράλληλα δέχεται κόσμο που θα ήθελε να παρακολουθήσει τις συνεδρίες θεραπευτικής αγωγής.
«Το σημαντικότερο είναι να παραμένουμε πιστοί σε μια αρχιτεκτονική που βελτιώνει την καθημερινότητα και αφήνει θετικό αποτύπωμα στο περιβάλλον», τονίζει ο Πάνος Ευστρατίου.
Παλιά βιομηχανικά συγκροτήματα στην Αθήνα και τον Πειραιά μεταμορφώνονται σε σύγχρονες κατοικίες, γραφεία και πολιτιστικούς χώρους, συνθέτοντας τη νέα αφήγηση της πόλης
7°
