Από τα πιο δυναμικά και ανερχόμενα αστέρια του γαλλικού ντιζάιν, η Matali Crasset είναι ένα πνεύμα ανήσυχο που κινείται με ευκολία από το ντιζάιν στην αρχιτεκτονική και την εννοιολογική Τέχνη. Σχεδίασε για το εξώφυλλό μας το πρώτο της αρχιτεκτονικό πρότζεκτ – ένα ξενοδοχείο στην Τυνησία.
Το τελευταίο πρότζεκτ. «Ένα ξενοδοχείο στην Τυνησία. Σε μια όαση στο νότιο τμήμα της χώρας, λειτουργεί ως καταφύγιο από το άγχος των αστικών κέντρων και παράλληλα συνομιλεί με το τοπικό χρώμα και τον πολιτισμό. Αντιπροσωπεύει ένα νέο τύπο ξενοδοχειακών καταλυμάτων, σε απόλυτη σχέση με τη νέα εποχή που ξημερώνει στην Τυνησία. Συμβολίζει την αλλαγή. Το πρότζεκτ ξεκίνησε πριν από πέντε χρόνια. Δεν βιαζόμαστε. Μαζί με τους ιδιοκτήτες Πατρίκ και Φιλίπ, θελήσαμε πρώτα να βυθιστούμε στην κουλτούρα και τον πολιτισμό της χώρας. Να κατανοήσουμε τον εσωτερικό κόσμο της Τυνησίας, για να μη φτιάξουμε ένα επιφανειακό και υπερφίαλο έργο. Καθυστερήσαμε όσο χρειαζόταν για να βρούμε τους κατάλληλους χειροτέχνες, αλλά και τις εταιρείες με τις οποίες επρόκειτο να συνεργαστούμε. Γι’ αυτό θεωρώ ότι αυτό το πρότζεκτ είναι σαν μια περιπέτεια που μαζί της μαθαίνουμε καινούργια πράγματα και γινόμαστε συναισθηματικά πιο πλούσιοι».
Η δουλειά δίπλα στον Φίλιπ Σταρκ. «Ήταν σαν παραμύθι. Ειδικά για μένα, που μόλις είχα μπει στον κόσμο του ντιζάιν επαγγελματικά. Ήταν βέβαια ένα παραμύθι κοπιαστικό. Δουλεύαμε πολύ εντατικά, αλλά άξιζε τον κόπο. Έμαθα πολλά δίπλα του».
Πρώτο βραβείο, Grand Prix du Design στο Παρίσι το 1997. «Μια διάκριση που με βοήθησε πολύ. Αυτού του είδους τα βραβεία δίνουν την αυτοπεποίθηση που χρειάζεται κάθε νέος σχεδιαστής για να προχωρήσει τις ιδέες του».
Ντιζάιν σημαίνει«μια διαδικασία αρκετά περίπλοκη». «Ο σχεδιαστής οφείλει να γνωρίζει και να μπορεί να ζυγίζει τα εργαλεία του με ακρίβεια. Να στοχεύει απευθείας και μόνο προς την απλότητα, τις λιτές γραμμές. Κι αυτό είναι που κάνει το ντιζάιν ακόμα πιο σύνθετο και πολύπλοκο. Εγώ αρχίζω να σχεδιάζω μόνο όταν έχω στο μυαλό μου μια ξεκάθαρη πρόθεση – μια ιδέα. Κάτι που να μπορεί να μου δώσει αυτό που χρειάζομαι, για να αρχίσω να λειτουργώ ως δημιουργός. Η λειτουργικότητα ή πρακτικότητα ενός πρότζεκτ για μένα έρχονται σε δεύτερη μοίρα. Πρέπει να είμαστε περισσότερο γενναιόδωροι και λιγότερο λειτουργικοί».
Η δουλειά μου. «Δουλεύω με τα υλικά που “αισθάνονται” τις προθέσεις μου. Όποιος θέλει έχει τη δυνατότητα να γνωρίσει τη δουλειά μου με δύο τρόπους: είτε απλά βλέποντας το τελικό προϊόν της στο χώρο του επίπλου και της εσωτερικής διακόσμησης, είτε μελετώντας τη θεματική των έργων μου. Μια θεματική που επαναλαμβάνεται και έχει να κάνει με τη φιλοξενία και την εμπάθεια».
Οικολογία και ντιζάιν. «Το δίδυμο του μέλλοντος, αλλά δεν αρκεί. Πρέπει επίσης να προτείνουμε νέες ιδέες και πιστεύω ότι οι σχεδιαστές μπορούν να βοηθήσουν. Διότι έχουν τη δυνατότητα να διατυπώσουν με τέτοιο τρόπο αυτές τις νέες ιδέες, ώστε να έχουν διαχρονικότητα».
Γαλλίδα, άρα σινεφίλ. «Αν ήμουν ταινία θα ήθελα να είμαι “Οι δεσποινίδες του Ροσφόρ” του Ζακ Ντεμί. Για να μπορώ να βλέπω τη ζωή μου πάντα με αισιοδοξία».
* Τα αντικείμενα της Μatali Crasset θα βρείτε στα καταστήματα Oikos και Room Service
Γεννήθηκε 28 Ιουλίου του 1965. Τότε την έλεγαν Nathalie. Αργότερα, όμως, το άλλαξε σε Matali. Πέρασε την παιδική της ηλικία στο γαλλικό βορρά βοηθώντας τους αγρότες γονείς της. Η Matali Crasset βρέθηκε στον κόσμο του ντιζάιν μέσα από τον κόσμο του μάρκετινγκ. Κατά τη διάρκεια των σπουδών της πάνω στο μάρκετινγκ χρειάστηκε να σχεδιάσει ένα μπουκάλι για άρωμα. Και εκεί ανακάλυψε το πάθος της για το σχέδιο. Παράτησε το μάρκετινγκ και ακολούθησε σπουδές στην Ecole Nationale Supérieure de Création Industrielle de Paris. Το 1992, με το τέλος της ακαδημαϊκής της σταδιοδρομίας, αποφάσισε να προσεγγίσει μεγάλους σχεδιαστές της εποχής για να εμπλουτίσει τις ικανότητές της και να δώσει την ώθηση που χρειαζόταν στην καριέρα της. Στην Ιταλία συνεργάστηκε με το σχεδιαστή Denis Santachiara και αμέσως μετά επέστρεψε στο Παρίσι για να εργαστεί στο πλευρό του Philippe Starck. Το 1998 δημιούργησε τη δική της επιχείρηση ντιζάιν στο Παρίσι. Έργα της εκτίθενται σε πολλά μουσεία της Γαλλίας, στην Ολλανδία και στο μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Νέας Υόρκης.
